نمایش مبدأ برای قرطبة حاضرة الخلافة في الأندلس

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR30425J1.jpg
| عنوان =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = 
[[]] (نویسنده)
| زبان =
| کد کنگره =‏
| موضوع =
| ناشر = 
| مکان نشر =
| سال نشر = 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE30425AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| شابک =
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''قرطبة حاضرة الخلافة في الأندلس'''، تألیف عبدالعزیز سالم، از جمله مطالعات تاریخی پیرامون شهر قرطبه و جایگاه و وضعیت فرهنگی - ‌عمرانی این شهر در عصر اموی است. 

==ساختار==
کتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده و دو بخش و هشت فصل است (در هر بخش چهار فصل ذکر شده است). 
 
==گزارش محتوا==
در مقدمه کتاب به نقش مهم قرطبه در تاریخ تمدن اسلامی اشاره شده است. این شهر در قرن دهم میلادی شهرتی به دست آورد که خیلی کمتر از شهر بغداد در زمان خلفای بنی‌عباس نبود؛ پس ذکر این شهر در بین شهرهای اسلامی بزرگی که تأثیر عمیقی در تاریخ سیاسی و فرهنگی اسلام در مشرق و مغرب گذاشتند، دور از صواب نیست<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>‏.

مباحث کتاب با ذکر وضعیت جغرافیایی قرطبه آغاز شده است. این شهر در دشتی مرتفع در دامنه کوه قرطبه که نزد مورخین عرب به کوه عروس معروف است، واقع شده است. این کوه یکی از سلسله جبال سیرا مورینا را به هم متصل می‌کند و در شمال قرطبه امتداد می‌یابد. درختان انگور، زیتون و سایر درختان و انواع گل‌ها در قرطبه کشت می‌شود. ارتفاع این شهر بین 100 و 123 متر بالاتر از سطح دریا در نوسان است...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>‏.

نویسنده، «قرطبة حاضرة الأندلس» را در اولین فصل از بخش اول، یکی از عناوین فرعی قرار داده و چنین می‌نویسد: «قرطبه و اشبیلیه به تناوب مراکز اول در اندلس در طول حکومت اسلامی بودند و زمانی ‌که حر بن عبدالرحمن ثقفی از سوی محمد بن یزید حاکم افریقیه، والی اندلس شد، این اختیار تثبیت شد و رسماً توسط او پایتخت اندلس از اشبیلیه به قرطبه منتقل گردید»<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>‏. 

نویسنده مقطع زمانی حکومت بنی‌امیه را عصر طلایی قرطبه دانسته است؛ به‌عنوان مثال این شهر در عصر الناصرلدين‌الله به رونق و پیشرفتی رسید که هیچ پایتختی پیش از آن ندیده بود<ref>ر.ک: همان، ص60</ref>‏ و در عصر المستنصر (350-366ق) به اوج زیبایی و عظمت رسید و با شهرهای بزرگ دنیا همچون بغداد و روم و قسطنطنیه رقابت می‌کرد. مستنصر دوستدار علم بود و انواع کتاب‌ها را جمع می‌کرد. هیچ‌یک از حاکمان پیش از او به اندازه او کتاب گردآوری نکرد<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>‏.

مورخین و جغرافی‌دانان عرب این شهر را به بدیع‌ترین شکل توصیف کرده‌اند؛ مثلاً رازی (متوفی 324ق) در رابطه با قرطبه می‌گوید: «قرطبه ام‌القراء و مرکز اندلس و استوارترین ملک در قدیم و جدید و جاهلیت و اسلام بوده است. رود این شهر بزرگ‌ترین رود و دارای پلی است که یکی از غرائب زمین در صنعت و استحکام است. همچنین مسجد جامعی دارد که بزرگ‌تر از آن در شهرهای اندلس وجود ندارد<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>‏. 

