نمایش مبدأ برای صدر، سید صدرالدین

<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00224.jpg|بندانگشتی|صدر، صدرالدین]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
! نام!! data-type='authorName'|صدر، صدرالدین
|-
|نام های دیگر 
|data-type='authorOtherNames'| صدر، صدر الدین بن اسماعیل بن صدر بن صالح

آیت الله سید صدر الدین صدر

صدر اصفهانی، صدر الدین

عاملی اصفهانی، صدر الدین

جبل عاملی، صدر الدین
|-
|نام پدر 
|data-type='authorfatherName'|
|-
|متولد 
|data-type='authorbirthDate'|1260 هـ.ش
|-
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|-
|رحلت 
|data-type='authorDeathDate'|1332 هـ.ش یا 1372 هـ.ق
|-
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|-
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[‏المهدی ]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده

[[‏المهدی فی کتاب الصحاح و السنن]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
|-class='articleCode'
|کد مولف
|data-type='authorCode'|224
|}
</div>


== معرفى اجمالى:==


سيد صدر الدين صدر عاملى كاظمى (1299-1373ق)، يكى از تربيت يافتگان حوزه حائريه و فقهاى نامدار شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد. 

او در سال 1299ق در كاظمين، در يك خاندان اصيل و شريف به دنيا آمد و راه پيشرفت و رشد و نمو و بالندگى را همانند اغلب ابناء آن خاندان پيش گرفت.

خانواده صدر، يكى از خاندانهاى پرثمر و اصيل در اسلام مى باشد كه اصل و تبار به امام موسى بن جعفر(ع)مى‌رسانند و شاخه‌ها و فروع آن در خاورميانه گسترانده شده است. در كشورهاى ايران، لبنان، عراق، فلسطين، مصر، يمن، عربستان، اردن و ديگر مناطق اسلامى، رجال علمى نامى و شخصيت‌هاى بزرگ سياسى و اجتماعى و سادات جليل القدر فراوانى وجود دارند. 

والد عاليقدر ايشان، سيد اسماعيل صدر، يكى از اكابر علماء و فقهاى نامى كاظمين بودند كه بعدها به كربلا مهاجرت نمودند. ايشان با اين‌كه صلاحيت مرجعيت را دارا بودند همواره به جهت مسئوليت سنگين مرجعيت، از آن گريزان بود. ايشان مقدمات علوم را در كاظمين از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتيد ادب روز تلمذ نمود، آنگاه در سال 1328ق به قصد تكميل معلومات و تهذيب نفس و تزكيه اخلاق، عازم نجف اشرف گرديد و در حوزه درس آية الله العظمى آخوند خراسانى صاحب كفاية الاصول(متوفاى 1329ق)و ديگر بزرگان مانند آية الله العظمى طباطبايى يزدى، صاحب عروة الوثقى(م 1337) و آية الله نائينى شركت جست. 

آنگاه در سال 1339 پس از درگذشت والد بزرگوارش به قصد زيارت ثامن الحجج امام رضا(ع) عازم ايران گرديد و نزديك ده سال در مشهد مقدس به ارشاد و اصلاح امور مسلمين پرداخت، و در اثراستقبال طلاب و محصلين، مشغول تدريس شد و پس از چند سال اقامت در ايران، در سال 1344 به نجف اشرف بازگشت و ملازم درس آية الله نائينى گرديد. وى در سال 1349ق به ايران بازگشت و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آية الله العظمى حائرى، مؤسس حوزه علميه، در قم اقامت گزيد و به عنوان يكى از اساتيد و مدرسين مسلم حوزه، مشغول تدريس فقه و اصول گرديد او به حدى توجه خاص آن مرحوم را به خود جلب نمود كه او را يكى از دو وصى مورد اعتماد خود قرار داد كه پس از رحلت مؤسس عاليقدر حوزه، با همكارى دو برادر و دو يار وفادار و مجاهد فى سبيل الله، آيات عظام: سيد محمد حجت كوه كمرى، و سيد محمد تقى خوانسارى به حفظ و نگهدارى و حراست از ارزشهاى حوزه علميه قم پرداختند، و در تثبيت و ابقاى آن كوشيدند، به حدى كه در سخت‌ترين و سياه‌ترين ايام با فداكارى لازم و ايثار بى‌سابقه، دوران فترت را پشت سر گذاشتند و حوزه را به دست زعيم عاليقدر، حضرت آية الله العظمى حاج آقا حسين طباطبائى بروجردى سپردند. 

