نمایش مبدأ برای السرائر

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR01552J1.jpg
| عنوان =السرائر
| عنوان‌های دیگر =کتاب السرائر: الحاوي لتحریر الفتاوي

السرائر

الحاوی لتحریر الفتاوي
| پدیدآوران = 
[[مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفه. لجنة التحقیق]] (مصحح)

[[ابن ادریس، محمد بن احمد]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏181‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏س‎‏4‎‏ ‎‏1369
| موضوع =
فقه جعفری - قرن 6ق.
| ناشر = 
جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1410 ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01552AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| تعداد جلد =3
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01552
| کتابخوان همراه نور =01552
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي''' تأليف [[ابن ادریس، محمد بن احمد|محمد بن ادريس حلّى]] (متوفای 598 ق) از مشهورترين تأليفات[[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] و بهترين کتاب‌هاى فقهى نيمه استدلالى است.

اگر چه مصنف بر خلاف قول مشهور قائل به عدم حجيت خبر واحد بوده است اما به علت تحقيقات گرانقدر و اجتهاد زنده و سبک نو در استنباط مسائل فقهى از ادله شرعى كه در آن نكات و دقتهاى لغوى و رجالى در كنار فقه الحديث و نظريات فقهى مطرح شده است، فقهاى بزرگ را به آن متوجه داشته و اين كتاب همواره مورد نقد و بررسى و استناد بزرگان بوده است.

اين كتاب در آثار فقهى بزرگانى همچون [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق)، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]](م 726 ق)، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق) بيش از ديگران تأثير داشته و مادامى كه بر خلاف مطالب آن ثابت نشده است مورد اعتماد آنان بوده است.

در اين كتاب غالباً نظريات [[شيخ صدوق]](م 329 ق)، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]](م 436 ق)، و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق) مطرح و مورد بررسى و تحليل واقع شده‌اند البته در مواردى نيز نظريات سلاّر (م 463 ق) در كتاب [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]] بيان شده است.

مؤلف در مقدمه كتاب از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و كوتاهى بعضى از علماء و در تلاش مورد نياز در اين زمينه انتقاد نموده و آنان را تشويق و ترغيب به تأليف کتاب‌هاى محققانه نموده است.

اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و تقريبا در تمام موسوعه‌هاى فقهى همچون آثار [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)، کتاب‌هاى قواعد الاحكام، مختلف الشيعه، منتهى المطلب و ساير کتاب‌هاى [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]](م 726 ق)، آثار [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]] [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)، حدائق الناظره شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق)، [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد| سيد‌ ‎جواد عاملى]] (م 1226 ق)، [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبائى]] (م 1231 ق)، [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعه]] [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|محقق نراقى]] (م 1245 ق)، [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق)، کتاب‌هاى [[شيخ انصارى]] و فقهاى متأخر بعد از وى استناد شده است.

اگر چه از مقابله و فقه وى از نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در اين كتاب گاهى تعبير به تجاوز از حد و سنت شكنى شده است و در مواردى نيز اين تعبير صحيح است امّا نفس فقه و اعتقاد وى به تفكر آزاد و آسيب‌پذير دانستن اجتهاد و انديشه بزرگان خدمت بزرگى به فقه اماميه به شمار مى‌آيد.

در پایان كتاب(ج 549/3-647) بابى تحت عنوان باب الزيادات آمده است كه بعدها به مستطرفات السرائر مشهور گشته است كه مؤلف درباره آن مى‌نويسد:

هو آخر ابواب هذا الكتاب مما استنزعته و استطرفته من كتب المشيخة المصنفين و الرواة المحصلين و ستقف على اسمائهم ان شاء اللّه

اين آخرين باب از كتاب السرائر است كه در آن آنچه را از کتاب‌هاى مشيخه مصنفين و راويان محقق را جدا نموده مورد استفاده قرار داده‌ام و بزودى به نام آنان اطلاع خواهى يافت.

سپس در ادامه به نام 20 نفر اشاره مى‌كند.

در مقدمه ناشر صفحه 27 به نقل از الوافى بالوفيات درباره مؤلف اينگونه آمده است:كان عديم النظير في الفقه صنف كتاب الحاوى لتحرير الفتاوى و لقبه بكتاب السرائر و هو كتاب مشهور بين الشيعة بر اين كتاب شيخ عبدالحسين بن نعمة طريحى (م 1295 ق)حواشى زده است كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 99/7 به آن اشاره شده است.

در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] ج 31/3 آمده است، قرائنى عليه علماؤنا المتأخرون، و اعتمدوا على كتابه و على ما رواه في آخره من كتب المتقدمين و اصولهم.