۱۴۵٬۹۸۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شریفالرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شریفالرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[فقیر اصطهباناتی، علی]] (نویسنده) | [[فقیر اصطهباناتی، علی]] (نویسنده) | ||
[[ | [[دانشپژوه، منوچهر]] (مصحح) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 7811/7 /خ4 1377 | | کد کنگره =PIR 7811/7 /خ4 1377 | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-6781-01-2 | | شابک =964-6781-01-2 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17905 | |||
| کتابخوان همراه نور =17905 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''خرابات''' اثر ميرزا على واعظ اصطهباناتى (1296-1351ه.ق)» متخلص به «فقير»، كتابى است اخلاقى كه مطالب آن در بيان «حكمت»، «شجاعت»، «عفت» و «عدالت» بوده و با استناد به «گلستان سعدى» و به تقليد از آن، نگارش يافته است. | '''خرابات''' اثر [[فقیر اصطهباناتی، علی|ميرزا على واعظ اصطهباناتى]] (1296-1351ه.ق)» متخلص به «فقير»، كتابى است اخلاقى كه مطالب آن در بيان «حكمت»، «شجاعت»، «عفت» و «عدالت» بوده و با استناد به «گلستان سعدى» و به تقليد از آن، نگارش يافته است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه مصحح، منوچهر | كتاب با مقدمه مصحح، [[منوچهر دانشپژوه]]، در اشارهاى مفصل به محتواى اثر حاضر و مقايسه آن با گلستان سعدى آغاز و مطالب در چهار باب و يك فصل پايانى با عنوان «پيمانه»، تدوين شده است. | ||
مباحث كتاب، شامل حكايات و ضرب المثلهاى متعدد و متنوعى است كه با سخنان حكماى بزرگى چون «سقراط»، «افلاطون»، «لقمان»، «سولون» و «هرمس»، همراه گشته است. | مباحث كتاب، شامل حكايات و ضرب المثلهاى متعدد و متنوعى است كه با سخنان حكماى بزرگى چون «سقراط»، «افلاطون»، «لقمان»، «سولون» و «هرمس»، همراه گشته است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۴: | ||
تعداد حكايات كتاب، كه از آنها چند حكايت معدود، منظوم است، به 188 حكايت بالغ مىشود و اگر بعضى حكايات كوتاه را كه در بخش پايانى پيمانه آورده شده است بر آن بيفزاييم، از دويست حكايت تجاوز مىكند. | تعداد حكايات كتاب، كه از آنها چند حكايت معدود، منظوم است، به 188 حكايت بالغ مىشود و اگر بعضى حكايات كوتاه را كه در بخش پايانى پيمانه آورده شده است بر آن بيفزاييم، از دويست حكايت تجاوز مىكند. | ||
مأخذ حكايات كتاب، متون داستانى و تاريخى فارسى و عربى مىباشد اما نویسنده، كمتر به آنها اشاره كرده است. نام كتب، مشهور جز در چند مورد معدود، در اين كتاب ديده نمىشود. وى از كتابهاى وفيات الاعيان [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]]، تاريخ سلاجقه و تاريخ يافعى، [[ربيع الأبرار و نصوص الأخبار|ربيع الابرار]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، شرح نهجالبلاغه [[ابن ابیالحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابىالحديد]] و بستانى و تاريخ احمد بن طاهر، نام برده و مطالبى از آنها نقل مىكند. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
اين اثر، گنجينهاى از امثال فارسى و عربى است و نيز حاوى بسيارى از لغات عاميانه واژههاى محلى شيرازى كه فهم آنها براى همه خوانندگان آسان نيست. | اين اثر، گنجينهاى از امثال فارسى و عربى است و نيز حاوى بسيارى از لغات عاميانه واژههاى محلى شيرازى كه فهم آنها براى همه خوانندگان آسان نيست. | ||
نویسنده با | نویسنده با تسلطى كه بر ادبيات فارسى و عربى داشته، در بيان داستانها، براى آنكه كلامش تنزل نيابد، از اقوال و امثال اهل ادب، فراوان بهكار برده و حتى گاه عبارتى را با دو يا سه مثل پرداخته است. | ||
علاوه بر مثالهاى فارسى، تعداد فراوان امثال عرب كه نویسنده به كار برده است، ضمن آنكه احاطه و تسلط او را بر ادب عرب نمايان مىسازد، خواننده بىاطلاع يا كم اطلاع از زبان و ادبيات عربى را با مشكل مواجه مىكند، به خصوص در مواردى كه مثل عربى دنباله و متمم كلام است و نه شاهد و مثال مقال. | علاوه بر مثالهاى فارسى، تعداد فراوان امثال عرب كه نویسنده به كار برده است، ضمن آنكه احاطه و تسلط او را بر ادب عرب نمايان مىسازد، خواننده بىاطلاع يا كم اطلاع از زبان و ادبيات عربى را با مشكل مواجه مىكند، به خصوص در مواردى كه مثل عربى دنباله و متمم كلام است و نه شاهد و مثال مقال. | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۱: | ||
در باب دوم كه باب شجاعت است، حكاياتى از زندگانى و سخنان دلاوران نامدار تاريخ، همچون: [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حضرت موسى(ع)، مالك اشتر، عبدالله زبير، اسكندر، افراسياب، يعقوب ليث، مصعب بن زبير، عمادالدوله ديلمى، اردشير بابكان، جلالالدين خوارزمشاه، لطفعلىخان زند، شاه منصور مظفرى، عمروبن معدى كرب، و... نقل شده است. | در باب دوم كه باب شجاعت است، حكاياتى از زندگانى و سخنان دلاوران نامدار تاريخ، همچون: [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، حضرت موسى(ع)، مالك اشتر، عبدالله زبير، اسكندر، افراسياب، يعقوب ليث، مصعب بن زبير، عمادالدوله ديلمى، اردشير بابكان، جلالالدين خوارزمشاه، لطفعلىخان زند، شاه منصور مظفرى، عمروبن معدى كرب، و... نقل شده است. | ||
در باب سوم كه عفت نام دارد، حكاياتى از عارفان مشهور چون: | در باب سوم كه عفت نام دارد، حكاياتى از عارفان مشهور چون: ابراهیم ادهم، ذوالنون مصرى، يحيى بن معاذ، عبدالله مبارک، بايزيد بسطامى، حكيم سنائى، جنيد بغدادى، معروف كرخى، مالك بن دينار، شقيق بلخى و همچنين از ديگر بزرگان و نامداران دين و ملك مانند: [[امام سجاد(ع)]]، ابراهیم خليل، كريمخان زند، عمار ياسر، [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]]، [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و... ذكر شده است. | ||
در آخرين باب كه باب عدالت مىباشد، از پيامبران و راهنمايان بشر همچون: [[امام على(ع)]]، حضرت موسى(ع)، داود(ع)، سليمان(ع) و فرمانروايانى كه به دادگرى شهره بودند، چون: اردشير بابكان، انوشيروان، سبک تكين، ملكشاه سلجوقى و امثال ايشان، حكاياتى آمده است. | در آخرين باب كه باب عدالت مىباشد، از پيامبران و راهنمايان بشر همچون: [[امام على(ع)]]، حضرت موسى(ع)، داود(ع)، سليمان(ع) و فرمانروايانى كه به دادگرى شهره بودند، چون: اردشير بابكان، انوشيروان، سبک تكين، ملكشاه سلجوقى و امثال ايشان، حكاياتى آمده است. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۹: | ||
متن و مقدمه كتاب. | متن و مقدمه كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||