پرش به محتوا

مهدي الأريب: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۸۷۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ مارس ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33252J1.jpg | عنوان = مهدي الأريب | عنوان‌های دیگر = ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حجت هاشمی خراسانی، علی ]] (نويسنده)
[[حجت هاشمی خراسانی، علی]] (نويسنده)
[[ابن هشام، عبد الله بن یوسف]] (نويسنده)
[[ابن هشام، عبدالله بن یوسف]] (نويسنده)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /الف۲ م۶۰۲۳۳ ‎‏ 6151 PJ  
| کد کنگره =  /الف۲ م۶۰۲۳۳ ‎‏ 6151 PJ  
| موضوع =ابن هشام، عبد الله بن یوسف، 708 - 761ق. مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب - نقد و تفسیر - زبان عربی - نحو
| موضوع =ابن هشام، عبدالله بن یوسف، 708 - 761ق. مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب - نقد و تفسیر - زبان عربی - نحو
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = نشر حاذق
| ناشر = نشر حاذق
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
'''مهدی الاریب'''، نوشتۀ [[حجت هاشمی خراسانی، سید علی|حمیدالدین حجت هاشمی خراسانی]](1314ش) است که در شرح باب اول [[مغنی اللبیب]] از [[ابن هشام انصاری]](761ق-708ق) عالم زبان عربی است. پنج جلد از شش مجلد کتاب مهدی الأریب ویژۀ باب اول مغنی بوده و جلد ششم شرحی بر باب رابع است.
 
باب اول -كه بيشترين حجم كتاب را تشكيل مى‌دهد- به حرف و اقسام آن اختصاص دارد. نویسنده در اين باب روش سنتى نحويان در تقسيم‌بندى حروف را ناديده گرفته و آن‌ها را براساس حروف الفبای ابتثی مرتب ساخته و سپس به تفصيل و با ذكر شواهد بسيار، به شرح هريك پرداخته است؛ مثلاً حروف نداى «أ» و «أيا» را در ابتداى اين باب و «يا» را در پايان آورده است.<ref>ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنایت الله، ص 115</ref>‏ 
باب چهارم در بیان احکامی که در جملات نقش بسیار دارند تدوین شده است و به كلياتى از قبيل احكام مبتدا و خبر، فاعل و مفعول، عطف بيان، بدل، حال، تمييز، وجوه اختلاف حال و تمييز و اقسام هريك، اعراب اسم‌هاى شرط، مسوّغات ابتداى به نكره، اقسام عطف و اضافه اختصاص دارد و ازهمين‌رو، اين باب در مدارس علميه از اهميت فراوان برخوردار است. شارح نیز این باب را مهمترین باب از کتاب مغنی می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 1230</ref>‏ 
 
اين كتاب، مهم‌ترين اثر ابن هشام مى‌باشد. كثرت شواهد شعرى و استناد بسيار به متون ادبى و آيات قرآنى، اين كتاب را از صورت اثرى صرفاً نحوى، خارج ساخته و آن را به اثرى نحوى - ادبى تبديل كرده است. شارح -که خود، ادیب است- اشعار زیادی را برای توضیح عبارتهای مغنی آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص 1230</ref>‏ 
 
==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references/>
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# متن کتاب.
# بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 114 تا 118، نوشته عنايت‌الله فاتحى‌نژاد.
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:فاقد مقاله]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی]]
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
[[رده:مقالات بازبینی رد شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]