نمایش مبدأ برای ابن خمیس، حسین بن نصر

<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR03735.jpg|بندانگشتی|ابن خمیس، حسین بن نصر]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type="authorName" |ابن خمیس، حسین بن نصر
|-
|نام‌های دیگر 
| data-type="authorOtherNames" | ابن خمیس موصلی، حسین بن نصر بن محمد
|-
|نام پدر 
| data-type="authorfatherName" |نصر کعبی
|-
|متولد 
| data-type="authorbirthDate" |466ق
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |جهینه موصل
|-
|رحلت 
| data-type="authorDeathDate" |552 ‎ق 
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة|ناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]]

[[مناقب الأبرار و محاسن الأخیار]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03735AUTHORCODE
|}
</div>

{{کاربردهای دیگر|ابن خمیس (ابهام زدایی)}}


'''ابن خمیس، ابوعبدالله تاج‌الاسلام مجد‌الدين حسین بن نصر كعبى جُهَنى موصلى''' (466-552ق1074/-1157م)، فقيه شافعى. جهنى منسوب به جُهَينه (روستایى بزرگ در نواحى موصل) و كعبى منسوب به قبيلۀ بنى كعب است. 

==اساتید==
وى در موصل زاده شد و در آن شهر از ابونصر ابن وَدْعان حديث شنيد، سپس به بغداد رفت و در آن‌جا از قاضى ابوبكر شامى، ابوالفوارس بن طِراز (يا طِراد) زينبى، ابن طلحۀ نَعالى، ابوعبدالله حمیدى و... استماع حديث كرد و از [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]]، فقه آموخت.

ابن خمیس مدتى قاضى رَحبۀ مالك بن طوق بود، سپس به زادگاه خود موصل بازگشت و به تأليف مشغول شد. پس از 540ق بار ديگر به بغداد رفت و به روايت حديث پرداخت.

از او، سليمان و على فرزندان محمد موصلى، ابوالقاسم عبدالملك بن زيد دَوْلَعى، ابن حاجب صوفى، مشرَفْ بن مؤيّد همدانى و ابن مُحِبّ محمد بن محمد نيشابورى استماع حديث كرده‌اند.

==شاگردان==
از شاگردان وى در فقه، ابواسحاق ابراهیم بن نصر موصلى قاضى سلامیّه، شرف‌الدين ابن ابى عصرون و رضى‌الدين ابوالفضل يونس بن محمد اربلى را نام برده‌اند. وى سرانجام در زادگاه خود درگذشت.

==آثار==
# تحريم الغيبة و ما فيها من العقوبات؛
# مناقب الابرار و محاسن الاخيار، کتابى است در احوال بزرگان صوفيه؛
# الموضح في الفرائض، در احكام ارث بنابر مذهب شافعى.
جز اين‌ها، [[ذهبى]] در سير کتاب‌هایى زير عناوین فرح الموضح على مذهب زيد بن ثابت، نيز اخبار المنامات، لؤلؤة المناسك، منهج التوحيد و منهج المريد به وى نسبت داده است.<ref>فکرت، محمدآصف، ج3، ص465.</ref>.
==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==

فکرت، محمدآصف، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[مناقب الابرار و محاسن الاخیار فی طبقات الصوفیة]] 

[[مناقب الأبرار و محاسن الأخیار]] 

[[رده:زندگی‌نامه]]

[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد]]