الأصول: دراسة إبستيمولوجية للفكر اللغوي عند العرب - النحو - فقه اللغة – البلاغة
| الأصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسان، تمام (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة إستيمولوچية للفکر اللغوي عند العرب النحو -فقه اللغة - البلاغة |
| ناشر | عالم الکتب |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1430ق - 2009م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-232-212-9 |
| موضوع | زبان عربی - تحقیق - زبان عربی - معانی و بیان - زبان عربی - نحو - فقه اللغه عربی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح5الف6 6074 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأصول: دراسة إبستيمولوجية للفكر اللغوي عند العرب - النحو - فقه اللغة – البلاغة، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از تمام حسان، در موضوع ریشه‌یابی اندیشه لغوی عرب در زمینه نحو و فقه اللغه و بلاغت.
نویسنده کتاب، نگاه خاصی به ساختار نحو دارد. اعتقاد تمام حسان بر این است که علم نحو عربی با همه تلاش‌هایی که علما تاکنون کرده‌اند، هنوز به شکل متکاملش ظاهر نشده است. گویا علمای نحو دنباله‌رو مسیری هستند که شارحان عرب در نگارش شروحشان برگزیده‌اند؛ این طریقه همان طریقه‌ای است که عرب‌ها در شرح متون از سریانیان گرفته‌اند. طریقه سریانی مبتنی بر درج توضیح میان کلمات متن و بر تبیین تک‌واژه‌ها (کلمات مفرده) و فروع مربوط به آن و روشن کردن معانی جمله بدون توسل به توضیح ساختارهای کلی (هیاکل عامه) اندیشه‌های متن و نظرات جامع آن است. لذا آنان خودشان را در اسارت کلمات قرار دادند و برای افرادی که پس از آنها آمدند فهم فلسفه افکار آنان دشوار است؛ چراکه این فلسفه در پس جنگل‌های انبوی از دلالات الفاظ مفرد، پنهان شده است. انگیزه‌های دیگری نویسنده را به نگارش این کتاب کشانده که در صفحات 10 و 11 مقدمه کتاب ذکر شده است.
از ویژگی‌های نگاه مؤلف این کتاب به ساختار نحو، که در این کتاب نیز متبلور شده است موارد زیر را می‌توان برشمرد: تقسیم و طبقه‌بندی بهتر کلمات، برجسته‌سازی نقش قرائن مختلف در کلام که نحویان به علت مشغول شدنشان به یک قرینه از میان این قرائن که همان اعراب باشد، از سایر موارد بازمانده‌اند، آشکارسازی ارزش ترکیب قرائن در بیان معنی نحوی، قول به ترخص و گنجاندن آن در ساختمان نظری نحو به‌منظور کاستن از استنکار شذوذ در استعمال و بازگرداندن اعتبار قرائات قرآنی که شاذ نامیده شده‌اند، ساختن نظام زمانی دقیق برای صیغه‌ها و فرمول‌های عربی به‌منظور توضیح یافتن چیزی که نحویان آن را - به علت مشغول شدنشان به زمان صرفی به‌جای پرداختن به زمان نحوی - توضیح نداده‌اند، روشن کردن جایگاه ظواهر سیاقی از ساختار ساختمان نحوی و جمع این ظواهر باهم و تفسیرش در پرتو ذوق و سلیقه عربی که از توالی امثال و توالی اضداد متنفر و با توالی اشتات مأنوس است[۱].
نویسنده در مقدمه کتاب متذکر می‌شود که در این کتاب، برخلاف اعتقاد برخی، از نظریاتی که در کتاب «اللغة العربية – معناها و مبناها» به آنها اعتقاد داشته، برنگشته است[۲].
پانویس
منابع مقاله
تقدیم.