یکی از مباحث کتاب، بررسی اوضاع قرطبه در عصر مرابطین است. بی‌شک یکی از دولت‌های بزرگ و قدرتمندی که در نیمه دوم قرن پنجم هجری‌ در‌ مغرب اقصی ظهور کرد، دولت «مرابطین» بود. این قرن، با ضعف عرب و ظهور قدرتمندانه بربر در صحنه سیاسی مغرب آغاز شد. مـرابطین از قـبایل بربر مسوفه و لمتونه و جداله از فروع‌ قبیله‌ بزرگ صنهاجه بوده که آن‌ها را ملثمین می‌خواندند. این قبایل در مسافتی میان جنوب مغرب اقصی تا بلاد سودان پراکنده شده بودند. در نیمه قرن پنجم وارد دشـت مـراکش‌ شدند‌. اسلام در قرن سوم هجری در بین آن‌ها گسترش یافته بود. آغاز تحرک سیاسی این قبایل به فعالیت‌های رهبر لمتونه، محمد یتفاوت لمتونی برمی‌گردد که این قبایل را متحد‌ ساخت‌؛ اما پیـدایش واقـعی دولت مـرابطین به دست یوسف بن تاشفین‌ (متوفی 500‌ق) انجام‌ گرفت. او برای اولین بار در تاریخ مغرب، یک دولت مـستقل بـربر بـه وجود آورد‌ که‌ از سودان در جنوب تا کوه‌های برانس در شمال و از اقیانوس اطلس‌ در‌ غرب‌ تا مرزهای سـوس در شـرق امتداد داشت. بعد از یوسف چهار نفر از امرای مرابطی‌ حکومت‌ کردند<ref>ر.ک: پاک، محمدرضا، ص47-46</ref>‏.

‌در زمان حیات علی بن یوسف نفوذ فقهای مرابطی افزایش ملموسی یافت. اینها همان کسانی بودند که در زمان حیات پدرش فتوا به خلع ملوک‌الطوایف داده بودند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص145</ref>‏. فقهای مـرابطی با هرگونه عقل‌گرایی در پیرامون نصوص به‌شدت برخـورد‌ مـی‌کردند. آن‌هـا به پیروی از نظر مالک، جمود بر اندیشه سلف را‌ می‌خواستند‌ و هر‌ چیزی را که با سنت سلف مخالف بـود، ‌‌بـدعت می‌شمردند<ref>ر.ک: پاک، محمدرضا، ص‌55</ref>‏؛ لذا درخواست خود در سوزاندن کتب غزالی و مهم‌ترین آنها یعنی «إحياء علوم الدين» - که گرایش‌های فقها در مباحث فقهی و حرصشان در طلب دنیا را آشکار می‌کرد - بر او تحمیل کردند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص145</ref>‏. 

نویسنده، فصول هفتم و هشتم کتاب را به معرفی و توصیف مسجد جامع اختصاص داده است. مسجد جامع قرطبه به‌ فرمان‌ «عبدالرحمن اول» (بازمانده خلفای اموی شام که بعد ازسقوط بنی‌امیه گریخت و به اسپانیا آمد)، به سال 170ق، سـاخته شـد. محل‌‌ آن‌ پیش‌ از فتح اسـپانیا بـه‌ دست مـسلمانان، کلیسای گت‌ها بود‌. عبدالرحمن می‌خواست در جای کلیسای مزبور مسجدی بنا کند که بزرگ‌ترین و پرشکوه‌ترین مسجد اروپا باشد. به همین منظور‌ سـتون‌های‌ مـرمر‌ و سـنگ‌های بزرگ آن را از شهرهای جنوب‌ فرانسه مانند «ناربون» و «نـیم» و هـمچنین از «قسطنطنیه» پایتخت روم شرقی و «اشبیلیه» آورد تا در آن بنای مجلل کار گذارند، ولی پیش از‌ تکمیل‌ مسجد‌ درگذشت. بعد از عبدالرحمن اول، پسرش «هشام» فـرمانروای دیـگر انـدلس ‌(اسپانیا‌)، مسجد را به‌ اتمام رسانید و مناره نخستین آن را بنا کرد. سپس عبدالرحمن دوم پسر «حکم»، نوه‌ او‌ در سال‌ 218ق، دو ایوان تازه در سمت قبله، یعنی ناحیه‌ جنوبی‌ مسجد‌ مقابل نهر «وادی الکـبیر» بـر آن‌ افزود<ref>ر.ک: عبدالله عنان، محمد؛ دوانی، علی، ص25</ref>‏.

