نمایش مبدأ برای اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میرکاظم)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR52921J1.jpg
| عنوان = اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میر کاظم)
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[عبدلی آشتیانی، اسدالله]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /ع2آ5 1419 DSR 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = المطبعه المعربی  ** مجمع ذخائر اسلامی
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1392ش - 2014م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE52921AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-964-988-492-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 52921
| کتابخوان همراه نور = 52921
| کد پدیدآور = 13696
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میرکاظم)'''، اثر [[عبدلی آشتیانی، اسدالله|اسدالله عبدلی آشتیانی]]، مجموعه اسناد سادات حسینی آشتیانی است که توسط آقا [[میرکاظم آشتیانی]] (1269-1326ق)، حفظ و نگهداری شده است.

هر سرزمینی به بزرگان و فرهنگ‌سازان آن سامان شناخته می‌شود. آشتیان که از پیشینه فرهنگی کهنی برخوردار است، فرهیختگان فراوانی را به جامعه و فرهنگ ایران‌زمین تقدیم کرده است. در پژوهش‌های تاریخی با خانواده‌هایی مواجه می‌شویم که در عصر خود، اثرگذار بوده، در کار دیوانی و اداری، نسخه‌برداری و کتابت در منطقه خود تأثیرگذار بوده‌اند. آن‌ها با شناختی که از تاریخ عصر خود و آینده داشتند، توانستند در حفظ و حراست این اوراق، تمامی سعی خود را به‌کار برده و از آن به‌عنوان سند هویت خانوادگی، حفاظت و حراست کنند و نهایتا به‌عنوان امانت ارزشمندی آن را به دیگر اعضای خاندان خود تحویل دهند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص6</ref>.

مجموعه اسناد ارائه‌شده در اثر حاضر، متعلق به یکی از قدیمی‌ترین سادات حسینی ساکن در آشتیان است که از زمان دقیق مهاجرت و اسکان این خانواده به این خطه اطلاع دقیقی در دست نیست، اما آنچه مسلم است، این خاندان در کنار سادات میرشمسی، از قدیمی‌ترین سادات آشتیان به حساب می‌آیند و شاخص‌ترین عضو این خانواده،

مرحوم آقا [[میرکاظم آشتیانی]]، نیای بزرگ این خاندان است که صاحب حکمی از سوی مظفرالدین‌میرزا (مظفرالدین شاه) در دارالسلطنه تبریز بوده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

آقا میرکاظم از سادات و روحانیون نیمه دوم سده سیزدهم هجری بود. وی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه علمیه آشتیان (مدرسه کهنه) نزد آقا شیخ [[جعفر مجتهد آشتیانی]] که ریاست مدرسه را به‌‌عهده داشت، همچنین نزد اساتیدی همچون آخوند ملا مسیح آشتیانی و آخوند ملا ابراهیم پیش‌نماز که از مدرسان این مدرسه بودند، فراگرفت. او از ثروت و مکنت کافی برخوردار بود و توانست خود را به دارالسلطنه تبریز برساند. وی به دلیل برخورداری از خط خوش و نیز مورد اعتماد بودن در دستگاه میرزا یوسف مستوفی‌الممالک آشتیانی، جزو کارگزاران و محارم دستگاه جناب آقا گردید؛ به‌طوری‌که اجازه پیدا کرد دو بار همسر میرزا یوسف را برای زیارت به عتبات عالیات ببرد. وجود میرزایان و منشیان آشتیانی در تبریز در عصر قاجار پیوسته ادامه داشته است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.