۱۱٬۳۳۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنخ' به 'ابن خ') |
جز (added Category:واژهشناسان using HotCat) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز میسرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>. | محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز میسرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>. | ||
دانستههای ما درباره او بسیار اندک است. همینقدر مىدانیم که او اصلاً تبریزی بوده و چون دیگر ارباب فضل و ادب در آن عصر، به هند رفته است. او در حیدرآباد دکن اقامت گزید و همنشین کسانى مانند شیخ شمسالدین محمد عاملى، مشهور به ابن خاتون ( | دانستههای ما درباره او بسیار اندک است. همینقدر مىدانیم که او اصلاً تبریزی بوده و چون دیگر ارباب فضل و ادب در آن عصر، به هند رفته است. او در حیدرآباد دکن اقامت گزید و همنشین کسانى مانند شیخ شمسالدین محمد عاملى، مشهور به ابن خاتون (متوفای 1059ق) بود و حواشى جامع عباسى را به خواهش همو استخراج و مدون ساخت. برهان تبریزی همچنین مدتى را در خدمت سلطان عبدالله قطبشاه بن قطبشاه (حکومت 1036-1083ق/1627-1672م)، از پادشاهان سلسله قطبشاهى هند گذراند و فرهنگ خود را به او هدیه کرد<ref>ر.ک: میر انصاری، علی، ج12، ص57</ref>. | ||
از برهان تبریزی، علاوه بر این کتاب، دو ماده تاریخ هم باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل» در 1050ق/1640م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م<ref>همان</ref>. | از برهان تبریزی، علاوه بر این کتاب، دو ماده تاریخ هم باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل» در 1050ق/1640م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م<ref>همان</ref>. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:واژهشناسان]] | |||