منهاج الطالبين في معارف الصادقين: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منهاج الطالبين في معارف الصادقي''' تألیف علی بن حسین بن علی هلالی قزوینی؛ تحقیق و تصحیح دکتر احمد بهنامی؛ آنچه پیش رو دارید نسخه ی تصحیح شده ی کتاب «مناهج الطالبین فی معارف الصادقین» می‌باشد. اثر مذکور از منابع دست اول تاریخ دوره ی آل مظفر است که اهمیت های زبانی، ادبی و تاریخی فراوانش ارزش خاصی به آن بخشیده است به نحوی که بسیاری از محققان معاصر در پژوهش های لغوی و تاریخی خود از نسخه های خطی آن بهره برده اند.

قسم سوم: در ذکر ملوک و سلاطین و طبقات و اعمار ایشان و رسم و آیین و شمه ای از احوال ایشان مرتب در چهار باب

میراث مکتوب، مهم‌ترین مؤلفه ی تمدنی و فرهنگی جوامع انسانی، و بیانگر میزان فرهیختگی و دانایی مردمان هر کشوری است. این میراث که هویت و اصالت فرهنگی و تاریخی هر کشوری را رقم می زند، معرف جایگاه علمی و تمدنی آن کشور در جهان است و چندان که به احیا، انتشار و معرفی این ذخایر تراثی، اهتمام صورت گیرد، غنای فرهنگی و علمی و آوازه ی تمدنی جوامع، مشخص تر و مشهودتر خواهد بود.

آثار و مآثر اسلامی و ایرانی، که در جلوه ی نسخ خطی به دست ما رسیده اند، گویای عظمت تمدنی و جایگاه بلند علمی و فرهنگی مسلمانان و ایرانیان در گذر تاریخ بشری است و احیای هر اثری از این تمدن، حلقه ای گسسته از علوم اسلامی و ایرانی را به هم پیوند می زند. هرچه تلاش ها برای احیا و معرفی این حلقات، بیشتر باشد، زنجیره ی تاریخ علم مسلمانان، کاملتر و استوارتر خواهد بود.

علاء قزوینی، مشهور به هلالی، از نویسندگان و شاعران شیعی مذهب سده ی 8 قمری است که در حدود 778 ق به تألیف تاریخی جامع از ابتدای خلقت تا زمان حیاتش با عنوان «مناهج الطالبین فی معارف الصادقین» همت گماشت. در تألیف این اثر به منابع مهم تاریخی، ادبی و تفاسیر فارسی و عربی متعدد، رجوع شده و تمام روایات و احادیث بدون قضاوت، نقل گردیده است. این کتاب، علاوه بر ارزش های تاریخی، یکی از کهن ترین منابعی است که ابیاتی از شاهنامه و قسمت هایی از متون فارسی دیگر در آن ثبت شده است. مهم‌ترین بخش این کتاب، مربوط به گزارش مؤلف از وقایع روزگار خویش، یعنی دوره ی شاه شجاع مظفری است و اطلاعات ارزشمندی درباره ی این برهه ی تاریخی در اختیار پژوهشگران تاریخ ایران قرار می دهد.

آنچه پیش رو دارید نسخه ی تصحیح شده ی کتاب مذکور است. همان طور که اشاره شد اثر حاضر از منابع دست اول تاریخ دوره ی آل مظفر است که اهمیت های زبانی، ادبی و تاریخی فراوانش ارزش خاصی به آن بخشیده است به نحوی که در پژوهش های لغوی و تاریخی، بسیاری از محققان معاصر از نسخه ی خطی آن بهره برده اند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2378 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]