نمایش مبدأ برای التحفة البهية في إثبات الوصية

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR127484J1.jpg
| عنوان = التحفة البهية في إثبات الوصية
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[بحرانی، هاشم بن سلیمان]] (نويسنده)
[[ارگانی حائری، محمود]] (مصحح)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  3ت3ب 223/54 BP 
| موضوع =علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت - امامت - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث
|ناشر 
| ناشر = المکتبة المتخصصة بأميرالمؤمنين علي (علیه‌السلام)
| مکان نشر = ایران - مشهد مقدس
| سال نشر = 1425ق - 2004م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE127484AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 964-06-4451-X
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 127484
| کتابخوان همراه نور = 127484
| کد پدیدآور = 835
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''التحفة البهية في إثبات الوصية'''، اثر [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|سید هاشم بحرانی]] (متوفی 1107ق)، کتابی است درباره وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و یازده امام بعد از ایشان که با تحقیق [[ارگانی حائری، محمود|شیخ محمود ارگانی بهبهانی حائری]] منتشر شده است.

نویسنده در مقدمه، ضمن اشاره به دولت محمدمؤمن بن مقدس حمید، موضوعاتی را در قالب چهار فایده بیان کرده است: فایده اول، معنای لغوی وصیت؛ فایده دوم، کتاب‌شناسی وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] که در این قسمت از حدود ۲۵ اثر مستقل در این‌باره نام برده است؛ فایده سوم، نقل شرح [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] بر شعر [[سید حمیری، اسماعیل بن محمد|سید حمیری]]؛ فایده چهارم، نقل از کتاب «[[الكشكول في ما جری علی آل الرسول(ص)]]» و ذکر اسامی وصی انبیا از آدم(ع) تا پیامبر(ص)<ref>ر.ک: مردی، عباسعلی</ref>.

مطالب کتاب، در قالب پنج بخش ارائه شده است. بخش اول تا پنجم، هرکدام شامل صد روایت است. بخش ششم، شامل پنجاه روایت از طرق غیر شیعه درباره وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است. روایاتی از طریق [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] ([[شرح نهج‌البلاغة (ابن ابی‌الحديد)|شرح نهج البلاغه]])، [[اخطب خوارزم، موفق بن احمد|موفق بن احمد]] ([[المناقب (خوارزمی)|مناقب خوارزمی]])، [[ثعلبی، احمد بن محمد|ثعلبی]] ([[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي|تفسیر ثعلبی]])، [[حمیدی، محمد بن فتوح|حمیدی]] ([[الجمع بین الصحيحین «البخاري و مسلم»|الجمع بين الصحيحين]])، [[ابن مغازلی، علی بن محمد|مغازلی شافعی]] ([[مناقب الإمام علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام (مناقب مغازلي)|مناقب ابن مغازلی]]) و... از این موارد است<ref>ر.ک: همان</ref>.

از جمله مواردی که مؤلف تأکید داشته در این بخش نقل شود، اشاره به بیعت عشیره است که در آن وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] آشکارا بیان شده و بسیاری از علمای اهل تسنن آن را روایت کرده‌اند. نویسنده ضمن حدیث ۴۵ بخش ششم، ناقلان این حدیث را از طریق علمای اهل سنت برشمرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

خاتمه کتاب، شامل اشعاری است که مضمون آنها وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] بوده است. نویسنده در این‌باره کوشش کرده است که اشعار قدما را نقل کند؛ از جمله اشعاری از ابن ابی‌الحدید، شعری منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] که حارث همدانی را مخاطب قرار داده است و...<ref>ر.ک: همان</ref>.

نویسنده نشان داده است که با توجه به کثرت احادیث و سفارش‌های پیغمبر(ص)، اعتقاد به وصایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و ائمه بعد از ایشان، از ضروریات دین است. شیوه وی در نگارش و نقل روایات، چنین است که گاهی اسناد روایت را ذکر کرده و گاهی ضمن نام بردن از کتاب، با درج اسانید اولیه، روایت را نقل کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.