آنگاه محمد بن عبدالرحمن دوم شبستان‌ بزرگی‌ در‌ آن بنا کرد و در زمـان حـکومت امیر عبداللّه پسر محمد، راهرو سرپوشیده‌ای از‌ قصر‌ سلطنتی تا نزدیک محراب مسجد ساخته شد که‌ خـلیفه بـه‌وسیله آن از قـصر‌ مستقیماً‌‌ خود‌ را به محراب می‌رسانید. عبدالرحمن سوم، معروف به «ناصر» نـمای داخـلی مـسجد را‌ تجدید‌ بنا کرد؛ مناره قدیمی را خراب و به‌جای آن مناره دیگری که بلندتر و پرشکوه‌تر‌ بود‌، بـه سال‌ 340ق‌، سـاخت. مناره جدید، دارای دو نردبان بود که از یکی بالا می‌رفتند و از‌ دیگری‌ پایین می‌آمدند. بر فراز این مـناره، سـه قبه کوچک ساخته شده بود که‌ دو‌ تای‌ آن از طلا و سومی از نقره بود. این مـناره‌ بـه شکل چـهارگوش بود و 14 شبکه‌ طاق‌‌دار‌ نیم‌دائره‌ای داشت. بعد از عبدالرحمن ناصر، پسرش «حکم دوم»، زیـاداتی‌ در‌ آن احـداث نمود. حکم‌ محراب سوم مسجد را ساخت؛ ساختمان این محراب مدت چهار سال به‌ طول‌ انـجامید‌. بـر روی این محراب نیز گنبد بزرگی ساخته شد که با سنگ‌های‌ الوان‌ منقش بود. به‌طور خلاصه امرا و خـلفای انـدلس هرکدام روی کار‌ می‌آمدند‌ سعی بلیغی در توسعه و تـکمیل‌ و زیـبایی‌ ایـن‌ مسجد مجلل داشتند‌، تا‌آنکه چنان وسـعتی‌ یـافت‌ و دارای‌ یک‌هزارودویست ستون و درهای برنزی متعدد و محراب‌های بزرگ و زینت‌کاری‌های جالب و بـدیع گـردید؛ به‌طوری‌که‌ اگر بزرگ‌ترین مـسجد عـالم نبود، یـکی‌ از‌ بـزرگ‌ترین‌ آنـها‌ بشمار‌ می‌رفت<ref>ر.ک: همان، ص‌26-25</ref>‏.

==وضعیت کتاب==
در انتهای کتاب، اصطلاحات فنی ذکرشده در کتاب و تفسیر آنها ارائه شده است؛ پس از آن نقشه شهر قرطبه در قرن دهم هجری، تصاویری از مسجد جامع قرطبه و دیگر ابنیه این شهر ارائه شده است.

==پانویس ==
<references/>
	
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب. 
# عبدالله عنان، محمد؛ دوانی، علی، «آثار تمدن اسلامی در اسپانیا و پرتقال، مسجد جامع قرطبه»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: درس‌هایی از مکتب اسلام، مهر 1348، سال دهم، شماره 10، صفحه 24 تا 27، به آدرس اینترنتی:
http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/85059
# پاک، محمدرضا، «تحول اندیشه‌های فلسفی - کلامی در دوره مرابطین»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: تاریخ اسلام، زمستان 1380، شماره 8، صفحه 45 تا 70، به آدرس اینترنتی:
http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/88448







==وابسته‌ها==


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:آپلود مهر(98)]]