نمایش مبدأ برای ق‍م‍ری‌ آم‍ل‍ی‌، س‍راج‌ال‍دی‍ن‌

{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = ق‍م‍ری‌ آم‍ل‍ی‌، س‍راج‌ال‍دی‍ن‌
| تصویر = NUR76012.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =
| نام‌های دیگر =
| لقب =
| تخلص =
| نسب =
| نام پدر =
| ولادت =
| محل تولد =
| کشور تولد =
| محل زندگی =
| رحلت =
| شهادت =
| مدفن =
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان =
| دین =
| مذهب =
| پیشه =
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید =
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| حوزه =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE76012AUTHORCODE
}}
'''سراج‌الدین قمری آملی'''، (550 تا 560- 625ق) از شاعران زبان‌آور قرن ششم و ربع اول قرن هفتم هجری است که قمری تخلص می‌نمود. دیوان اشعار وی به اهتمام یدالله شکری منتشر شده است.

==زادگاه==
مولد سراج قمری بی‌هیچ تردیدی آمل است و کسانی که او را قزوینی، خوارزمی و یا از ماوراءالنهر دانسته‌اند، به خطا رفته‌اند<ref>قری آملی، سراج‌الدین، ص35</ref>.

==ولادت==
زمان ولادت وی معلوم نیست. تذکره‌ها و دیوان شاعر هم در این مورد ساکت‌اند و کمکی نمی‌کنند، اما با دلایل و قراینی می‌شود تخمین زد که حدود تقریبی زمان تولد وی، اگر از 550 تا 560ق فراتر نباشد، این سوتر نیست<ref>همان</ref>.

==سفرها==
در «درة الاخبار» آمده است که «خواجه نصیر در ریمان جوانی، از طوس به نیشابور آمده و در حلقه درس امام سراج‌الدین قمری، اغتراف فضایل کرده است». در صورت صحت این قول، این سفر شاید اولین مسافرت سراج به خارج از مازندران در ادوار میانی حیات او باشد. جز این سفر، وجود چند قصیده مدحی درباره غیاث‌الدین پیرشاه بن محمد خوارزمشاه و برادرش جلال‌الدین خوارزمشاه در دیوان شاعر، این گمان را قوت می‌بخشد که وی به طمع شاعری درباره خوارزمشاهیان، پایش به ماوراءالنهر و خوارزم نیز کشیده شده باشد. گذشته از اینها، سفرهای پیاپی قمری به قصد انتجاع به ری و اقامت یکی دوماهه وی در آن سامان است<ref>همان، ص38</ref>.

==معاصران و ممدوحان==
دیوان سراج مملو است از مدح و ستایش ملوک و امرا و صدور و بزرگان ری و مازندران و رویان که در نیمه دوم قرن ششم و نیمه اول قرن هفتم می‌زیسته‌اند که از میان این ممدوحان، سراج را به چند نفر ارادت و وابستگی و اختصاص بیشتری است، از جمله:
# حسام‌الدوله اردشیر بن کینخوار بن شهریار (متوفی 647ق) از ملوک باوندی طبرستان؛
# ابوالفضل فخرالدوله دابو؛
# فخرالدین علی دهستانی؛
# شرف‌الدین محمد کاتب؛
# رفیع‌الدین لنبانی اصفهانی؛
# عمادی شهریاری؛
# کمال اسماعیل اصفهانی<ref>همان، ص40- 41</ref>.

==هنر شاعری==
سراج قمری ذواللسانین است و در هر دو زبان عربی و فارسی به براعت استادی رسیده و خود نیز در این باب مفاخره‌ها کرده و عربی‌دانی خویش را به رخ کشیده است:
{{شعر}}
* {{ب|'' تا که شد پارسی و تازی من همچو نبات''|2='' شعر دیده‌ست زمن انوری و بیوردی ''<ref>همان، ص44-45</ref>}}
{{پایان شعر}}

==وفات==
به گفته تقی‌الدین کاشی در خلاصة الاشعار: وفات وی در شهر تبریز در سال 625ق اتفاق افتاد و در چرنداب، مدفون گردید<ref>همان، ص48</ref>.

==آثار==
دیوان اشعار باقی‌مانده از قمری، حاوی جمیع آثار شناخته شده از اوست در 6962 بیت مشتمل بر قصاید، غزل‌ها، ترجیع‌بندها، ترکیب‌بندها، قطعات، رباعیات، اشعار پراکنده و مثنوی «کارنامه» اوست<ref>همان، ص48- 49</ref>.

==پانویس ==
<references />

==منابع مقاله==
قمری آملی، سراج‌الدین، «دیوان سراج‌الدین قمری آملی»، به اهتمام یدالله شکری، تهران، معین، چاپ اول، 1368.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[دیوان سراج‌الدین قمری آملی]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]