نمایش مبدأ برای البلاغة العربية (میدانی)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR33085J1.jpg
| عنوان = البلاغة العربية(میدانی، عبدالرحمن حسن حبنکه)
| عنوان‌های دیگر = اسسها، و علومها، و فنونها و صور من تطبیقاتها، بهیکل جدید من طریف و تلید
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[میدانی، عبدالرحمن حسن حبنکه]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /م9ب8 2028 PJA 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار الشامیة ** دار القلم
| مکان نشر = سوریه - دمشق ** لبنان - بیروت
| سال نشر = 1428ق - 2007م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE33085AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = -
| تعداد جلد = 2
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 33085
| کتابخوان همراه نور = 33085
| کد پدیدآور = 4112
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''البلاغة العربیه'''، نوشته [[میدانی، عبدالرحمن حسن حبنکه|عبدالرحمن حسن حبنکه میدانی]](1425ق-1345ق) است که در بارۀ اساس، علوم و فنون دانش بلاغت در گونه‌های تطبیقی با شکل تازه‌ای بحث می‌کند.

علوم بلاغی، زیباشناسی سخن یا دانش شیوا سخنی از جملهٔ فنون ادبی است و شاخه‌های سه‌گانهٔ معانی، بیان و بدیع را دربرمی‌گیرد. این دانش در فرهنگ اسلامی از علوم قرآنی معرفی شده است و برای اثبات اعجاز قرآن می‌رود. مصنف همچنین آن را در خدمت دو رسالت دعوت به دین خدا و امر به معروف فرض می‌گیرد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج 2 ص 569</ref>

وی مجموعۀ این مباحث را در دو مجلد تنظیم کرده و بر آن است که اعجاز بیانی قرآن در هر عصری ظهور می‌یابد به گونه‌ای که ادیبان گذشته آن‌ها را کشف و استخراج نکرده‌اند و مدعی است که وی و دیگرانی همچون [[سید قطب]] برخی از مظاهر تازۀ اعجاز بیانی قرآن را دریافته‌اند؛ تصویر فنی نزد [[سید قطب]] و بحث‌هایی در بارۀ قصه‌های قرآنی نزد برخی از معاصران در شمار همین کشفیات تازه است.

او سخن گذشتگان علم بلاغت را در کتابش آورده در حالی که از درج مباحث تفصیلی که ذوق‌آفرینی ندارد و یا مباحثی که متأثر از قضایای منطقی و ریاضی عقلی خشک است و یا مباحث و تحلیل‌های نادر و آنچه که زیبایی متنی ندارد، پرهیز کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 6</ref>‏

فهرست محتوا در پایان هر جلد درج شده است.