نمایش مبدأ برای بحرانی، محمد صنقور

<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02459.jpg|بندانگشتی|بحرانی، محمد صنقور علی]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type='authorName'|بحرانی، محمد صنقور علی
|-
|نام‎های دیگر 
|data-type='authorOtherNames'| ع‍ل‍ی‌ ب‍ح‍ران‍ی‌، م‍ح‍م‍د ص‍ن‍ق‍ور

م‍ح‍م‍د ص‍ن‍ق‍ور ع‍ل‍ی‌ ب‍ح‍ران‍ی‌

ح‍ی‍در، م‍ح‍م‍د ص‍ن‍ق‍ور ع‍ل‍ی

ع‍ل‍ی‌، م‍ح‍م‍د ص‍ن‍ق‍ور

صنقور، محمد
|-
|نام پدر 
|data-type='authorfatherName'|
|-
|متولد 
|data-type='authorbirthDate'|1968 م
|-
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|-
|رحلت 
|data-type='authorDeathDate'|
|-
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|-
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[‏المعجم الاصولی: یتناول بالشرح معظم المصطلحات الاصولیه و تحریر مسائل الاصول بحسب الترتیب الهجائی]] 

[[‏شرح الاصول من الحلقه الثانیه]] 
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2459AUTHORCODE
|}
</div>

'''شيخ محمد صنقور'''، فرزند على حيدر، از علماى شيعى بحرين است كه در 1 مه 1968م، در روستای «سنابس» بحرين، به دنيا آمد. وى، رئيس حوزه علميه «هدى» بوده و در آن، مشغول تدريس علوم دينى و مذهبى مى‌باشد.

وى، تحصيلات دينى خود را از ده سالگى آغاز نموده و پس از گذراندن مقدمات و سطوح در بحرين، راهى ايران و شهر مقدس قم شد و دروس خارج فقه و اصول را در مدت نه سال، نزد اساتيد و بزرگان اين شهر، ادامه داد.

گوشه‌اى از فعالیت‌های فرهنگى و اجرايى ايشان، عبارتند از:

1. رياست حوزه درس اسلامی «هدى»؛

2. امامت جماعت برخى از مساجد؛

3. ايراد سخنرانى و خطب؛

4. تدريس دروس خارج فقه و اصول؛

ايشان، در ايران، از محضر علما و بزرگان برجسته‌اى استفاده نموده‌اند كه به‌عنوان مثال، مى‌توان از آيات عظام زير نام برد:

1. ميرزا جواد تبريزى؛

2. [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]؛

3. حسین [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]؛

4. [[حسینی حائری، کاظم|سيد‌‎كاظم حسینى حائرى]].

== آثار ==


1. شرح الاصول(دو جلد)؛

2. قراءة في مقتل الحسين(ع)؛

3. تساؤلات حول النهضة الحسينية؛

4. مقالات حول حقوق المرأة؛

5. المعجم الأصولى (دو جلد)؛

6. أساسيات المنطق؛

7. محاضرة في تاريخ السفارات الكاذبة؛

8. مشروعية الشهادة بالولاية في الأذان؛

9. مشروعية السجود على التربة الحسينية و النذر و الذبح لأهل القبور؛

10. قبض اليدين في الصلاة و مشروعية الجمع بين الصلاتين؛

11. الخمس فريضة إلهية، شبهات و ردود؛

12. مشروعية التبرک و فلسفة التوسل و دليل شرعيته؛

13. مشروعية النياحة على الحسين(ع) و مشروعية الجزع على الحسين(ع)؛

14. شئون قرآنية(دو جلد).

ايشان، هم‌اكنون نيز رياست حوزه علميه «هدى» در بحرين را بر عهده داشته و در آن‌جا، مشغول تدريس، تحقيق و مطالعات دينى خود مى‌باشند.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[المعجم الأصولی]] 

[[شرح الأصول من الحلقة الثانیة]] 

[[رده:زندگی‌نامه]]