نمایش مبدأ برای اشترنامه

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR107405J1.jpg
| عنوان = اشترنامه
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
[[محقق، مهدی]] (گردآورنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =
| موضوع =شعر فارسی - قرن 6ق. - منظومه‎‌‌های عرفانی - قرن 6ق.
|ناشر 
| ناشر = زوار
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = سده 13
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE135334AUTOMATIONCODE، AUTOMATIONCODE107405AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 107405
| کتابخوان همراه نور = 107405
| کد پدیدآور = 393
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''اشترنامه'''، نوشته فریدالدین [[عطار، محمد بن ابراهیم|ابوحامد محمد عطار نیشابوری]](618-540ق) عارف، صوفی و شاعر بلندآوازۀ ایرانی، اثری عرفانی و در قالب مثنوی با تصحیح و تعلیقه مهدی محقق(متولد 1308ش) است.

نام اشترنامه یا شترنامه ازاین‌رو است که [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] این کتاب را وسیلۀ سلوک سالکان به کعبه حقیقی می‌داند، آن‌چنانکه اشتران حاجیان را به کعبه و مکه می‌رسانند.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص 6</ref> مقصود از شتر مرکب روحانی است که در بیابان‌های معرفت سالک را عبور می‌دهد تا او را به کعبه دل برساند<ref>ر.ک: همان، ص 17</ref>.

سبک و روش اشترنامه مانند [[مصیبت‌نامه]]، [[اسرارنامه]] و [[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]] است؛ بدین‌گونه که با ستایش خداوند و آثار او، نعت پیامبر(ص) و خلفا آغاز گردیده سپس، مطلب‌های عرفانی به همراه داستان سروده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 16</ref>

[[محقق، مهدی|محقق]]، اشترنامه را از روی نسخۀ عکسی ترکیه (کتابخانه مصطفی عاکف با 2000بیت) و نسخۀ پروفسور چودی (ساکن سویس با بیش از 12000 بیت) به روش التقاطی تهیه کرده است؛ بدین‌گونه که هر واژه‌ای از این دو نسخه را که درست می‌نماید، در متن گذارده و واژه مبهم را در حاشیه درج کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 4</ref>

در این اثر اعلام و مکان‌ها آورده نشده است و فقط نام پیامبران بسیار دیده می‌شود، ازاین‌رو، فهرستی نیز برایشان تنظیم نشده است. تمثیل‌ها، تشبیه‌ها و ضرب المثل‌های اشترنامه نسبت به کتاب‌های دیگر [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] همچون [[مصیبت‌نامه]]، [[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]] و [[اسرارنامه]] از استواری و فخامت برخوردار نیست.<ref>ر.ک: همان، ص 17</ref>

این اثر از ویژگی‌هایی همچون به‌کاربردن جمع الجمع (مانند: کتب‌ها)، آوردن واژه‌های نادر (مانند: توانش) و کاربرد صنعت «تنسیق صفات» و «جناس» برخوردار است.<ref>ر.ک: همان، ص 19-18</ref>

فهرست محتوا در آغاز و تعلیقات [[محقق، مهدی|محقق]] در پایان کتاب آمده است.