۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] در فصل اول كتاب به ايراد اين پرسش مىپردازد كه آيا بار سفر بستن براى رفتن به مساجدى جز مساجد سه گانه؛ يعنى مسجدالحرام، مسجدالاقصى و مسجدالنبى؛ مثلا براى زيارت قبور حرام است يا مباح و يا مستحب؟ او كليۀ سفرهاى زيارتى را ممنوع و تحريم كرده است و ما بين زيارت مسجدالنبى با زيارت قبر آن حضرت فرق مىنهد. | [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] در فصل اول كتاب به ايراد اين پرسش مىپردازد كه آيا بار سفر بستن براى رفتن به مساجدى جز مساجد سه گانه؛ يعنى مسجدالحرام، مسجدالاقصى و مسجدالنبى؛ مثلا براى زيارت قبور حرام است يا مباح و يا مستحب؟ او كليۀ سفرهاى زيارتى را ممنوع و تحريم كرده است و ما بين زيارت مسجدالنبى با زيارت قبر آن حضرت فرق مىنهد. | ||
به اعتقاد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] ، در كتاب و سنّت هيچ دليلى مبنى بر استحباب زيارت قبور انبياء الهى وجود ندارد و عمل كسى كه به قصد زيارت قبر پيامبر(ص) به مسجد النبى برود به هيچ وجه طاعت و بندگى محسوب نمىگردد. به عقيدۀ [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] باور داشتن به قضاء حوائج و كسب منفعت در پرتو زيارت قبور، چونان بتپرستى است و بار سفر بستن براى زيارت قبور صالحان شركآميز است. وى همچنين بين زيارت مشروع و زيارت بدعتآميز تفاوت مىنهد و به بيان مذهب سلف دربارۀ زيارت قبر رسول اكرم(ص) مىپردازد. | به اعتقاد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، در كتاب و سنّت هيچ دليلى مبنى بر استحباب زيارت قبور انبياء الهى وجود ندارد و عمل كسى كه به قصد زيارت قبر پيامبر(ص) به مسجد النبى برود به هيچ وجه طاعت و بندگى محسوب نمىگردد. به عقيدۀ [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] باور داشتن به قضاء حوائج و كسب منفعت در پرتو زيارت قبور، چونان بتپرستى است و بار سفر بستن براى زيارت قبور صالحان شركآميز است. وى همچنين بين زيارت مشروع و زيارت بدعتآميز تفاوت مىنهد و به بيان مذهب سلف دربارۀ زيارت قبر رسول اكرم(ص) مىپردازد. | ||
كتاب حاضر ضمن يك مقدمه و پانزده فصل تنظيم شده است. | كتاب حاضر ضمن يك مقدمه و پانزده فصل تنظيم شده است. |
ویرایش