نمایش مبدأ برای المرشد الوجيز لقراء كتاب الله العزيز

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10518J1.jpg
| عنوان =المرشد الوجیز لقراء کتاب الله العزیز
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[آل عصفور، محسن]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏76‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏8‎‏م‎‏4‎‏
| موضوع =
قرآن - بررسی و شناخت

قرآن - تجوید

قرآن - قرائت - آداب و رسوم
| ناشر = 
دفتر مؤلف
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1410 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10518AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10518
| کتابخوان همراه نور =10518
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''المرشد الوجيز لقراء كتاب اللّه العزيز''' تأليف ميرزا محسن آل عصفور و به زبان عربى است.
مؤلف در اين كتاب به بررسى آداب تلاوت، قواعد قرائت، رسم الخط قرآن و غيره مى‌پردازد.

در اين كتاب رواياتى در باب فضيلت قرآن كريم، اقسام قرّاء و حملۀ قرآن كه در روايات مورد اشاره قرار گرفته‌اند بيان و ساختار رفتارى، اخلاقى قرآن از جنبۀ باطنى و ظاهرى، ساختار ذاتى و طبيعى قرآن. ساختار ايقاعى و صوتى قرآن، ساختار مادّى و صورى قرآن و ساختار تجزيه‌اى قرآن مورد بحث و بررسى قرار مى‌گيرد.

در بررسى ساختار اخلاقى قرآن از جنبۀ باطن شاهديم كه قرآن انسان را به فطرت ارجاع داده و شعور معنوى انسان و مقدمات فهم نص قرآنى را در وى تقويت مى‌كند.

همچنين لزوم استنطاق نص قرآنى و استيضاح مبهمات، متشابهات، عمومات و...قرآن از طريق مراجعه به جملۀ قرآن يعنى اهل‌بيت معصوم عليهم‌السلام، تشويق انسان به پيمودن مدارج كمال و قانع نشدن به مراتب مادون و...از بررسى اين ساختار حاصل مى‌شود.

در بررسى ساختار اخلاقى قرآن از جنبه ظاهر چگونگى حضور در محضر قرآن، آداب ويژه (آداب مستحب آداب مكروه و آداب واجب) و نيز أذكار ويژه در آغاز تلاوت قرآن و هنگام ختم آن از لسان روايات بيان مى‌شود.

در بررسى ساختار ذاتى و طبيعى قرآن، اعجاز بيانى و لفظى قرآن و عدم تحريف آن، ساختار عربى قرآن و عدم جواز قرائت آن به غير زبان عربى، توصيف هيئت مادى و ساختار لبّى قرآن، لزوم استنطاق قرآن و هدايت‌جويى از آن، اقسام چهارگانه معانى قرآن، ترغيب به كشف معانى لبّى قرآن و عمل بدان و فرهنگ‌نامه‌اى مختصر حاوى اصطلاحات قرآن كريم مطرح شده است.

نویسنده «قاموس القرآن» دامغانیرا تهذيب كرده و در اختيار خواننده قرار داده است.وى ريشه اصلى اصطلاحات را مابين دو هلال ستاره‌دار قرار داده، سپس به بيان مشتقات اين ريشه پرداخته و ذيل هر مشتق معناى خاص آن را يادآور شده است.

در فصل سوم «ساختار ايقاعى و صوتى قرآن» کيفيت حدوث صوت در جهاز نطق، چگونگى تشخيص و تعيين مخرج حروف هجاء عربى، صفات حروف، جدول توزيع صفات بر حروف، اصوات مستحسن يا مستقبحى كه به حروف ملحق مى‌شوند، مراتب صوت در لغت و در لسان

شارع، كراهت بلند كردن صدا در مساجد، مراتب سه‌گانه كميت صوت يعنى تحقيق، حدر و تدوير، ثواب تلاوت و ترتيل آيات قرآن، جواز و عدم جواز تلاوت قرآن توسط زنان در محافلى كه مردان حضور دارند و حكم تغنّى به قرآن مورد بحث و بررسى قرار مى‌گيرد.

در فصل چهارم؛ یعنی «ساختار مادى و صورى قرآن» به بررسى قواعد رسم مصحف عثمانیپرداخته شده و لفظ و اقسام آن، مباحث وقف، ادغام، مدّ با اقسامش و...مورد بررسى قرار گرفته است.

و در فصل آخر؛ یعنی «ساختار تجزيه‌اى قرآن»، احكام همزه، تاء تأنيث، راء، سين و صاد، لام، ميم ساكنة، نون ساكنه و تنوين، هاء كناية، هاء سكت، ياءات اضافه و...مورد بررسى قرار مى‌گيرد.

در پایان هم به مبحث استخاره با قرآن و تفأل بدان با مراجعه به روايات پرداخته شده است.