نمایش مبدأ برای داراشکوه بابری، شاهزاده هند

{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = 
| تصویر = NUR126779.jpg
| اندازه تصویر= 
| توضیح تصویر= 
|سرشناسی = 
|نام کامل = 
|نام‌های دیگر= 
|لقب = 
|نسب = 
|تخلص = 
|نام پدر= 
|ولادت = 
|محل تولد = 
|کشور تولد = 
|محل زندگی= 
|رحلت = 
|شهادت = 
|مدفن = 
|طول عمر= 
|نام همسر= 
|فرزندان= 
|خویشاوند سرشناس = 
|دین = 
|مذهب = 
|پیشه = 
|درجه علمی=
|دانشگاه = 
|علایق پژوهشی =
|کد پدیدآور=
|منصب = 
|پس از= 
|پیش از= 
|اساتید = 
|مشایخ =
|معاصرین=
|شاگردان = 
|اجازه اجتهاد از =
|آثار= 
|سبک نوشتاری =
|وبگاه رسمی = 
|امضا  = 
|کد مؤلف =AUTHORCODE126779AUTHORCODE}}

'''شاهزاده هند داراشکوه بابری''' (1024- 1069ق)، پسر ارشد و ولیعهد شاه‌جهان، نویسنده، مترجم، شاعر، عارف و هنرمند،

==ولادت==
محمد داراشکوه بن شاه‌جهان در 29 صفر 1024ق (20 مارس 1615م) در سرزمین اجمیر یا اجمر (در جنوب غربی جیپور مرکز ایالت راجستان هند)<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref> به دنیا آمد.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص197</ref> نخستین فرزند شاه‌جهان و ممتاز محل بود. مادرش دختری ایرانی تبار بود. او مدت بیست‌ویک‌سال در خانه شاه‌جهان بسربرد. دراین مدت وی چهارده فرزند بدنیا آورد، که ازمیان آنان سه دختر و چهار پسر به‌جا ماندند. ازمیان دختران جھان‌آرابیگم واز پسران محمد دارا شكوە به‌ سلسلە قادریه پیوستند، و اورنگ‌زیب، یكی‌دیگر از پسران به‌ پادشاهی هند رسید.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref>

==تحصیلات==
ملا عبداللطیف سلطان پوری، از فلاسفه بزرگ حنفی مذهب هند،آموزش شاهزادۀ جوان را به عهده گرفت و عشق به فلسفه و عرفان را به او القا کرد. دارا شکوه طبق رسوم متداول در دربار پادشاهان گورکانی آداب و معارف زمان خود را فرا گرفت. ابتدا به خواندن قرآن و احادیث پرداخت و از همان آغاز جوانی به تفسیرو درک قشری کتاب مقدس بسنده نکرد. در خوشنویسی ماهر شد و بر فنون نظامی تسلط کامل یافت.
 
میرک شیخ ، شیخ‌ احمد دهلوی نیز از اساتید و اعاظم داراشکوه بودند که نام آنان در سفینة الاولیاء آمده و در حسنات‌العارفین از استادان دیگر خود یادی کرده است.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص21</ref>

فارسی زبان مادریش بود ولی با هندی و عربی نیز خوب آشنا بود و بی‌گمان سانسکریت هم می‌دانست.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص198</ref> 

از ترجمه اوپانیشاد چنین بر می‌آید کە دارا شکوه به ادبیات سانسکریت کاملا آشنائی داشته و تمام تفاسیر و نوشته‌ها را دراین باره خوانده‌ است.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص21</ref>



==آثار==
آثار داراشکوه به دو دسته تقسیم می شود:

دسته اول که به حوزه تصوف اسلامی مربوط می شود عبارتند از :
#سفینه الاولیاء
#سکینه الاولیاء
#رساله حق نما
#حسنات العارفین
#دیوان داراشکوه (اکسیراعظم)

دسته دوم آثاری که متأثر از عرفان و فلسفه هندوست:
#مجمع البحرین
#سرّالاسرار(سرّ اکبر)<ref> [http://www.cgie.org.ir/fa/news/128619 ر.ک: جهانی، روشنک، 1395/3/22]</ref>



<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص197</ref>




==پانويس ==
<references />


==منابع مقاله==
#[[:noormags:363502|شایگان، داریوش؛ محمد داراشکوه بنیانگذار عرفان تطبیقی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله ایران نامه بهار 1369 - شماره 30 (‎29 صفحه - از 196 تا 224)]].
#حیدریان، محمدحسین؛ دیوان داراشکوه، ترجمه حمید اکبری، مشهد، نشر نوید، چاپ اول، 1364ش
#[http://www.cgie.org.ir/fa/news/128619 جهانی، روشنک؛ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1395/3/22]

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

‫[[حسنات العارفین]]

‫[[سکینة الأولیاء]]

[[دیوان دارا شکوه]]

[[مجمع البحرين]]

[[اوپانیشاد (سر اکبر)]]



[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات(آبان) باقی زاده]] 
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]