نسب الأنبياء و أعمارهم من ولد آدم عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

}}  

==ساختار==

==گزارش محتوا==

=== نسب الأنبياء و أعمارهم من ولد آدم عليه‌السلام===

ارمیاء نبی(ع) از جمله پیامبرانی است که مردمش را از غضب الهی خبر داد، پس او را گرفتند و به بند کشیدند. خداوند نیز بخت نصر را بر ایشان مسلط کرد که از ایشان کشت و به صلیب کشید و آتش زد و بیت‌المقدس را خراب کرد. ارمیاء به‌سوی مصر خارج شد و در آن اقامت گزید. خداوند امر به بازگشت او نمود پس حرکت کرد تا اینکه به خرابه‌های بیت‌المقدس رسید پس خداوند فرمود: همانا خداوند او را بعد از مرگش زنده می‌کند پس خداوند او را یک‌صد سال میراند سپس او را پس‌ازآنکه بیت‌المقدس آباد شده بود زنده نمود<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>‏.

آخرین صفحات رساله نسب انبیاء مزین به نام ذوالکفل، لقمان حکیم و خالد بن سنان عبسی(ع) شده است. تاریخ نزول کتب آسمانی پایان‌بخش رساله است. در این عبارت صحف ابراهیم، تورات، زبور، انجیل و قرآن همگی تنها با تفاوت در زمان نزول در ماه رمضان نازل شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص84</ref>‏.

===تاريخ خلفاء الإسلام و مدة ولايتهم===

در ادامه رساله، از حاکمان اموی پس از معاویه تا زمان عبدالملک مروان آخرین خلیفه اموی سخن رفته است. پس‌ازآن خلفای عباسی و فاطمی معرفی شده‌اند. بخشی از مطالب به موعظه‌های خلفا و افرادی چون حارث بن هشام و عتبة بن غزوان اختصاص یافته است. نویسنده حکایت‌های آموزنده جالبی نیز بدون ذکر منبع آنها نوشته است؛ از جمله حکایت «مردی عاقل نزد عبدالملک» چنین است: مردی که معروف به عقل و ادب بود بر عبدالملک بن مروان داخل شد. عبدالملک به او گفت: سخن بگو. گفت: به چه چیزی سخن بگویم و خودت می‌دانی که هر کس سخنی بگوید، سخن او وبال اوست مگر سخنی که برای خدا باشد؟ عبدالملک گریست و گفت: خداوند ترا رحمت کند، و مردم همواره باید یکدیگر را موعظه و نصیحت کنند. سپس مرد گفت: مردم در قیامت سفری دارند که از غصه تلخی آن و دیدن هلاکت نجات نمی‌یابد جز کسی که از توبیخ خداوند نسبت به خودش راضی شود. عبدالملک گریست، سپس گفت: بدون شک تا زمانی که زنده‌ام این کلمات را نصب عین خود قرار می‌دهم<ref>ر.ک: همان، ص145</ref>‏. این مرد با کلمات حکیمانه عبدالملک را از سرانجام ظلم و ستمش ترسانید و او نیز در سخن راه هدایت را تأیید کرد اما در عمل راه شقاوت پیمود.

==پانویس ==

==منابع مقاله==

[[رده:کتاب‌شناسی]]