نمایش مبدأ برای از ژرفای غدیر

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR17073J1.jpg
| عنوان = ‏از ژرفای غدیر
| عنوان‌های دیگر = مجموعه 110 شعر از شعرای ایران زمین درباره واقعه مبارک غدیر خم
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[وافی، محمد]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏غ‎‏4‎‏و‎‏2 4053 ‏PIR‎‏ 
| موضوع =شعر فارسی - مجموعه‎‌‌ها - شعر مذهبی - مجموعه‌ها - غدیر خم - شعر
|ناشر 
| ناشر = شفق
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1385ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE17073AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 964-485-065-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 17073
| کتابخوان همراه نور = 17073
| کد پدیدآور = 10155
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''از ژرفای غدیر '''، این اثر، از 110 شعر از شاعران ایران‌زمین که درباره «رخداد غدیر خُم» سروده‌اند، با تدوین و تنظیم [[وافی، محمد|محمد وافی]] (ولادت 1356ش) فراهم آمده است.

شعرهای این اثر در قالب قصیده، غزل، مثنوی، مسمّط، ترجیع‌بند، ترکیب‌بند، قطعه و رباعی سروده شده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>. [[وافی، محمد|‏وافی]] بیشتر، شعر شاعران دوره معاصر را برگزیده و در این میان، از شاعران قدیمی‌تر همچون «[[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|ملا عبدالرزاق علی بن حسین لاهیجی]]»، متخلص به فیاض (متوفای ۱۰۷۲ق) و [[س‍وزن‍ی‌، م‍ح‍م‍دب‍ن‌ م‍س‍ع‍ود|سوزنی سمرقندی]] (متوفای ۵۶۲ق)، یک مثنوی و یک قطعه را به‌ترتیب آورده است، که برخی از ابیات هرکدام چنین است:

{{شعر}}
{{ب|''سزای امامت به صورت به معنی''|2=''علیّ ولی آن‌که شاه است و مولی''}}
{{ب|''جهان همچو چشم است و او همچو مردم''|2=''جهان همچو لفظ است و او همچو معنی''}}
{{پایان شعر}}

{{شعر}}
{{ب|''نگر که دست که بگرفت مصطفی به غدیر''|2=''که را امام هدی خواند و فخر وزین همام''}}
{{ب|''مرا امام هم از جایگاه وحی خداست''|2=''ز جایگاه نبی مر تو را امام کدام''<ref>ر.ک: همان، ص74، 161</ref>‏}}
{{پایان شعر}}

همچنین در میان شاعران این مجموعه، نام دو تن از زنان شاعر نیز دیده می‌شود؛ از «[[کاظمی، اقدس|اقدس کاظمى قمى]]» (1318-1402ش)، متخلص به «مژگان» و از «[[طاهره موسوی گرمارودی]]» دو مثنوی درج شده است که برخی از ابیات هریک به‌ترتیب، چنین است:

{{شعر}}
{{ب|''زآفاق طلایه‌ای حلی شد''|2=''نوری به مدینه مُنجلی شد''}}
{{ب|''روشن ز محمد و علی شد''|2=''با امر خدا علی ولی شد''}}
{{پایان شعر}}

{{شعر}}
{{ب|''عید غدیر است و جهان در سُرور''|2=''کَون و مکان غرق نشاط است و نور''}}
{{ب|''بانگ طرب‌خوانیِ کرّوبیان''|2=''سوی زمین می‌رسد از آسمان''<ref>ر.ک: همان، ص118-119</ref>‏}}
{{پایان شعر}}