نمایش مبدأ برای آیین برگزاری جشن‌های ایران باستان

 {{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR آیین برگزاری جشن‌های ایران باستانJ1.jpg
| عنوان =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =
[[آذرگشسب، موبد اردشیر]] (مؤلف) 
|زبان
| زبان =فارسی
| کد کنگره =GT 4874/آ۴/آ۹   
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر =فرهنگ آریایی
| مکان نشر =ایران - تهران
| سال نشر =  1356
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
| چاپ =دوم
| شابک =
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''  آیین برگزاری جشن‌های ایران باستان'''، تألیف [[آذرگشسب، موبد اردشیر|موبد اردشیر آذرگشسب]]، چهارمین و آخرین بخش از مجموعه کتاب‌های مربوط به مراسم دینی زرتشتیان به قلم همین مؤلف است که خود زرتشتی بوده است. 

نویسنده با نگاهی توصیفی به شناساندن جشن‌های ایران باستان پرداخته است. او پیش از هر چیز، ریشه‌شناسی واژه «جشن» را مورد توجه قرار می‌دهد و آن را مشتق از کلمه اوستایی یسنا (YASNA) از ریشه یَز (YAZ) اوستایی می‌داند  که به معنای ستایش و پرسش به کار می‌رفته و واژه دیگری با تلفظ جَشِن (Jashen) به مفهوم مراسم عید و ایام خوشی از همان ریشه می‌داند که کاربرد آن به تأثیر از لهجه هندی پارسیان بوده است. 

جشن‌های ایران باستان به سه دسته ماهیانه، سالیانه و متفرقه تقسیم‌بندی شده‌اند. نویسنده از جشن‌های ماهیانه، به جشن‌های فروردینگان، اردیبهشتگان، خردادگان، شهریورگان، مهرگان و...؛ از جشن‌های سالیانه به شش گاهنبار، قدمت و روش برگزاری و فایده‌های آن‌ها و...؛ و از جشن‌های متفرقه به جشن نوروز، زاد روز زرتشت (ششم فرروردین: خرداد روز)، روزهای سوگواری‌های عمومی و نمازهای ویژه جشن‌ها و سوگواری‌ها اشاره کرده و به توضیح و شرح هر کدام پرداخته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص288</ref>.