نمایش مبدأ برای مقصد الراغب الطالب في فضائل الإمام علي بن أبي‌طالب علیه‌السلام و أهل بيته أئمة الهدى و مصابيح الدجى علیهم‌السلام

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR114526J1.jpg
| عنوان = مقصد الراغب الطالب في فضائل الإمام علي بن أبي طالب علیه السلام و أهل بيته أئمة الهدى و مصابيح الدجى علیهم السلام
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مؤلف ناشناخته (قرن 7 ق)]] (نويسنده)
[[مکتبة العلامة المجلسي ]] (سایر)
[[رفیعی، رضا‏‫]] ( محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =     
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = مکتبة العلامة المجلسي
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1439ق
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE114526AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 114526
| کتابخوان همراه نور = 114526
| کد پدیدآور = 1988
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''مقصد الراغب الطالب في فضائل الإمام علي بن أبي‌طالب(ع) و أهل بيته أئمة الهدى و مصابيح الدجى(ع)'''، از آثار یکی از اندیشوران سنّی قرن ششم و هفتم هجری قمری است که روایات فراوانی را درباره فضیلت و برتری [[امام علی(ع)]] و سایر امامان معصوم(ع) و حقوق آنان و همچنین فضایل فاطمه زهرا(س) بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[رضا رفیعی]] این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و اثر حاضر را شناسانده و کوشیده است تا حدودی غبار ابهام را از چهره نگارنده بزداید.

==هدف و روش==
* نویسنده با تأکید بر آنکه من اخبار صالحان، مناقب زاهدان و آثار عابدان را مطالعه کردم ولیکن در بیشترش یادکرد جامع و شایسته‌ای نسبت به کسانی که ما مأمور به دوستی، مودت و ولایتشان هستیم، یعنی اهل ‌بیت پیامبر(ع) نیافتم، افزوده است: پس علاقه‌مند شدم که در این زمینه کتابی را تألیف کنم و بخشی از فضائل و مناقبشان را یادآور شوم و امیدوارم به شفاعتشان نایل گردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3</ref>.
* [[رضا رفیعی]] با تأکید بر آنکه گفته شده: این کتاب را یکی از اندیشوران شیعه به نام «[[حلوانی، حسین بن محمد|حسین بن محمد بن حسن بن حلوانی]]» تألیف کرده، مفصل توضیح داده است که: این حدس درست نیست، بلکه یکی از اندیشوران سنی آن را پدید آورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص17-40</ref>.

==ساختار و محتوا==
* نویسنده در این اثر، در مجموع تعداد 541 روایت آورده و کتابش را در 39 باب سامان داده است.

==نمونه مباحث==
* بنا بر گزارش انس بن مالک، روزی [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] برای عرض سلام به نزد پیامبر(ص) آمد و ایشان گفت: این جبرئیل است که به من خبر می‌دهد: خدای عزّوجلّ تو را به ازدواج فاطمه(س) درآورد و چهل‌هزار فرشته را شاهد قرار داد....<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>.
* [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] فرزندان رسول خدا(ص) و زهرای بتول(ع) هستند و حقوق آنان ازبین‌رفتنی نیست و ارث آنها از جدّشان هرگز تباه نشود؛ چه، خدای متعال در آیه مباهله: «... فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكمْ... (آل‌عمران: 61)، آن دو را پسران او نامیده است و پیامبر(ص) آن دو را همانند خودش در نبوت قرار داد؛ آنگاه که حسن(ع) تک‌دانه خرمایی از صدقه را در دهانش قرار داد، پس پیامبر(ص) انگشتش را در دهان او کرد و به وی گفت: «كِخ كِخ! نحن معاشر الأنبياء لا تحلّ لنا الصدقة»<ref>ر.ک: همان، ص519</ref>؛ یعنی: اخِّه اخِّه! ما پیامبران الهی صدقه (زکات) برایمان حلال نیست.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]