پرش به محتوا

ارتفاع الدولة المؤيدية، جباية بلاد اليمن في عهد السلطان الملك المؤيد داود بن يوسف الرسولي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>')
خط ۶۳: خط ۶۳:
عهد رسوليه يكى از دوران‌هاى طلايى يمن بوده است. «اسماعيل بن على» در مقدمه پيرامون اين دوران چنين نوشته است:
عهد رسوليه يكى از دوران‌هاى طلايى يمن بوده است. «اسماعيل بن على» در مقدمه پيرامون اين دوران چنين نوشته است:


«در دوران رسوليه فنون مختلفى در يمن رونق يافت، به دليل اين كه ملوك آن دوران اكثرا از علما بودند كه اهتمام به نشر علم و بناى مدارس علمى داشتند. در اين دوران، نتايجى حاصل شد كه در يمن قبل از آن وجود نداشته است». ....<ref>مقدمه، ص5</ref>
«در دوران رسوليه فنون مختلفى در يمن رونق يافت، به دليل اين كه ملوك آن دوران اكثرا از علما بودند كه اهتمام به نشر علم و بناى مدارس علمى داشتند. در اين دوران، نتايجى حاصل شد كه در يمن قبل از آن وجود نداشته است»..<ref>مقدمه، ص5</ref>


کتاب، ماليات‌ها و خراج‌هاى مختلف در نقاط گوناگون يمن را مورد بررسى قرار داده و ميزان و مقدار هركدام را نقل نموده است.
کتاب، ماليات‌ها و خراج‌هاى مختلف در نقاط گوناگون يمن را مورد بررسى قرار داده و ميزان و مقدار هركدام را نقل نموده است.
خط ۶۹: خط ۶۹:
مطالب ابتدايى کتاب مفقود است، چون در نسخه خطى موجود نبوده است.
مطالب ابتدايى کتاب مفقود است، چون در نسخه خطى موجود نبوده است.


متن کتاب، با اين عبارت آغاز شده است: «... صغير - خمس آلاف و سبع و عشرون مدا و ثلاث و عشرون ثمنا و رُبع» ....<ref>متن، ص1</ref>اين عبارت، به بيان خراج يكى از بلاد يمن اشاره دارد كه به دليل نبود صفحات، مكان آن معلوم نيست.
متن کتاب، با اين عبارت آغاز شده است: «... صغير - خمس آلاف و سبع و عشرون مدا و ثلاث و عشرون ثمنا و رُبع».<ref>متن، ص1</ref>اين عبارت، به بيان خراج يكى از بلاد يمن اشاره دارد كه به دليل نبود صفحات، مكان آن معلوم نيست.


کتاب، ماليات ديوان‌ها و مناطق تابعه حكومت و دولت رسوليه تحت عنوان را مورد ارزيابى قرار داده است.
کتاب، ماليات ديوان‌ها و مناطق تابعه حكومت و دولت رسوليه تحت عنوان را مورد ارزيابى قرار داده است.


اولين موردى كه مورد بررسى قرار گرفته، ديوان «زَبِيد المعور» مى‌باشد كه معروف به «ديوان زبيد» است. زبيد، نام شهرى است در يمن كه در زمان والى عباسى محمد بن زياد مؤسس دولت زياديه تحت نظر و سيطره عباسيان بوده است ....<ref>متن، ص10</ref>
اولين موردى كه مورد بررسى قرار گرفته، ديوان «زَبِيد المعور» مى‌باشد كه معروف به «ديوان زبيد» است. زبيد، نام شهرى است در يمن كه در زمان والى عباسى محمد بن زياد مؤسس دولت زياديه تحت نظر و سيطره عباسيان بوده است.<ref>متن، ص10</ref>


قبل از بيان مقدار خراج اين ديوان، دو فصل بيان شده است:
قبل از بيان مقدار خراج اين ديوان، دو فصل بيان شده است:
خط ۷۹: خط ۷۹:
فصل اول در مورد خراج‌هاى مختلف اين شهر و نوع مصرف آن؛
فصل اول در مورد خراج‌هاى مختلف اين شهر و نوع مصرف آن؛


فصل دوم، نظر و راى سلطان پيرامون ماليات و اموال آن. ....<ref>متن، ص11</ref>
فصل دوم، نظر و راى سلطان پيرامون ماليات و اموال آن..<ref>متن، ص11</ref>


برخى از مواردى كه ماليات آن‌ها بايد پرداخت مى‌شده عبارت است از:
برخى از مواردى كه ماليات آن‌ها بايد پرداخت مى‌شده عبارت است از:
خط ۹۱: خط ۹۱:
ديوان معمور؛ ناحيه سُردُد؛ شهر مُوريه؛ منطقه رُحبانيه؛ شهر ابينيه؛ شهر احور؛ منطقه شحريه و قحريه. برخى از مناطق، به صورت مستقل و مجزا ماليات را پرداخت مى‌كردند و برخى به صورت كلى. به همين ترتيب، برخى از مشاغل به صورت سالانه و برخى به صورت ماهانه ماليات را پرداخت مى‌نمودند.
ديوان معمور؛ ناحيه سُردُد؛ شهر مُوريه؛ منطقه رُحبانيه؛ شهر ابينيه؛ شهر احور؛ منطقه شحريه و قحريه. برخى از مناطق، به صورت مستقل و مجزا ماليات را پرداخت مى‌كردند و برخى به صورت كلى. به همين ترتيب، برخى از مشاغل به صورت سالانه و برخى به صورت ماهانه ماليات را پرداخت مى‌نمودند.


نمونه‌اى از خراج بلاد بنى ناجى، بدين قرار بوده است: نقدى: چهل و يك هزار و سيصد و پنجاه هشت دينار؛ غله: بيست و سه هزار و چهار صد و سيزده دينار؛ عسل و روغن. ....<ref>متن، ص 300</ref>
نمونه‌اى از خراج بلاد بنى ناجى، بدين قرار بوده است: نقدى: چهل و يك هزار و سيصد و پنجاه هشت دينار؛ غله: بيست و سه هزار و چهار صد و سيزده دينار؛ عسل و روغن..<ref>متن، ص 300</ref>


خراج برخى مناطق اين ناحيه نيز به ترتيب زير بود: قيضان: چهار هزار و هفتاد و هشت دينار؛ صعان: سيصد و شصت و دو دينار؛ انور: هزار و سيصد و نوزده دينار؛ ظفار: هزار و دويست و دو دينار؛ سَماره: صد و پنجاه و شش دينار ....<ref>متن، ص301</ref>
خراج برخى مناطق اين ناحيه نيز به ترتيب زير بود: قيضان: چهار هزار و هفتاد و هشت دينار؛ صعان: سيصد و شصت و دو دينار؛ انور: هزار و سيصد و نوزده دينار؛ ظفار: هزار و دويست و دو دينار؛ سَماره: صد و پنجاه و شش دينار.<ref>متن، ص301</ref>


== وضعيت کتاب==
== وضعيت کتاب==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش