حلية الأولياء و طبقات الأصفياء: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - 'رده:طبقات. تراجم. کتب مناقب جمعی، فردی (قرن 1 – 5)' به 'رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب جمعی، فردی (قرن 1 – 5)'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۵٬۹۸۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 [[حوت، کمال يوسف]] (گردآورنده)
-| زبان =عربي
+| زبان =عربی
 | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏278‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ح‎‏8
 | موضوع =
@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 | چاپ =1
 | تعداد جلد =11
-| کتابخانۀ دیجیتال نور =25666
+| کتابخانۀ دیجیتال نور =11004
+| کتابخوان همراه نور =11004
 | کد پدیدآور =
 | پس از =
@@ خط ۳۲: / خط ۳۳: @@
 انگیزه نویسنده، تألیف کتابى بوده است که در آن نام جماعتى از صحابه و تابعان و تابعانِ تابعان و ناسکان و بعضى از روایات و سخنان آنان آمده باشد. وى همه آنان را از اعلام صوفیه و پیشوایان ایشان دانسته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
-درباره اهمیت «حلية ‎الأولياء» گفته‌اند که این کتاب را در زمان حیات [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم]] به نیشابور بردند و در آنجا به چهارصد دینار فروختند. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن ‎خلّکان]] آن را از بهترین کتاب‌ها دانسته است. صدیق حسن‎خان مطالعه «حلية ‎الأولياء» را به کسانى که مى‌خواهند از احوال و مقامات اولیا و صالحان مؤمن آگاه شوند، توصیه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.
+درباره اهمیت «حلية ‎الأولياء» گفته‌اند که این کتاب را در زمان حیات [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم]] به نیشابور بردند و در آنجا به چهارصد دینار فروختند. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن ‎خلّکان]] آن را از بهترین کتاب‌ها دانسته است. صدیق حسن‌خان مطالعه «حلية ‎الأولياء» را به کسانى که مى‌خواهند از احوال و مقامات اولیا و صالحان مؤمن آگاه شوند، توصیه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.
 ==ساختار==
 کتاب با مقدمه مؤلف آغاز و اسامی افراد، در پنج طبقه، در قالب یازده جلد، تنظیم شده است.
@@ خط ۵۳: / خط ۵۵: @@
 بخش اعظم کتاب، به شرح احوال تابعان تابعانى مى‎پردازد که در شمار فقها و محدّثان حکیم، امراى زاهد و عرفاى بزرگ بوده‌اند؛ از جمله نام سه امام شیعیان: [[امام سجاد(ع)|امام زین‌العابدین(ع)]]، امام محمد باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)]] ذکر شده و از افراد دیگر یاد شده که عبارتند از: محدث شیعى، طاووس‎ بن کیسان؛ خلیفه اموى، عمر بن عبدالعزیز؛ مؤسس فقه مالکى، مالک‎ بن انس؛ مؤسس فقه حنبلى، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و عرفاى بزرگى مانند: ابراهیم ادهم، فضیل ‎بن عیاض، ذوالنون مصرى، بایزید بسطامى و یحیى‎ بن معاذ<ref>ر.ک: همان</ref>.
-به گفته کولبرگ، از آنجا که [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] از «حلية ‎الأولياء» در کتاب‌هاى خود نقل قول کرده است، روشن مى‎گردد که محافل شیعه با این اثر آشنا بوده‌اند. ابشیهى در «[[المستطرف في كل فن مستظرف]]» و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‎ حجر عسقلانى]] در «لسان الميزان» از این اثر بهره برده‌اند. [[زرکلی، خیرالدین|زرکلى]] این کتاب را جزو منابع خود در تألیف [[الأعلام]]، معرفى کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.
+به گفته کولبرگ، از آنجا که [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] از «حلية ‎الأولياء» در کتاب‌هاى خود نقل قول کرده است، روشن مى‌گردد که محافل شیعه با این اثر آشنا بوده‌اند. ابشیهى در «[[المستطرف في كل فن مستظرف]]» و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‎ حجر عسقلانى]] در «لسان الميزان» از این اثر بهره برده‌اند. [[زرکلی، خیرالدین|زرکلى]] این کتاب را جزو منابع خود در تألیف [[الأعلام]]، معرفى کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>.
 به گزارش [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانى]]، احمد بن على ماجدى در شرح بخشى از «الشافية» ابوفراس و میرزا محمد کشمیرى دهلوى در «المنتخبات من الكتب الكثيرة لأهل السنة»، از «حلية ‎الأولياء» استفاده کرده‌اند که این امر نشان از اهمیت بالای کتاب دارد<ref>ر.ک: همان</ref>.
@@ خط ۶۴: / خط ۶۶: @@
 این کتاب در 1311ش/1932م، در قاهره و در 1346ش/1967م، بر اساس نسخه خطى مدرسه احمدیه حلب و مطابقت آن‎ با نسخه خطى موجود در الازهر مصر، در ده مجلد به چاپ رسید. پس از آن نیز بارها در بیروت چاپ شده است. کمال یوسف الحوت فهرست آن را فراهم کرده و این فهرست نیز بارها به‌همراه «حلية ‎الأولياء» به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
-بنا به گزارش حاجى خلیفه و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن ‎جوزى]] (متوفى 597) این کتاب را خلاصه کرده و آن را «[[صفة الصفوة]]» نامیده و در تلخیص آن افراط کرده است. همچنین آن‎گونه که از گزارش حاجى خلیفه برمی‌آید، محمد بن حسن حسینى هم این کتاب را، با رعایت جانب اعتدال، خلاصه کرده است. از این دو اختصار، «[[صفة الصفوة]]» در چهار جزء در حیدرآباد چاپ شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
+بنا به گزارش حاجى خلیفه و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن ‎جوزى]] (متوفى 597) این کتاب را خلاصه کرده و آن را «[[صفة الصفوة]]» نامیده و در تلخیص آن افراط کرده است. همچنین آن‌گونه که از گزارش حاجى خلیفه برمی‌آید، محمد بن حسن حسینى هم این کتاب را، با رعایت جانب اعتدال، خلاصه کرده است. از این دو اختصار، «[[صفة الصفوة]]» در چهار جزء در حیدرآباد چاپ شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
 [[مقری، احمد بن محمد|احمد بن محمد مقرى]] نیز کتاب «أنوار اليقين في شرح حديث أولياء الله المتقين»، نوشته ابن ‎مرزوق را شرحِ نخستین حدیثِ کتاب «حلية ‎الأولياء» دانسته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
@@ خط ۸۱: / خط ۸۳: @@
 ==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
@@ خط ۹۲: / خط ۹۴: @@
 [[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]]
-[[رده:طبقات. تراجم. کتب مناقب جمعی، فردی (قرن 1 – 5)]]
+[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب جمعی، فردی (قرن 1 – 5)]]
-[[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]

حلية الأولياء و طبقات الأصفياء: تفاوت میان نسخه‌ها

حلية الأولياء و طبقات الأصفياء (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۸