نمایش مبدأ برای رسی، قاسم بن ابراهیم

<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR01867.jpg|بندانگشتی|رسی، قاسم بن ابراهیم]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type="authorName" |رسی، قاسم بن ابراهیم
|-
|نام‎های دیگر 
| data-type="authorOtherNames" | ابراهیم، قاسم

ابن ابراهیم، قاسم

قاسم بن ابراهیم

حسنی علوی، ق‍اس‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
|-
|نام پدر 
| data-type="authorfatherName" |ابراهیم
|-
|متولد 
| data-type="authorbirthDate" |169ق
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |مدینه
|-
|رحلت 
| data-type="authorDeathDate" |246 ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |پدرش ابراهيم بن اسماعيل، ابوبكر بن ابى ادريس مدنى و ابوسهل سعد بن سعيد مقبرى
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[مجموع كتب و رسائل الإمام القاسم بن إبراهیم الرسي]] 
|- class="articleCode"
|کد مؤلف 
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01867AUTHORCODE
|}
</div>

'''ابومحمد قاسم بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن على بن ابى‌طالب(ع)''' معروف به '''الرّسّى''' و ترجمان‌الدين (169-246ق) از اعاظم فقهاء و ائمه زيديه، اديب و شاعر جنگجو، برادر ابن طباطبا(محمد بن ابراهیم)، یکی از بنیانگذاران فقه زیدی

== ولادت ==
او در سال 169 ه‍.ق در مدینه ديده به جهان گشود.

وى پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدينۀ منوره مدارج عالى فقه و تفسير و حديث را نزد بزرگان علماى خاندان خود پيمود، 

سپس جهت دورى از خلفاى بنى العباس به كوه‌هاى قدس در اطراف مدينه پناه برد و كرسى تدريس و رهبرى و فتوا را در دل كوه‌هاى اطراف مدينه گسترش داد، از این‌رو به رسّی شهرت پیدا کرد و طلاب علوم دينى و شیعیان به مدرسۀ او ملحق مى‌گشتند.

وى برادر محمد بن طباطبا بود كه در عراق خروج كرد و در كوفه وفات يافت.

الرّسّى پس از وفات برادرش در 199 ه‍.ق قيام نمود و مردم با او بيعت نمودند.

مردم اطراف مدينه و يمن اكثرا به او گرويدند و با عباسيان به ستيزه برخاستند تا اينكه سرانجام در كوه‌هاى رسّى در دو فرسخى مدينه نداى حق را لبيك گفت. او از بنيانگذاران فقه زيديه است.

==اساتيد==


از جمله مشايخ وى مى‌توان از پدرش ابراهيم بن اسماعيل، ابوبكر بن ابى ادريس مدنى و ابوسهل سعد بن سعيد مقبرى نام برد.

== شاگردان ==

محمد بن منصور مرادى، عبداللّه بن يحيى قومسى علوى، محمد بن موسى خوارزمى و ابوعبداللّه فارسى از جمله شاگردان وى محسوب مى‌شوند.

== وفات ==
او در سال ۲۴۶ ق در رس درگذشت. بدین ترتیب او پس از برادرش محمد امامت زیدیان را عهده‌دار شد و این فرقه را از پراکندگی رهایی بخشید. 

==آثار==
مؤلفات زيديه سى و سه عنوان از آثار و مؤلفات او را ضبط كرده است كه برخى از آنهاعبارتند از:الناسخ و المنسوخ، اصول العدل و التوحيد، الرد على الزنديق اللعين ابن المقنع، الرد على الملحد، الرد على النصارى، المسائل المنثورة، تثبيت الامامة و....


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[مجموع كتب و رسائل الإمام القاسم بن إبراهیم الرسي]] 

[[تثبيت الإمامة]] 

[[العدل و التوحيد]] 

[[تفسير القرآن (الرسي)]]


[[رده:زندگی‌نامه]]