== از اساتيد ايشان مى‌توان به اين بزرگان اشاره نمود:==


1- سيد اسماعيل صدر(متوفى 1339ق)

2- آخوند خراسانى(م 1329ق)

3- سيد محمد كاظم يزدى(م 1337ق )، صاحب العروة الوثقى

4- حاج ميرزا حسين نائينى(م 1355ق )مؤلف تنزيه الملة. 

5- حاج شيخ عبد الكريم حائرى مؤسس حوزه(م 1355ق)

پس از رحلت آية الله مؤسس مردم به ايشان و آية الله حجت مراجعه نمودند و از آنها درخواست رساله كردند، با اينكه رساله عمليه ايشان چاپ گرديد و ايشان جزو زعماى علم و يكى از مراجع دين و از بزرگ مدرسان حوزه علميه قم قرار گرفتند، ايشان درس اصول و فقه را تدريس نمودند كه در جلسه درس او نزديك به 400 نفر از طلاب و فضلاء مى‌نشستند. در تشويق آنان، شيوه‌ها واسلوبهاى خاصى به كار مى‌گرفتند، به حدى كه توانستند تعدادى از بزرگان و رجال حوزه علميه قم را تربيت و آماده سازند. ابو الزوجه بزرگوار ايشان، مرحوم آية الله العظمى حاج آقا حسين قمى(ره) تقليد از ايشان را اجازه داد. و احتياطات خويش را به ايشان ارجاع داد. 

ايشان پس از عمرى تلاش و مجاهده در راه اسلام، در اثر بيمارى قلبى در روز شنبه 19 ربيع الثانى سال 1373ق دار فانى را وداع گفت، و روز رحلت ايشان در قم يك روز استثنائى بود. آية الله العظمى بروجردى به نماز او ايستاد. در بالاى سر رواق حرم حضرت فاطمه معصومه (ع) كنار قبر استاد و مؤسس حوزه علميه قم، آية الله العظمى حائرى مدفون گرديد. 

از آن بزرگ مرجع تقليد، دو فرزند شايسته به جا ماندند كه هر دو از يادگارهاى برازنده و ارزنده امت اسلامى به شمار مى آيند. 

1-آية الله سيد رضا صدر كه اخيرا در ماه جمادى الثانية سال 1415ق با انبوهى از يادگارهاى علمى به رحمت ايزدى پيوست و با تكريم و تجليل فراوان در قم به خاك سپرده شد. 

2-متفكر بزرگ اسلامى و سياستمدار نامى، امام سيد موسى صدر، رهبر شيعيان لبنان و جبل عامل كه امروز در اثر توطئه غرب ناپديد و مفقود الاثر مى‌باشد. مردم جنوب لبنان و شيعيان آن سامان هنوز هم درفراق او اشك خون مى‌ريزند. 

== آثار:==


از جمله آثار ايشان است:

1- المهدى فى احوال الحجة المنتظر(عج)

2- خلاصة الفصول فى علم الاصول

3- الحقوق

4- التاريخ الاسلامى

5- حاشيه بر العروة الوثقى

== ديگر آثار ايشان مخطوط مى باشد: ==


6- منظومه‌اى در حج

7- منظومه‌اى در صوم

8- رساله‌اى در حكم ماء الغسالة

9- رساله‌اى در تقيه

10- رساله‌اى در حج

11- رساله‌اى در امر به معروف و نهى از منكر

12- رساله‌اى در نكاح و ازدواج

13- حاشيه كفاية الاصول خراسانى

14- حاشيه وسيلة النجاة (فارسى)

15- رساله اى در رد شبهات وهابيت

16- رساله‌اى در اثبات عدم تحريف كتاب

== منابع مقاله: ==


فقهاى نامدار شيعه، عقيقى بخشايشى


== وابسته‌ها ==
[[خلاصة الفصول في علم الأصول]] / نوع اثر: کتاب / نقش: خلاصه کننده

[[المهدي (عج)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

[[ المهدی فی کتاب الصحاح و السنن]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

[[ المهدی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

[[رده:زندگی‌نامه]]