نمایش مبدأ برای ادب الملوك فی بیان حقائق التصوف

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR143143J1.jpg
| عنوان = ‫ادب الملوك فی بیان حقائق التصوف
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مؤلف ناشناخته]] (نويسنده)
[[راتکه، برند]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  4الف 288/3 BP 
| موضوع =تصوف -- آداب‌ و اعما‌ل - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
|ناشر 
| ناشر = کنگره‌ جها‌نی‌ بزرگداشت‌ دویستمین‌ سا‌لگرد تولد شیخ‌ اعظم‌ انصا‌ری. دبیرخا‌نه‌
| مکان نشر = لبنان - بیروت
| سال نشر = 1370ش - 1991م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE143143AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 143143
| کتابخوان همراه نور = 143143
| کد پدیدآور = 1042
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''أدب الملوك في بيان حقائق التصوف'''، اثری از مؤلفی ناشناخته در موضوع صوفیه و آداب و سلوک ایشان است که به اهتمام محقق و خاورشناس مشهور [[راتکه، برند|بیرند راتکه]] منتشر شده است.

کتاب مشتمل بر مقدمه، 28 باب و خاتمه است. نویسنده در مقدمه به‌اختصار حقیقت علوم مختلف و هدف هریک (اعم از فقه، حدیث، قرائت و تفسیر، لغت و نحو و معانی) را بیان کرده و از قصور صاحبان این علوم در به‌کار گرفتن علم خویش سخن گفته است و در ادامه نوشته است: سپس به علمای این عصر نگاه کردم و در رسوم و احکام ایشان دقت کردم، پس ظواهر ایشان را مخالف با آثار و اخبار دیدم. ابتدا به لباس ایشان نگاه کردم و آن را از جهت طول آستین‌ها و دامن‌ها و نرمی و نازکی، مخالف با سنت یافتم؛ مثل اینکه لباس متکبرین است. طعام ایشان نیز رنگانگ و همنشینی ایشان نیز با اغنیا برای طلب ریاست و اعراض ایشان از فقرا و تلاش ایشان در طلب دنیا را مشاهده کردم و البته اندکند علمایی که به علم تمسک جسته و به عمل کردن به آن مشغول شده و از شبهات پرهیز کرده و به سنت متمسک شده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص6</ref>.

همچنین در سبب نام‌گذاری کتاب می‌نویسد: در این کتاب اصول و قواعد صوفیه و آداب و رسوم و احکام و حقایق آن و همه لوازم ایشان در موافقت با سنت نبوی را بیان کردم و آن را «أدب الملوك» نامیدم؛ چراکه صوفیه در همه اسباب و لوازم دنیا زهد ورزیده‌اند و ملوک گشته‌اند و چرا مستحق نام ملوکیت نباشند، درحالی‌که همتی غیر خدا ندارند و از دنیا به کمترین آن راضی شده‌اند؟!<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.

نویسنده «فقر» را اولین چیزی می‌داند که تصوف بر آن بنا شده است و برای صوفیه در فقر اشارات و احکامی است و نام فقر سبب جمع ایشان است و...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-13</ref>.

در باب نهم کتاب، علوم صوفیه این‌گونه معرفی شده است: «و اما علوم صوفیه همان علم باطن و علم الهام و سر بین خداوند و اولیائش بدون واسطه است؛ همان علم لدنی که خداوند عزوجل می‌فرماید: «و علمناه من لدنا علما»<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.

در انتهای کتاب نیز اشاره شده که سیاحت صوفیه، خروج از شهری به شهری است، وطن صوفیه مسجد، نشستن صوفیه حلقه‌وار و خوراک ایشان تنگ‌دستی و گرسنگی است<ref>ر.ک: همان، ص58-63</ref>.