زاهدی قمی، ابوالفضل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میرزا ابوالفضل زاهدی قمی''' (1270-‌1357ش)، مفسر و واعظ وارسته معاصر و از جمله شاگردان آیت‌الله ابوالقاسم کبیر قمی می‌باشد که سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله سید مهدی و سید کاظم مرعشی) از شاگردان او بودند. وی صاحب کتاب «إثبات المعلوم في نفي المفهوم» است.

وی در سال 1336 و 1339ق، دو بار به اراک مسافرت کرد. در حوزه علمیه اراک که تحت نظر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالکریم حائری]] (متوفی 1335ق) اداره می‌شد، دو سال به تدریس و ادامه تحصیل پرداخت. وی در این حوزه، از اصحاب [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری]] بشمار می‌آمد و زمانی که [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شیخ عبدالکریم]] به قم هجرت و حوزه علمیه را تأسیس کرد، وی در کنار آیات عظام: [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانی]]، [[مرعشی، شهاب‌الدین|مرعشی نجفی]]، [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]]، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، حسن فرید و... در محضر درس ایشان شرکت کرد و از شاگردان برجسته ایشان شد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.

از ویژگی‌های ایشان به گفته خودشان، این بود که همه کتاب‌هایی را که در خانه داشت، به‌طور کامل مطالعه و نکات جالب را فیش‌برداری می‌کرد. او واقعاً اهل تحقیق و مطالعه بود؛ مثلاً کتاب چند جلدی «[[أسد الغابة في معرفة الصحابة|اُسد الغابة]]»، «[[تاریخ بغداد|تاریخ خطیب بغدادی]]» و «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]» را از اول تا آخر مطالعه و نکات آن‌ها را در یادداشت‌های خود ثبت کرد. ازاین‌رو بر علوم مختلف احاطه داشت و بر مطالب مختلف اسلامی و تاریخی مسلط بود. ایشان در مدتی که در تهران در مسجد جامع و... مشغول درس و بحث و تدریس تفسیر و تاریخ ادیان بود، از هر نظر موقعیت عالی به دست آورد؛ لذا [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی(ره)]] ایشان را به قم عودت داد. وی در مدرسه فیضیه و مسجد امام، جلسات متعدد درس خارج فقه، اصول و تفسیر داشت و حوزویان را از انوار علوم مختلف، بهره‌مند می‌ساخت. در این دوران شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد؛ افراد فرزانه‌ای مانند: سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله سید مهدی و سید کاظم مرعشی) از شاگردان او بودند<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.

# منطق الحسين(ع) (مجموعه‎ای از سخنان اباعبدالله الحسين(ع))؛

یکی از کتاب‌های ایشان «رسالة الضرر» در مورد «قاعده لاضرر» یکی از قواعد فقهی است. ایشان با تحقیقات و تتبع در روایات لاضرر، تعداد آنها را، که معمولاً مراجع تقلید نوزده روایت در دسترس داشتند، به 38 روایت و سپس به 45 روایت رساند. جالب اینکه امام(ره) مجموعه این روایات را برای مطالعه و تحقیق از آقازاده ایشان گرفت. این رساله بیانگر وسعت تسلط و احاطه ایشان بر احادیث و متون فقهی بود که با بحث در مورد رجال روایات، هر جا که صاحب جواهر الكلام(ره) به قاعده لاضرر تمسک کرده، آن را نیز ذکر کرده است. کوتاه سخن آنکه تحقیقات ایشان نشان می‌داد محققی نحریر و فقیهی بااستعداد سرشار و حافظه کم‌نظیر است. از جمله کارهای علمی او این بود که کتاب «وسائل الشيعة» را، از آغاز تا پایان، مورد بررسی قرار داد و مطالب و متن حذف‌شده احادیث آن را با ذکر مدارک مشخص کرد. بر اهل اطلاع روشن است که چنین کار فنی نیاز به احاطه بسیار دارد و از هرکسی ساخته نیست. خلاصه ایشان جامع معقول و منقول بود؛ چنان‌که این جامعیت از گفتار او در بحث، درس، موعظه، تفسیر، نصیحت و محاورات خصوصی‌اش به‌طور کامل مشاهده می‌شد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.

<references />

[[رساله اثبات المعلوم فی نفی المفهوم]]