تاريخ وفاة الشيوخ الذين أدركهم البغوي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تاریخ وفاة الشیوخ الذی ادرکهم البغوی،''' اثری از «[[بغوی، عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز|ابوالقاسم عبد الله بن محمد بن عبد العزیز بغوی]]»( 213- 317ق)محدث، فقیه اهل سنت در تراجم و شخصیت‌شناسی است.
'''تاریخ وفاة الشیوخ الذی ادرکهم البغوی،''' اثری از «[[بغوی، عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز|ابوالقاسم عبد الله بن محمد بن عبد العزیز بغوی]]»(213- 317ق)محدث، فقیه اهل سنت در تراجم و شخصیت‌شناسی است.


این کتاب از کهن‌ترین نگارش‌ها درباره روایان حدیث و وفات آنها است. با فقدان نوشته‌های در این موضوع مانند نوشته‌های [[یعقوب بن سفیان فسوی]]( ۱۹۵-۲۷۷ق) و [[نسائی، احمد بن علی|احمد بن علی نسائی]] (215-303 ق) و [[ابویعلی، احمد بن علی|احمد بن علی ابویعلی]](210-307ق) اهمیت این کتاب به عنوان نخستین اثر در دسترس دوچندان شده است.<ref>مقدمه محقق، ص 5</ref>
این کتاب از کهن‌ترین نگارش‌ها درباره روایان حدیث و وفات آنها است. با فقدان نوشته‌های در این موضوع مانند نوشته‌های [[یعقوب بن سفیان فسوی]](۱۹۵-۲۷۷ق) و [[نسائی، احمد بن علی|احمد بن علی نسائی]] (215-303 ق) و [[ابویعلی، احمد بن علی|احمد بن علی ابویعلی]](210-307ق) اهمیت این کتاب به عنوان نخستین اثر در دسترس دوچندان شده است.<ref>مقدمه محقق، ص 5</ref>


گفته شده است این نوشته به صورت ورقه‌های دست نویس و پراکنده بوده که نویسنده فرصت جمع آوری، مرتب کردن و ارائه آنها را به صورت کتاب پیدا نکرده است، از این رو یادی از آن در میان کتب تراجم دیده نمی‌شود. پس از وفات نویسنده این دست‌نوشته‌ها که در اختیار  پسر ‌عم مؤلف، [[ابومحمد عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم بن عبدالعزیز بن مرزبان]](متوفای 349ق)، قرار داشت به دست مظفر بن موسی (م 379ق) رسیده و او آنها را به صورت یک کتاب درآورد. وی در تعلیقی که در آغاز نسخه یادداشت کرده به این موضوع توجه داده است.<ref>رک: همان، ص 8</ref>
گفته شده است این نوشته به صورت ورقه‌های دست نویس و پراکنده بوده که نویسنده فرصت جمع آوری، مرتب کردن و ارائه آنها را به صورت کتاب پیدا نکرده است، از این رو یادی از آن در میان کتب تراجم دیده نمی‌شود. پس از وفات نویسنده این دست‌نوشته‌ها که در اختیار  پسر ‌عم مؤلف، [[ابومحمد عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم بن عبدالعزیز بن مرزبان]](متوفای 349ق)، قرار داشت به دست مظفر بن موسی (م 379ق) رسیده و او آنها را به صورت یک کتاب درآورد. وی در تعلیقی که در آغاز نسخه یادداشت کرده به این موضوع توجه داده است.<ref>رک: همان، ص 8</ref>