نمایش مبدأ برای الأسلوب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR33112J1.jpg
| عنوان = ‏الأسلوب 
| عنوان‌های دیگر = دراسة بلاغية تحليلية لأصول الأساليب الأدبية
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[شايب، احمد]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره = /ش2الف5 2028 PJA 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = مکتبة النهضة المصریة
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1382ش - 2003م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE33112AUTOMATIONCODE
| چاپ = 12
| شابک = -
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 33112
| کتابخوان همراه نور = 33112
| کد پدیدآور = 20845
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''الأسلوب دراسة بلاغية تحليلية الأصول الأساليب الأدبية'''، اثر [[شايب، احمد|احمد شایب]]، پژوهشی است پیرامون علم بلاغت و اصول و روش‌ها و رویکرد مطالعه آن.

اثر حاضر، مباحثی است در بیان رویکرد و اسلوبی که در مطالعه علم بلاغت عربی، شایسته است مورد توجه و اهمیت قرار گیرد تا با سایر مطالعات ادبی موجود در عصر جدید، متناسب و همگام باشد<ref>ر.ک: مقدمه چاپ اول، ص4</ref>.

این رویکرد، مبتنی است بر اینکه مطالعات نظری بلاغت عربی، برای محققین و مطالعه‌کنندگان علم معانی، بیان و بدیع، به پایان رسیده باشد؛ کسانی که در علم معانی، جمله (منفصل یا متصل) را مطالعه می‌کنند و در علم بیان و بدیع، شکل ساده آن یا مرکب از تشبیه، مجاز، کنایه، حسن تعلیل و سایر توابع علم بدیع را فرامی‌گیرند. نویسنده، معتقد است این مطالعات، علی‌رغم اهمیتی که دارند، اصول علم بلاغت و خاستگاه آن را، آن‌طور که باید، در بر نگرفته و با ادبیات انشایی و روش‌ها و فنون جدید آن، همگام نشده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه چاپ دوازدهم، ص3</ref>.

به همین دلیل نویسنده در کتاب حاضر، به بیان این موضوع پرداخته است که علم بلاغت عربی باید در شرایط جدیدی قرار گرفته و توسعه یابد تا با آنچه حرکت و جریان ادبی معاصر در بعد علمی و ساختاری خود به آن رسیده، همگام و همراه باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.

وی مطالب و مباحث کتاب را در دو باب زیر، تنظیم کرده است:
# باب اول: در آن، به مباحثی همچون حروف، کلمات، جملات، صور، فقرات، عبارات، علم صوت، نفس، موسیقی و موضوعات مربوط به علم معانی، بیان و بدیع پرداخته شده است.
# باب دوم: در آن به بحث و بررسی مباحثی همچون فنون و قوانین شعر و نثر ادبی، اصول مقاله‌نویسی، خطابه، رساله، جدل، وصف، رثاء، قصه‌نویسی، حماسه‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی، تاریخ‌نگاری، تألیف و... پرداخته شده است که از جمله فنون و هنرهای ادبی است که ادبیات جهان، از آن سرشار بوده و به تشریح قواعد و قوانین آن پرداخته است، ولی متأسفانه، مباحث مربوط به بلاغت نظری، فقط اشاره‌ای گذرا به آن دارد و شاید به همین دلیل باشد که گذشتگان ما معتقد بودند که علم بلاغت، هنوز به بلوغ علمی خود نرسیده است<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref>.