نمایش مبدأ برای اقبال‌نامه نظامی گنجوی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10026J1.jpg
| عنوان =اقبال نامه نظامي گنجوي (متن علمي و انتقادي): از روي قدیمی ترين نسخه‌هاي خطي قرن هشتم با ذکر اختلاف نسخ و شرح ابيات و معني لغات و ترکيبات و کشف الابيات
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[نظامی، الیاس بن یوسف]] (نویسنده)
[[زنجانی، برات]] (مصحح)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ز‎‏9‎‏الف‎‏7 / 5126 ‏PIR‎‏ 
| موضوع = نظامی، الیاس بن یوسف، 530؟ - 614؟ق. اقبال نامه - نقد و تفسير
 شعر فارسی - قرن 6ق. - تاريخ و نقد
|ناشر 
| ناشر = دانشگاه تهران
| مکان نشر =ايران - تهران
| سال نشر =1381ش.  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE104724AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE10026AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE100474AUTOMATIONCODE
| چاپ =چاپ يکم 
| شابک =964-03+4539-3
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''اقبال‌نامه نظامی گنجوی (متن علمی و انتقادی)'''، متن مثنوی «اقبال‌نامه»، بخش دوم اسکندرنامه (بخش دوم شرف‌نامه)، یکی از پنج مثنوی مجموعه «خمسه نظامی»، سروده [[نظامی، الیاس بن یوسف|الیاس بن یوسف نظامی گنجوی]] (530-591ق)، شاعر معروف ایرانی در قرن ششم هجری است که به‌صورت علمی و انتقادی، همراه شرح ابیات، معنی لغات و ترکیبات و کشف‌الابیات، با تصحیح [[زنجانی، برات|برات زنجانی]]، به چاپ رسیده است.

«اسکندرنامه»، چهارمین مثنوی [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] است که شامل دو قسمت می‌باشد: «شرف‌نامه» و «اقبال‌نامه» که هر دو را به ‌نام نصرةالدین ابوبکر بن محمد بن ایلدگز، در سال‌های 588 و 593ق، سروده است<ref>ر.ک: زنجانی، برات، ص20</ref>. اسکندرنامه از‌ نظر‌ آیین‌ و آداب و رسوم مختلف دارای اهمیت فراوانی است.
[[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] در اقبال‌نامه بیشتر سخنان حکیمانه که بین‌ اسکندر و سایر حکیمان چون سقراط و ارسطو گفته می‌شود را به تصویر کشیده است<ref>ر.ک: احمدپور، مهدیه؛ صراطی، ژیلا، ص1</ref>.

اقبال‌نامه دنباله شرف‌نامه است که به‌مناسبت کلمه «خرد» در بیت اول‌ و خردنامه‌های حکما در وسط، به خردنامه معروف شده است و مشتمل بر 3680 بیت است که شامل سفرها و فتوحات دریایی اسکندر می‌باشد.

[[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] در اقبال‌نامه‌، اسکندر‌ را یک فیلسوف فرمانروا و یک پیامبر الهی معرفی می‌کند و خواسته با این کار، بین نبوت و حکومت، ارتباطی برقرار ‌کند و در آن به سخن از علم و حکمت‌ و پیامبری‌ اسکندر و مجالس او با حکمای بزرگ و زندگانی وی می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>.

اقبال‌نامه به‌روشنی می‌رساند که شاعر گنجه با حکمت یونان آشنایی‌ کاملی‌ داشته است. در اقبال‌نامه، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] از فلسفه جهان‌بینی، دانش و خرد و توصیف مجالس علمی اسکندر با دانشمندان و پیروزی‌های سفر دوم او سخن به میان می‌آورد<ref>ر.ک: همان</ref>.

اشعار اقبال‌نامه با نیایش پروردگار و نعت پیامبر(ص) آغاز می‌شود و سپس با افسانه‌هایی چون افسانه ارشمیدس با کنیزک چینی، افسانه ماریه قبطیه، افسانه خراسانی و فریب دادن خلیفه دنباله می‌یابد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11-34</ref>. از دیگر داستان‌ها و حکایات کتاب می‌توان به ذوالقرنین دانستن اسکندر، داستان او با شبان دانا<ref>ر.ک: همان، ص26</ref> و احوال وی با سقراط<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> یا گفتگوی حکیم هند با وی و هفت حکیم دیگر<ref>ر.ک: همان، ص52-57</ref> اشاره کرد.