نمایش مبدأ برای أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد (امیرکبیر)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR31542J1.jpg
| عنوان =أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي سعيد
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران =  
[[محمد بن منور]] (نویسنده)

[[صفا، ذبیح‌الله]] (گردآورنده)
|زبان 
| زبان =  فارسی
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏3 / 278/8 BP 
| موضوع =  ابو سعيد ابو الخير، 357 - 440ق.
تصوف
نثر فارسی - قرن 6ق.
|ناشر 
| ناشر =  امير کبير
| مکان نشر =ايران - تهران
| سال نشر =  1361ش. 
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE31542AUTOMATIONCODE
| چاپ =  پنجم 
| شابک =
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
{{کاربردهای دیگر|أسرار التوحيد (ابهام‌زدایی)}}
 
'''أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد'''، اثر [[محمد بن منور|محمد بن منور میهنی]] نوه [[ابوسعید ابوالخیر]]، پیرامون احوال و اخبار و اقوال و کرامات جد خویش است که آنها را از مجموعه روایات و اطلاعاتی که در این‌باره داشته، گرد آورده است.

این کتاب از امهات کتب ادبی فارسی و از جمله آثار استادانه زبان ماست. روانی انشا و انسجام عبارات و رعایت تام و تمام موازین فصاحت و بلاغت در این کتاب به‌حد اعلای خود رسیده است و باآنکه کتاب در نیمه دوم قرن ششم، یعنی در دوره استیلای سبک مصنوع نثر فارسی نگارش یافته، به‌هیچ‌روی اثری از آثار تصنع، به‌جز در مقدمه آن، مشهود نیست.

کوتاهی جمله‌ها و تمامی آنها و به‌کار رفتن کلمات و ترکیبات اصیل پارسی در همه جای این کتاب به‌ چشم می‌آید و سرگذشت‌ها و وقایع با چنان مهارت حکایت شده است که گیرندگی خاص آنها خواننده را همواره مجذوب نگاه می‌دارد.

کلمات و ترکیبات عربی، مگر در مقدمه کتاب، بسیار کم و از مقوله کلمات و ترکیبات رایج زبان فارسی است<ref>ر.ک: مقدمه ذبیح‌الله صفا، صفحه سه</ref>.

چنان‌که در متن کتاب مشاهده می‌شود، «أسرار التوحيد» بر سه باب تقسیم شده است: باب اول، در ابتدای حالت شیخ ابوسعید و باب دوم، در وسط حالت و باب سوم در انتهای حالت او و در هر سه باب، خاصه در باب دوم کتاب، بسیاری از اقوال ابوسعید و اشعاری که بر زبان او رفته بود، نقل شده است.
اهمیت این قسمت‌های اخیر و همچنین آنچه از نامه‌های شیخ در کتاب آمده، در آن است که نمونه‌های خوبی از زبان پارسی دری و نظم و نثر آن در ابتدای قرن پنجم به ما می‌دهد تا از لحاظ تحقیق در تاریخ تحول زبان و شعر و نثر پارسی مورد مطالعه قرار دهیم و نیز چون در سراسر کتاب از زندگی خصوصی مردمی از طبقات گوناگون در پایان قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری، سخن رفته است، از باب مطالعه در تاریخ اجتماعی مشرق ایران در آن روزگار و همچنین از حیث تحقیق در تاریخ تصوف، نیز اثر سودمند ارزنده‌ای است<ref>ر.ک: همان، صفحه چهار</ref>.