۱۹٬۵۱۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR ادبیات ایران و آیین شبیهخوانیJ1.jpg | عنوان =ادبیات ایران و آیین شبیهخوانی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ناصر بخت، محمدحسین (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =سوره مهر | مکا...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۳۸۳۴/ن۲الف۴ ۱۳۹۶ | ||
| موضوع = | | موضوع =تعزیه - ایران - تاریخ و نقد,نمایشنامه مذهبی فارسی,ادبیات ایرانی - تاثیر,اساطیر ایرانی - تاثیر,تعزیهنامهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =سوره مهر | | ناشر =سوره مهر | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| سال نشر =۱۳۹۶ش | | سال نشر =۱۳۹۶ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک =1-2-060-03-600-978 | | شابک =1-2-060-03-600-978 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ادبیات ایران و آیین شبیهخوانی''' تألیف محمدحسین ناصر | '''ادبیات ایران و آیین شبیهخوانی''' تألیف [[ناصر بخت، محمدحسین|محمدحسین ناصر بخت]]، در هر فصل این نوشته به بخشی از تأثیر ادبیات در تعزیه پرداخته شده و به سبب اهمیت و ارتباط اسناد و نمونههای خاص بررسی شده با هر فصل پارهای از آنها در ضمیمه هر فصل آمده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
شبیه خوانی یا تعزیه، نمایشی است که به همت ایرانیان شیعه مذهب بر محور واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع) شکل گرفت. بعدها داستانهای دیگری از زندگی پیامبران، ائمه، اولیا و یارانشان و نیز داستانهایی با مضامین اخلاقی، حماسی و غیره به آن افزوده شد. این نمایش که ساخته عوام بود، بعدها توجه خواص و دربار را نیز به خود جلب کرد. به ویژه در دوران قاجار از حمایت رسحمی دولت برخوردار شد؛ تا جایی که سرانجام در اواخر سال 1290 ق عمارت مشهور تکیه دولت با ساختمانی مدور برای آن ساخته شد. | شبیه خوانی یا تعزیه، نمایشی است که به همت ایرانیان شیعه مذهب بر محور واقعه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) شکل گرفت. بعدها داستانهای دیگری از زندگی پیامبران، ائمه، اولیا و یارانشان و نیز داستانهایی با مضامین اخلاقی، حماسی و غیره به آن افزوده شد. این نمایش که ساخته عوام بود، بعدها توجه خواص و دربار را نیز به خود جلب کرد. به ویژه در دوران قاجار از حمایت رسحمی دولت برخوردار شد؛ تا جایی که سرانجام در اواخر سال 1290 ق عمارت مشهور تکیه دولت با ساختمانی مدور برای آن ساخته شد. | ||
تکیه دولت مکانی بود که همیشه در آن تعزیه اجرا میشد. به همین دلیل تعزیه (شبیه خوانی) از وظایف مذهبی خود گامی فراتر نهاد و با طرح افسانهها، اساطیر، و حتی موضوعات روزمره تنوع بیشتری یافت. به این ترتیب مجالس شبیهخوانی که در ابتدا به تعزیه امام حسین (ع) و یارانش محدود بود، از نظر مضمون و موضوع گسترش یافت. | تکیه دولت مکانی بود که همیشه در آن تعزیه اجرا میشد. به همین دلیل تعزیه (شبیه خوانی) از وظایف مذهبی خود گامی فراتر نهاد و با طرح افسانهها، اساطیر، و حتی موضوعات روزمره تنوع بیشتری یافت. به این ترتیب مجالس شبیهخوانی که در ابتدا به تعزیه امام حسین(ع) و یارانش محدود بود، از نظر مضمون و موضوع گسترش یافت. | ||
از سوی دیگر میدانیم که ادبیات از ارکان حیات فرهنگی ایرانیان به شمار میآید؛ چنان که جهانیان این ملت را با ادبیات آن و مشاهیری چون فردوسی، نظامی، عطار، خیام، مولوی، سعدی و حافظ میشناسند. ادبیاتی که منعکس کننده تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، تجارب، اندیشهها و تخیل ایرانیان است و همواره با سایر جلوههای حیات فرهنگ ایرانی در ارتباطی تنگاتنگ بوده است. پس کنکاش درباره تأثیر ادبیات ایرانزمین در مجالس تعزیه برای شناخت بیشتر این نحله نمایشی امری ضروری است؛ نمایشی که از یک سو متون آن جزئی از گنجینه ادبیات ایران به شمار میآید و از سوی دیگر شکلگیری و پدید آمدن آن بودن رشد و اشاعه نقلهای حماسی و مذهبی که مستقیم ریشه در ادبیات مکتوب و شفاهی ایران زمین داشتند، امکانپذیر نبوده است. این همان نکتهای است که نوشته حاضر با ارائه نمونههایی از حضور مستقیم و بی واسطه ادبیات ایران در تعزیه و همچنین تأثیر غیر مستقیم و غیر علنی آن در شکل دادن به اندیشهها، مضامین، شخصیتپردازی، ساختار، الگوهای تکرار شونده رفتار قهرمانان، چگونگی رویدادها، فضاسازی و غیره به آن خواهد پرداخت. | از سوی دیگر میدانیم که ادبیات از ارکان حیات فرهنگی ایرانیان به شمار میآید؛ چنان که جهانیان این ملت را با ادبیات آن و مشاهیری چون [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]]، [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] میشناسند. ادبیاتی که منعکس کننده تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم، تجارب، اندیشهها و تخیل ایرانیان است و همواره با سایر جلوههای حیات فرهنگ ایرانی در ارتباطی تنگاتنگ بوده است. پس کنکاش درباره تأثیر ادبیات ایرانزمین در مجالس تعزیه برای شناخت بیشتر این نحله نمایشی امری ضروری است؛ نمایشی که از یک سو متون آن جزئی از گنجینه ادبیات ایران به شمار میآید و از سوی دیگر شکلگیری و پدید آمدن آن بودن رشد و اشاعه نقلهای حماسی و مذهبی که مستقیم ریشه در ادبیات مکتوب و شفاهی ایران زمین داشتند، امکانپذیر نبوده است. این همان نکتهای است که نوشته حاضر با ارائه نمونههایی از حضور مستقیم و بی واسطه ادبیات ایران در تعزیه و همچنین تأثیر غیر مستقیم و غیر علنی آن در شکل دادن به اندیشهها، مضامین، شخصیتپردازی، ساختار، الگوهای تکرار شونده رفتار قهرمانان، چگونگی رویدادها، فضاسازی و غیره به آن خواهد پرداخت. | ||
در هر فصل این نوشته به بخشی از تأثیر ادبیات در تعزیه پرداخته شده و به سبب اهمیت و ارتباط اسناد و نمونههای خاص بررسی شده با هر فصل پارهای از آنها در ضمیمه هر فصل آمده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2473 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | در هر فصل این نوشته به بخشی از تأثیر ادبیات در تعزیه پرداخته شده و به سبب اهمیت و ارتباط اسناد و نمونههای خاص بررسی شده با هر فصل پارهای از آنها در ضمیمه هر فصل آمده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2473 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(فروردین) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(فروردین) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||