شریعتی، علی

    از ویکی‌نور
    شریعتی، علی
    NUR11333.jpg
    نام کاملدکتر علی شریعتی
    نام پدرمحمدتقی شریعتی مزینانی
    ولادت2 آذر 1312ش
    محل تولدروستای کاهک مزینان از توابع سبزوار
    محل زندگیپرچم ایران ایران
    رحلت29 خرداد 1356ش
    مدفنزینبیه دمشق
    همسرپوران شریعت‌رضوی
    پیشهاستاد دانشگاه، جامعه‌شناس، پژوهشگر

    علی شریعتی مزینانی (1312-1356ش)، نویسنده، اسلام‌شناس، جامعه‌شناس، پژوهشگر دینی.

    ولادت

    وی در دوم آذر سال 1312ش در روستای کاهک مزینان از توابع سبزوار در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدر او استاد محمدتقی شریعتی (1286-1366ش)، مفسر، اسلام‌شناس و فعال سیاسی - مذهبی بود.

    تحصیلات

    او پس‌ از گذراندن‌ دوران‌ کودکی‌ وارد دبستا‌ن‌ شد و پس‌ از شش‌ سا‌ل‌ وارد دانش‌سرای‌ مقدما‌تی‌ در مشهد شد. علا‌وه‌ بر خواندن‌ دروس‌ دانش‌سرا، در کلا‌س‌ها‌ی‌ پدرش‌ به‌ کسب‌ علم‌ می‌پرداخت‌. سپس‌ به‌ آموزگا‌ری‌ پرداخت.

    در سا‌ل‌ ۱۳۳۴ به‌ دانشکده‌ ادبیا‌ت‌ و علوم‌ انسا‌نی‌ دانشگا‌ه‌ مشهد وارد شد‌ و رشته‌ ادبیا‌ت‌ فا‌رسی‌ را برگزید. در سا‌ل ‌1337ش، پس‌ از دریا‌فت‌ لیسا‌نس‌، به‌ علت‌ شا‌گرد اول‌ شدنش،‌ برای‌ ادامه‌ تحصیل‌ به‌ فرانسه‌ فرستا‌ده‌ شد. وی‌ در آنجا‌ به‌ تحصیل‌ علومی‌ چون‌ جا‌معه‌شنا‌سی‌، مبا‌نی‌ علم‌ تا‌ریخ‌ و تا‌ریخ‌ و فرهنگ‌ اسلا‌می‌ پرداخت‌ و با‌ اسا‌تید بزرگی‌ چون‌ ما‌سینیون، گورویچ‌ و ‌سا‌رتر و... آشنا‌ شد و از علم‌ آنا‌ن‌ بهره‌‌ها‌ی‌ بسیا‌ر برد[۱].

    در سال ۱۳۴۲ش از دانشگاه پاریس، درجه دکترا گرفت.

    در تابستان 1343ش به ایران بازگشت، اما در مرز به جرم فعالیت علیه حکومت دستگیر شد و مدت یک ماه به زندان افتاد. اقدامات سازنده شریعتی از زمان استادی دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد - 1345 - شروع شد و سرانجام کارش به حسینیه ارشاد و آشنایی با استاد مرتضی مطهری کشید و آوازه شهرتش در همه‌ جا پیچید. سرانجام حسینیه ارشاد توسط رژیم شاه تعطیل و شریعتی متواری گردید. شریعتی به دنبال دستگیری پدرش ناگزیر خود را معرفی کرد و 18 ماه در زندان بود. وی سرانجام در شب عید سال 1354 از زندان آزاد شد، ولی همیشه تحت نظر بود. او در 26 اردیبهشت 1356 با گذرنامه «علی مزینانی» از ایران خارج شد[۲].

    وفات

    او در 29 خرداد 1356، به‌طور نامعلومی در شهر «ساوت همپتون» انگلستان درگذشت. جسدش را به سوریه حمل کردند و در 6 تیرماه 1356 در زینبیه دمشق و در نزدیکی حرم حضرت زینب(س) دفن کردند[۳].

    آثار

    1. بازگشت به خویشتن؛
    2. هبوط در کویر؛
    3. فاطمه، فاطمه است؛
    4. حسین وارث آدم؛
    5. میعاد با ابراهیم؛
    6. پدر، مادر ما متهمیم؛
    7. تشیع علوی و تشیع صفوی؛
    8. سیمای محمد، علی(ع)؛ و...[۴].


    پانويس

    منابع مقاله

    1. وبگاه دکتر شریعتی
    2. مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی

    وابسته‌ها

    کلیات مولانا اقبال لاهوری

    مجموعه مقالات

    تشیع مولود طبیعی اسلام

    فلسفه تعلیم و تربیت

    علی حقيقتی بر گونه اساطير

    الامام علي عليه‌السلام

    تحلیلی از مناسک حج

    چه باید کرد؟

    انسان

    علی «ع»

    زن

    اسلام شناسی (درسهای دانشگاه مشهد)

    سخنی درباره کتاب

    گفت و گوی چهار جانبه

    الفريضة الخامسة

    التشیع العلوي و التشیع الصفوي

    النباهة و الاستحمار

    مسؤولية المثقف

    مسؤولية المرأة

    بازشناسی هویت ایرانی - اسلامی

    بررسی چند مساله اجتماعی

    اقبال: معمار تجدید بنای تفکر اسلامی

    ابوذر غفاری: خداپرست سوسیالیست

    بازگشت

    تصویری ناتمام از زندگی دکتر شریعتی

    ابوذر غفا‌ری خداپرست‌ سوسیا‌لیست‌

    جهان بینی و ایدئولوژی

    هبوط در کویر

    اسلام شناسی(1): درسهای ارشاد

    نیایش

    الإمام علي في محنه الثلاث: محنة‌ التا‌ریخ‌ ـ محنة‌ التشیع‌ ـ محنة‌ الإنسا‌ن‌

    کنفرانس «آری، این چنین بود، برادر»

    دین ضد الدین

    الحر: إنسان بین خیار الفاجعة و الفلاح

    الحسین وارث آدم

    تشیع علوی و تشیع صفوی

    میعاد با ابراهیم

    سیماء محمد(ص)

    ویژگیهای قرون جدید

    با مخاطبهای آشنا

    انسان بی خود

    جهت گیری طبقاتی اسلام

    تاریخ و معرفة الأدیان

    بناء الذات الثوریة

    النباهة و الاستحمار

    تاریخ تکامل فلسفه

    محمد(ص) خاتم النبیین من الهجرة حتی الوفاء

    الشهادة

    الحج الفريضة الخامسة

    فاطمة هي فاطمة

    التشیع مسؤولیة

    الأخلاق للشباب و‌ الطلاب و‌ الناشئة

    علی

    الشهادة

    تاريخ الحضارة

    الإنسان و التاريخ

    حاشیه‌های استاد مطهری بر آثار دکترشریعتی

    الدعاء (شریعتی)

    دو شهید

    مذهب علیه مذهب

    FATIMA IS FATIMA

    جامعه‌شناسی اسلام

    حج (شریعتی)

    حاشیه‌های استاد مطهری بر آثار دکترشریعتی