نمایش مبدأ برای المجموع الرائق من أزهار الحدائق

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR112603J1.jpg
| عنوان = المجموع الرائق من أزهار الحدائق
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[موسوی، هبةالله بن حسن]] (نويسنده)
[[درگاهی، حسین]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  3م8م 182/3 BP 
| موضوع =فقه جعفری - قرن 8ق. - شیعه - عقاید - دعاها - فقه جعفری - رساله عملیه
|ناشر 
| ناشر = بنیاد دائرة المعارف اسلامی ** وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1417ق
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE112603AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 112603
| کتابخوان همراه نور = 112603
| کد پدیدآور = 86799
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''المجموع الرائق من أزهار الحدائق'''، اثر [[موسوی، هبةالله بن حسن|سید هبةالله بن ابی‌محمد حسن موسوی]] (قرن هشتم هجری)، کتابی است شامل روایات متعدد در موضوعات گوناگون اعتقادی، فقهی و احراز و ادعیه، که با تحقیق [[درگاهی، حسین|حسین درگاهی]]، منتشر شده است.

این کتاب، حاوی روایاتی ناب در موضوعات مختلف از زیارات و دعا و خطبه‌های کمتر شنیده‌شده [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]] مانند لؤلؤئیه و تطنجیه و مسائل فقهی است که به‌عنوان نمونه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود. آن حضرت پس از خطبه معروف به «تطنجیه» دعاى ذیل را بیان فرمود: «تَحَصَّنْتُ بِالْمَلِك الْحَي الَّذي لا يمُوتُ وَ اعْتَصَمْتُ بِذِي الْعِزَّةِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اسْتَعَنْتُ بِذِي الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ وَ الْمَلَكوتِ مِنْ كلِّ ما أَخافُهُ وَ أَحْذَرُهُ» (خود را در دژ محکم پادشاهى که هرگز نمى‏میرد قرار داده و مصون می‌سازم و به (ذیل عنایت) خداوندى که داراى عزت، عدل و جبروت است، چنگ ‏می‌زنم و از خدایى که صاحب، عظمت، قدرت و ملکوت است یارى می‌طلبم، از براى هر چیزى که از آن بیم دارم و مى‏ترسم). آنگاه حضرتش فرمود: «ما ذكر أحدكم هذه الكلمات عند نازلة أو شدّة إلّا أزاحها اللَّه عزّوجلّ عنه إلّا الموت» (هرکس این کلمات را در هنگام نزول هر بلا یا شدت و سختى - جز مرگ – بخواند، خداوند متعال آن بلا یا شدت و سختى را از او برطرف مى‏کند. جابر به امام‏(ع) عرض کرد: اى امیر مؤمنان! فقط این دعا را بخواند؟ حضرت(ع) فرمود: سیزده اسم نیز به آن اضافه مى‏کنم و این اشاره به اسم مبارک پیامبر(ص) و اسم مبارک حضرتش(ع) و اسامى فرزندانش‏(ع) که آخرین آنان حضرت حجت بن الحسن(ع) است، مى‏باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص452</ref>.

مطالب کتاب، در دو جلد، در شش باب، تنظیم شده است؛ البته محقق، آن را دارای 12 باب، هر جلد شامل شش باب دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه، همان، ص10-11</ref>.

جلد نخست، دربردارنده باب اول تا چهارم است. در باب نخست، به منافع قرآن کریم و طب ائمه(ع)، اشاره شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص5</ref>. باب دوم، پیرامون اعتقادات و معرفی اموری است که شناخت آنها، بر مؤمن واجب است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>.

در باب سوم، به بیان مسائل فقهی، از كتاب الطهارة تا كتاب الزكاة، پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص143</ref> و در باب چهارم، ادعیه و احراز منقول از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) ذکر شده است که از جمله آنها، عبارتند از دعای سمات، صباح، افتتاح ماه رمضان، دعای سحر و...<ref>ر.ک: همان، ص225</ref>.

در جلد دوم، باب پنجم، مباحث مربوط به امامت مطرح شده<ref>ر.ک: همان، ج2، ص5</ref> و در باب ششم، به ذکر مناقب اهل‌بیت(ع) پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص89</ref>.