نمایش مبدأ برای الأصول الأصلية و القواعد الشرعية

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR02704J1.jpg
| عنوان =الأصول الأصلیة و القواعد الشرعیة
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[شبر، سید عبدالله]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏2‎‏الف‎‏6
| موضوع =
اصول فقه شیعه - قرن 14

فقه - قواعد
| ناشر = 
مکتبة المفيد
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1404 ‌‎ق 
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02704AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02704
| کتابخوان همراه نور =02704
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''الأصول الأصلية و القواعد الشرعية'''، يا'''الأصول الأصلية و القواعد المستنبطة من الآيات و الأخبار'''، به زبان عربى، تأليف [[شبر، سید عبدالله|سيد‌ ‎عبداللّه بن محمدرضا شبر حسینى حلى كاظمى]] (متوفاى 1242ق) است.

برای شناخت بهتر این كتاب، ابتدا بايد به تاريخچه نگارش اين‌گونه كتاب‌هاى اصولى كه بر اساس روايات و آيات قرآن كريم نگاشته شده‌اند، پرداخت.

اكثر قواعد اصول الفقه از زمان امام محمد باقر(ع) و ائمه(ع) بعد از او تا [[امام حسن عسکری(ع)]] به جاى مانده، اگر چه [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نيز بعضى از این مسائل را نظير ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه، عام و خاص و... بيان كرده است.

اولین كسى كه این روايات را جمع‌آورى كرد، شيخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|محمد بن حسن حر عاملى]]، صاحب «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]»(متوفاى 1104ق) بود كه كتابى در مورد قواعد كلى فقهى و اصولى كه از ائمه اهل‌بيت(ع) روايت شده با نام «الفصول المهمة في أصول الأئمة» تأليف نمود.

پس از او محمد بن مرتضى، معروف به [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] (متوفاى 1091ق)، كتابى به نام «الاصول الاصلیة المستفادة من الكتاب و السنة»، نگاشت و در آن، قواعد كلى اصولى را با متن روايى آنها مطرح نمود كه عبارتند از: «كل شيء مطلق حتى يرد فيه النهي، كل ما غلب اللّه عليه من أمره فاللّه أعذر لعبده، كل مجهول ففيه القرعة، كل طلاق لا یکون على السنة فليس بشيء، كل يابس ذكي، كل شيء طاهر حتى تعلم أنه نجس، الماء كله طاهر حتى تعلم أنه قذر، كل ما ليس له دم فميتته طاهرة، كل ما كان فيه حلال و حرام فهو لك حلال حتى تعلم الحرام منه بعينه، ما على الامين إلا اليمين».([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 1 ص103)

بعد از او [[شبر، سید عبدالله|سيد‌ ‎عبداللّه شبر]] كتاب «الاصول الاصلیّة» را به همان سياق تأليف نمود كه همه بر اساس روايات مستند اهل‌البيت(ع) نوشته شده است.

اين روش ادامه داشت تا زمان [[چهارسوقی، محمدهاشم|سيد‌ ‎هاشم بن زين‌العابدين موسوى خوانسارى]]، معروف به چهارسوقى (متوفاى 1318ق) كه كتابى به نام «أصول آل الرسول الاصلیّة» تدوين نمود كه بر طبق كتب اصولى متداول امروزى، مرتب شده است.

در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] جلد 1 صفحه 103 مبحثى را تحت عنوان «ما أثر عن أئمة أهل‌البيت في أصول الفقه» مطرح نموده و در آن به تاريخچه این نحوه نگارش علم اصول پرداخته است.

شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]»، جلد 5، صفحه 71 و جلد 2 صفحه 178 به كتاب «الاصول الاصلیّة» [[شبر، سید عبدالله|سيد‌ ‎عبداللّه شبر]] اشاره كرده و اين‌طور مى‌گويد: مؤلف، مسائل مهم اصولى منصوص در آيات و روايات را در قالب 1430 آيه و 1903 حديث در یک مجلد بزرگ كه دوازده هزار خط مى‌باشد، آورده و این كتاب را جلد چهارم از كتاب بزرگش به نام «جامع المعارف و الاحكام» قرار داده است.

صاحب «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» این كتاب را در كتاب‌خانه حسینیه در نجف اشرف و هم‌چنين نزد نوه مؤلف، سيد‌ ‎على بن سيد‌ ‎محمد شبر مشاهده كرده است.

تاريخ دقيق تأليف كتاب مشخص نيست. راجع به مؤلف در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]» آمده كه: «كان سريع الكتابة مع التصنيف، كتب في آخر بعض مصنفاته شرعت فيها عند العشاء و تمت عند نصف الليل».([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 8 ص83)