۱۰۱٬۸۳۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سرهندی، یحیی | [[سرهندی، یحیی بن احمد]] (نویسنده) | ||
[[حسین، محمد هدایت]] (محقق) | [[حسین، محمد هدایت]] (محقق) | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-331-167-8 | | شابک =964-331-167-8 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11198 | |||
| کتابخوان همراه نور =11198 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاريخ مبارک شاهى'''، تألیف یحیی بن احمد سرهندی و تحقیق محمد هدایت حسین، يكى از منابع اصلى تاريخ سلاطين هندى به زبان فارسی است كه در سال 838ق. در زمان سلطنت مبارک شاه دوم ابن اخضر، معزالدين (سلطنت 824-837ق.) و به نام او تألیف شده و به وى تقديم شده است و آن را به نام وى، تاريخ مبارک شاهى ناميده است. | |||
'''تاريخ مبارک شاهى''' يكى از منابع اصلى تاريخ سلاطين هندى به زبان فارسی است كه در سال 838ق. در زمان سلطنت مبارک شاه دوم ابن اخضر، معزالدين (سلطنت 824-837ق.) و به نام او تألیف شده و به وى تقديم شده است و آن را به نام وى، تاريخ مبارک شاهى ناميده است. | |||
مؤلف، بخش اعظم تاريخ مبارک شاهى را پيش از شعبان 831ق. نگاشته است. | مؤلف، بخش اعظم تاريخ مبارک شاهى را پيش از شعبان 831ق. نگاشته است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب، كه از روى چاپ هند افست شده، فاقد هر گونه مقدمه و پيش سخن در چاپ | كتاب، كه از روى چاپ هند افست شده، فاقد هر گونه مقدمه و پيش سخن در چاپ ایران است و در آن از بيست و شش تن از سلاطين هند ياد شده كه در واقع ياد كرد هر يك از ايشان، عناوين ابواب كتاب را شكل مىدهند. مقدمه انگليسى كتاب نيز در انتهاى كتاب درج گرديده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
كتاب با ذكرى از حكمرانى سلطان معزالدين آغاز مىشود. علت اين آغاز به گفته صريح مؤلف از آن روست كه اسلام در ملك دهلى و اقاليم هندوستان از زمان سلطان معزالدين آشكار شد. نخستين حادثهاى كه از آن صحبت مىشود، لشكركشى معزالدين از غور به غزنين در سال 569ق. است. پس از آن به چگونگى قدرتگيرى قطبالدين ايبك مىپردازد كه در سال 602ق. به حكومت لاهور رسيد و آغازگر دوران حكومت سلاطين دهلى گرديد. | كتاب با ذكرى از حكمرانى سلطان معزالدين آغاز مىشود. علت اين آغاز به گفته صريح مؤلف از آن روست كه اسلام در ملك دهلى و اقاليم هندوستان از زمان سلطان معزالدين آشكار شد. نخستين حادثهاى كه از آن صحبت مىشود، لشكركشى معزالدين از غور به غزنين در سال 569ق. است. پس از آن به چگونگى قدرتگيرى قطبالدين ايبك مىپردازد كه در سال 602ق. به حكومت لاهور رسيد و آغازگر دوران حكومت سلاطين دهلى گرديد. | ||
نویسنده در ادامه به ذكر اخبار و رويدادهاى سلاطين دهلى به ترتيب و توالى زمانى، اما بر اساس دوران سلطنت هر كدام از آنها مىپردازد و كتاب را به دوران حكمرانى مبارکشاه (سلطنت 824-838ق.) پايان مىبخشد. | |||
حكمرانانى كه سيهرندى به شرح اخبار آنها پرداخته همراه با تاريخ سلطنت آنها به ترتيب عبارتند از: | حكمرانانى كه سيهرندى به شرح اخبار آنها پرداخته همراه با تاريخ سلطنت آنها به ترتيب عبارتند از: | ||
خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
محمد هدايت حسین، اين كتاب را بر اساس نسخهاى كه در 957 استنساخ شده بود، در 1310ش 1931/م. در كلكته به چاپ رساند. بسو اين كتاب را به انگليسى برگردانيده و با افزودن مقدمهاى، در 1311ش 1932/م. در بروده منتشر كرده است. | محمد هدايت حسین، اين كتاب را بر اساس نسخهاى كه در 957 استنساخ شده بود، در 1310ش 1931/م. در كلكته به چاپ رساند. بسو اين كتاب را به انگليسى برگردانيده و با افزودن مقدمهاى، در 1311ش 1932/م. در بروده منتشر كرده است. | ||
نسخه حاضر در برنامه همان نسخه تصحيح شده محمد هدايت حسین مىباشد كه مشتمل بر | نسخه حاضر در برنامه همان نسخه تصحيح شده محمد هدايت حسین مىباشد كه مشتمل بر پاورقىهایى به قلم وى و نيز فهرستهاى ذيل مىباشد: | ||
فهرست نامهاى سلاطين، فهرست نامهاى رجال و نيز فهرست اماكن و درياها. | فهرست نامهاى سلاطين، فهرست نامهاى رجال و نيز فهرست اماكن و درياها. | ||
خط ۸۲: | خط ۸۳: | ||
2- تبريزنيا، مجتبى، تاريخ غوريان و سلاطين دهلى هند در كتاب تاريخ مبارک شاهى، كتاب ماه تاريخ و جغرافيا، ارديبهشت 1383،ش 79، ص64-67. | 2- تبريزنيا، مجتبى، تاريخ غوريان و سلاطين دهلى هند در كتاب تاريخ مبارک شاهى، كتاب ماه تاريخ و جغرافيا، ارديبهشت 1383،ش 79، ص64-67. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |