نمایش مبدأ برای الحکیم تبارک و تعالی في القرآن الکریم

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR56056J1.jpg
| عنوان = الحکیم تبارک و تعالی في القرآن الکریم
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[موسوی جزایری، هاشم]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /ح8م8 104 BP 
| موضوع =حکیم (واژه)  - جنبه‌های قرآنی - خدا - نام‏ها - جنبه‏‌های قرآنی - خدا - صفات - جنبه‏‌های قرآنی
|ناشر 
| ناشر = ناجي الجزائري
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1395ش - 1396ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE56056AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 56056
| کتابخوان همراه نور = 56056
| کد پدیدآور = 9771
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''الحکیم تبارک‌وتعالی في القرآن الکریم''' اثر [[موسوی جزایری، هاشم|سید هاشم ناجی موسوی جزایری]] در دو جلد که قسمت دوم از کتاب «الحکمة فی القرآن و الحدیث» را تشکیل می‌دهد.

قسمت اول این عنوان به نام تفسیر آیه شریفه: يُؤْتِي اَلْحِكْمَةَ مَنْ يَشٰاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ اَلْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً  چاپ شده است که حاوی عناوین ذیل است: معانی حکمت در زبان - واقعی و استعاری -، معانی حکمت در اصطلاح عرف، معانی حکمت در اصطلاح قرآن کریم، تفسیر قول خداوند متعال: به هر که بخواهد حکمت می‌دهد و به هر که حکمت داده شده، خیر فراوان داده شده است، قله و رأس حکمت، خرد، گنج مؤمن و....<ref>ر.ک: همان، ج1، ص5</ref>

در دو جلد حاضر، درباره صفت حکمت خداوند در قرآن کریم صحبت شده و آیات مربوط به این لفظ؛ یعنی لفظ حکیم، در آن بررسی شده است. آیاتی که لفظ حکیم در آن‌ها وجود دارد، به ترتیب سوره‌های قرآن کریم(ابتدا از سوره حمد و انتها با سوره ناس)ذکر می‌شود. مثلا شروع کتاب در جلد اول با آیه شریفه 32 سوره بقره قَالوا سبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَا مَا عَلَمْتَنَا إِنَكَ أنْتَ الْعَلیم الْحَکِیم است ذکر این آیات ادامه می‌یابد تا آیه شریفه 78 سوره نمل به پایان مطالب جلد اول می‌رسیم. نویسنده در بالای هر صفحه آیه موردنظر را ذکر کرده و در زیر آن به توضیح درباره آن پرداخته است و صدر همه صفحات با آیات قرار دارد؛ این شیوه کلی نویسنده در نگارش کتاب است. آغاز جلد دوم با آیه 26 سوره عنکبوت است و پایان آیات قرآنی آن آیه شریفه 30 از سوره انسان و پس از آن در چند صفحه شاهد بخشی به‌عنوان نوادر هستیم.

نویسنده از باب استطراد و به‌عنوان تکمیل فایده برخی از مطالبی را که متناسب با موضوع این کتاب است از مصادر تفسیری دیگری _غیر از مصادر تفسیری مذکور در ابتدای کتاب_ از تفاسیر عامه ذکر کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص12</ref>