کوتاه‌نبشت پاک: نخستین سخن در ژرف‌اندیشی (رساله قدسیه، الجملة الاولی في الحکمة القصوی والعلم الاعلی): تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب تنها ترجمۀ رساله قدسیه نیست، بلکه شامل آرا و نظرات مترجم است که رساله را نقد می کند. از ابداعات مترجم، نقد «درجا» و «بجایی» است که کل رساله را به چالش می‌کشد و مسلما اصحاب و ارباب علم فلسفه را وارد میدان این بحث دامنه‌دار می‌کند. به عنوان مثال، مقالۀ اول که عنوان «بحث دربارۀ هستی و پی آمدهای آن» را یدک می‌کشد، نزدیک شش پاراگراف از کتاب را در بر می‌گیرد. پس از آن شرح و نقد مترجم با این مضمون ظاهر می‌شود: «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] به زبان ساده‌تر می‌خواهد بگوید «جنس» یا همان «دربردارنده برتر» در سرشت خویش، اشیایی را حمل می‌کند که از او جدایی‌ناپذیرند. جدایی‌ناپذیربودن شئ از شئ حکایت از «هستی فرازمانی» آن دارد. نگاه برخی از اهل منطق به اصطلاحات منطق، نگاه ارسطویی است. آنها قواعد منطقی را با تجربه کشف کرده‌اند. کشف تجربی قواعد منطقی، از یک‌سو منطقی است و از سوی دیگر «اعتباری» که به معنای «بی اعتباری» است. این قواعد با تجربیات جدید می‌توانند تغییر کنند. [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] نیز از گزند این اعتبارات مصون نیست. همان‌طور که ابن سینا از این خطا، به دور نبود...».