نمایش مبدأ برای الإقناع في العروض و تخریج القوافي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR88579J1.jpg
| عنوان = الإقناع في العروض و تخریج القوافي
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد]] (نويسنده)
[[ادکاوی، ابراهیم]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  /ص17 الف7 2194 PJA 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = [بی نا]
| مکان نشر = [بی جا] - [بی جا]
| سال نشر = 1407ق - 1987م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE88579AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 88579
| کتابخوان همراه نور = 88579
| کد پدیدآور = 338
| پس از = 
| پیش از = 
}}

{{کاربردهای دیگر| عروض (ابهام‌زدایی)}}
'''الإقناع في العروض و تخريج القوافي'''، نوشته [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|اسماعیل بن عباد بن عباس بن عباد بن احمد]] (326 -385ق)، معروف به [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] از شخصیت‌های شیعی مشهور در علم و ادب و سیاست است که به جایگاه وزارت در دولت آل‌بویه رسید<ref>ر.ک: قمی، عباس، ج‏1، ص‌94-‌95</ref>. در برخی از منابع نام‌های دیگری برای این اثر ذکر شده که از جمله آنها «العروض الکافی» است<ref>ر.ک: آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، ج15، ص‌254؛ مقدمه تحقیق، ص‌33</ref>. این کتاب در دانش عروض و قافیه به نگارش درآمده و توسط [[ادکاوی، ابراهیم|ابراهیم محمد احمد ادکاوی]] تحقیق شده است.

اثر یادشده از جمله آثار مهم و پیش‌گام در علم عروض است که به شکل مختصر نوشته شده و مشتمل بر تمام مطالب عروضی است که [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] (م 175ق) و نویسندگان دیگر در آثارشان ذکر نموده‌اند<ref>رک: مقدمه تحقیق، ص36</ref>.

روش نویسنده در این کتاب ذکر ابیات شعری و تقطیع آن بر اساس عروض و نشان دادن وزن هر جزء در ذیل آن است. وی در توضیح و تبیین مطالب تنها به یک شاهد مثال که مقصود را روشن کند اکتفا کرده است<ref>رک: همان</ref>.

نویسنده آغاز سخن را به علم عروض و اهمیت آن اختصاص داده، سپس اصول تقطیع در شعر و کیفیت آن را توضیح و تبیین نموده و از اجزای تقطیع سخن به میان آورده است. او در ادامه به شعر، عروض و بحور شعری پرداخته و به دوائر شعری به شکلی مختصر اشاره کرده است. سپس بحور شعری و مسائل مرتبط با آن را مورد بررسی قرار داده و به موضوع قافیه و حروف و حرکات آن، انواع قافیه و برخی مسائل دیگر پرداخته است. در پایان نویسنده القاب عروض را ذکر کرده و هریک از اصطلاحات عروضی را تعریف نموده است<ref>رک: همان، ص‌35-36</ref>.

علی‌رغم تمام تلاش‌هایی‌که نویسنده در تدوین این کتاب داشته، بااین‌وجود برخی کاستی‌ها در آن قابل رهگیری است؛ از آن جمله می‌توان به عدم کتابت عروضی پاره‌ای از ابیات - باآنکه نویسنده بسیار شائق بوده که ابیات را با خط عروضی کتابت نماید - و همچنین عدم معرفی برخی از اصطلاحات قافیه و... اشاره کرد<ref>رک: همان، ص37</ref>.