نمایش مبدأ برای ايضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR35514J1.jpg
| عنوان =‏ ايضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]] (نويسنده)

[[محمدی تاکندی قزوینی، علی]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏/ي4 ع40282 183/5 BP 
| موضوع =

| ناشر = دارکتب الاسلامي

| مکان نشر =ايران - قم
| سال نشر =  2011م/1432ق 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35514AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| شابک =978-964-465-273-8 
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =30425
| کتابخوان همراه نور =35514
| کد پدیدآور = 21925
| پس از =
| پیش از =
}} 
 
'''إيضاح الفتوی في شرح العروة الوثقی'''، شرحی است بر بخش «الاجتهاد و التقليد» از کتاب «[[العروة الوثقی (طبع قدیم، للسید الیزدی)|العروة الوثقی]]» [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] (متوفی 1337ق)، توسط [[شیخ‌محمدی تاکندی، علی|آیت‌الله علی ‌محمدی تاکندی قزوینی]] (معاصر).

کتاب با مقدمه شارح آغاز شده که در آن، از تاریخ اجتهاد و تقلید، لوازم اجتهاد، برخی مسائل تربیتی و اخلاقی، نه کتاب روایی شیعه (کتب اربعه حدیثی، [[الوافي|وافي]]، [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشیعه]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار]]، [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرک وسائل]] و جامع احادیث شیعه) و صحاح سته اهل سنت، ائمه چهارگانه اهل سنت، هفت طبقه رجال شیعه (طبقات مذکور، قدری با طبقات رایج در رجال شیعه متفاوت است) و مراحل هفت‌گانه اجتهاد سخن به میان آمده است. لازم به ذکر است که معرفی کتب و اشخاص مذکور به‌صورت مختصر صورت گرفته است.

ایشان درباره تاریخچه اجتهاد می‌گوید: به اعتقاد شیعه، اجتهاد به معنای اصطلاحی در زمان پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) واقع نشده؛ زیرا معصومین به‌ تصریح قرآن از علم حضوری و لدنی بهره‌مند بوده‌اند و به اصحاب خویش کیفیت تطبیق فروع بر اصول قرآنی را یاد داده‌اند.

اولین کسی که علم اجتهاد و استنباط در عصر غیبت کبری را تدوین نمود، [[ابن جنید اسکافی|محمد بن احمد بن جنید]] بود که دو کتاب به نام‌های «تهذيب الشيعة» و «الأحمدي في الفقه المحمدي» را نگاشت. او این دو کتاب را از اصول «اربعمائه» اقتباس نمود<ref>ر.ک: مقدمه، ص11-12</ref>.

شارح، موضع استاد خویش، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] را نسبت به اجتهاد چنین بیان کرده است: ایشان معتقدند: «إن الاجتهاد كان متداولاً في عصر الأئمة و يدل عليه أخبار كثيرة و مستفيضة؛ كقول محمد بن إدريس في آخر السرائر نقلا عن كتاب هشام بن سالم عن أبي‌عبدالله(ع) أنه قال: إنما علينا أن نلقي عليكم الأصول و عليكم أن تفرعوا و عن الإمام الرضا(ع) أنه قال: «علينا إلقاء الأصول و عليكم التفريع و...».

وی سپس خلاصه بحث را چنین ارائه می‌دهد: از آنچه بیان شد از آیات کریمه و روایات شریفه مستفیضه که تعداد آنها به بیش از پانصد روایت می‌رسد (طبق آنچه از [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردی]] نقل شده)، مراد از اجتهاد، آگاهی مکلفین از تکلیف و وظیفه خود از طریق ادله است و این چیزی نیست مگر اجتهاد مصطلحی که به آن اشاره شد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص56-57</ref>.

شارح، لوازم اجتهاد را سه چیز دانسته: استقصای ادله اجتهادی، تسلط کامل بر قواعد کلی اصولی (ادله فقاهتی) و آشنایی با اقوال علما در هر مسئله فقهی<ref>ر.ک: مقدمه، ص12-13</ref>.

شارح بابت این شرح، یک سال و نیم زحمت کشیده و آن را در سال 1374ش، به پایان رسانده است. ایشان در این کتاب، 72 مسئله را شرح داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص332</ref>.

روش وی چنین است که مسئله‌ای از مسائل کتاب عروه را ذکر می‌کند، سپس بخش‌هایی از آن مسئله را که نیاز به توضیح و شرح دارد، توضیح می‌دهد. بسیاری از توضیحات شارح با لفظ «أقول» آغاز شده است.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده: فقه و اصول]]
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه شیعه]]