نمایش مبدأ برای تطهیر اهل الزوایا من خبائث الطوایا

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR117162J1.jpg
| عنوان = ‫تطهیر اهل الزوایا من خبائث الطوایا
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد]] (نويسنده)
[[مزیدی، احمد فرید]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  6ت7ش 289/2 BP 
| موضوع =تصوف - آداب و اعمال - آداب طریقت - خانقاه - اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14
|ناشر 
| ناشر = دارة الکرز للنشر و التوزيع
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 2012م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE117162AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 9776156835
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 117162
| کتابخوان همراه نور = 117162
| کد پدیدآور = 788
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''تطهير أهل الزوايا من خبائث الطوايا'''، تألیف [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|عبدالوهاب بن احمد شعرانی]] (8/797-973ق)، مشتمل بر آداب عزلت‌‌گزینی صوفیان در زوایاست که ابتدا آداب شیخ و سپس آداب مریدان مطرح شده است. این اثر با تحقیق [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] منتشر شده است.

این اثر، نوزدهمین کتاب در ترتیب تألیفات [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|عبدالوهاب شعرانی]] است که بعضی از علما تعداد آنها را سیصد اثر دانسته‌اند. در این کتاب از حیات اجتماعی و علمی داخل زاویه به اعتبار نقش و جایگاه آنها در قرن دهم و قبل و بعدش ازاین‌جهت که مؤسسه تعلیمی و تربیتی بوده، سخن رفته است. [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|شعرانی]] همه حوادثی که در داخل آن نقش داشته را رصد کرده است؛ به‌عنوان مثال ذکر کرده که از شروط شیخ زاویه آن است که در آموزش تمامی علوم از فقه و اصول و عقاید و نحو و مانند آن، مریدان را کفایت کند. همچنان‌که آداب برخورد مرید با شیخ را در زاویه و نیز آداب با دیگران را ذکر کرده است. او این کتاب را در سال 967ق، در انتهای حیاتش نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>.

در مقدمه کتاب، 87 اثر [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|شعرانی]] و شرح حال و زمان و اسم و نسب و اخلاق او به‌اختصار مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص9-25</ref>.

کتاب آن‌گونه که [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|شعرانی]] خود در ابتدای آن گفته، مشتمل بر هفت باب و خاتمه است. باب اول به جهت جایگاه شیخ و اینکه آداب فقرای زاویه از او ناشی می‌شود، به او اختصاص یافته است. بقیه ابواب تخصیصی در آنها نیست. خاتمه نیز در بیان فقرا و برادری و آداب ایشان است<ref>ر.ک: مقدمه مصنف، ص29</ref>.

نویسنده از جمله اسباب نگارش کتاب را رفتار بد و خصومت بعضی از فقرای زوایا با برخی دیگر و حتی با اساتید خویش و بالا گرفتن کار تا محکمه دانسته است؛ لذا این کتاب به‌منزله میزانی است تا با آن احوال خویش را به هنگامی که ناصحی نداشته باشند، وزن کنند<ref>ر.ک: همان</ref>.

همان طور که ذکر شد باب اول کتاب با ذکر ویژگی‌های شیخ زاویه آغاز شده که باید به‌گونه‌ای بر علوم مختلف تسلط داشته باشد که فقرای زاویه را از دیگران بی‌نیاز کند؛ چراکه اختلاف مشرب برای فقرا مضر است و شیخ زاویه نباید در مشکلات علمی نیاز به دیگری داشته باشد و به همین جهت به شیخ الشیوخ ملقب است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>. دیگر ویژگی‌های شیخ زاویه با عبارت «من علامته یا من علامة كماله» به‌تفصیل ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص32-43</ref>.

در باب دوم نیز دیگر اخلاق شیخ زاویه ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>. در دیگر ابواب تا باب هفتم و آخر کتاب، آدابی که فقرای زاویه باید به آن متخلق باشند، مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص87، 175، 225 و...</ref>.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
[[رده:تصوف، سلوک (اخلاق، مقامات و احوال، مصطلحات)]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]