سلفی، حمدی عبدالمجید

نام	سلفی، حمدی عبدالمجید
نام‌های دیگر
نام پدر	عبدالمجید
متولد	سه‌شنبه 3 ذی‌الحجه سال 1349ق
محل تولد	روستای المصطفی در سوریه
رحلت	پنجشنبه هجدهم ذی‌القعده 1433ق
اساتید	عبیدالله رحمانی هندی محب‌الله شاه‌پاکستانی بدیع‌الدین شاه‌پاکستانی
برخی آثار	أمالي المحاملي مسند الشهاب الأمالي المطلقة المعجم الكبير مسند الشا‌ميين‌‌
کد مؤلف	AUTHORCODE06268AUTHORCODE

حمدی عبدالمجید سلفی، (1349ق/1931م - 1433ق/2012م) از عالمان دینی حدیث کردستان.

نام کامل، عشیره، منطقه

نام کامل وی حمدی بن عبدالمجید بن اسماعیل بن محمد بن عمر بن ابراهیم بوتانى است. وی از عشیره «الحلاجی» و متعلق به منطقه بوتان است.

ولادت

عبدالمجید سلفی در روز سه‌شنبه 3 ذی‌الحجه سال 1349ق، مطابق 21 آوریل 1931م در روستای المصطفی در سوریه از پدر و مادری کُرد متولد شد، اما اصل و ریشه وی به روستای وان در کردستان ترکیه برمی‌گردد.

تحصیلات

شیخ حمدی بن عبدالمجید در سال 1940م وارد مدرسه ابتدایی روستای خود شد و تا کلاس پنجم ابتدایی را به اتمام رساند. سپس مدرسه را ترک کرد و در سال 1948 طبق عادت کردهای روستای کورتبان مجاور روستایشان به مدرسه غیررسمی دینی پیوست. ازاین‌رو علوم آلی و صرف و نحو را خواند. سپس او به جستجوی دانش به منطقه «عامودا» در بین سوریه و ترکیه رفت. در آنجا او با چندین شیخ از جمله: شیخ فتح‌الله در شهر عامودا و شیخ عبدالعزیز در روستایی نزدیک این شهر دیدار کرد.

اجازات

وی سفرهایی علمی به دمشق و حسکه و کردستان عراق داشت و... داشت. از اساتید اجازه وی می‌توان اشخاص زیر را نام برد

شیخ عبیدالله رحمانی هندی؛
شیخ محب‌الله شاه‌پاکستانی؛
شیخ بدیع‌الدین شاه‌پاکستانی؛
شیخ حبیب‌الرحمن أعظمی هندی؛
شیخ عبدالله تلیدی مغربی؛
شیخ زهیر شاویش دمشقی؛
اسماعیل بن الیاس کردی (1954م.)؛
شیخ محمد ناصرالدین ألبانی (در سفرهایش در پاییز 1954م، 1955م و 1965م، به دمشق مدتی را که آنجا بود درس البانی شرکت می‌کرد)؛
ملا عبدالهادی مفتی دهوک (از اساتید کرد او که به وی اجازه داده است)؛
شیخ عبدالله حسو؛
شیخ عمر نعمة؛
و....

دستگیری در عراق به دلیل شرکت در جنبش کردی

در فوریه سال 1961م، حکم دستگیری وی توسط مقامات عراقی صادر شد. وی به کوه‌های کردستان گریخت و به ملا مصطفی بارزانی پناه برد. بارزانی از او تجلیل و به وی کمک کرد. پس از پایان جنبش کردها و صدور عفو برای کردهای شرکت‌کننده در این جنبش، وی به مدت دو سال به شهر «هیت» در استان انبار تبعید شد. پس از گذشت این مدت او به روستایی که خانواده‌اش در مدت تبعیدش در آنجا اقامت داشتند یعنی روستای سرسنگ بازگشت.

وفات

حمدی بن عبدالمجید سلفی در روز پنجشنبه هجدهم ذی‌القعده 1433 هجری قمری مطابق با 4-10-2012م در اثر تحمل بیماری در خانه‌اش در سرسنگ درگذشت.

آثار علمی

وی دارای آثار علمی زیادی است، به‌ویژه در حدیث شریف، معروف‌ترین آنها تحقیق (إخراج) در المعجم الکبیر طبرانی و مسند الشامیین، و مسند شهاب، و الضعفاء الكبير عقیلی، و المجروحین ابن حبان و... است. و او بیش از پنجاه سال در میراث روایی اسلامی کار کرد و در زمره شاگردان ألبانی بود. مقالات بسیاری از وی در مجلات اسلامی و سیاسی به زبان‌های کردی و عربی وجود دارد. اکثر مقالات عربی وی در کتابی جمع شده است که توسط مکتبة الاصالة و التراث در شارجه امارات چاپ شده است. از جمله آثار وی می‌توان موارد زیر را ذکر کرد:

الطلاق في الإسلام 1960م؛
كراس في الرد على الضابطة في الرابطة 1957م؛
ملاحظات على رسالة الأستاذ إبراهيم النعمة في ادعائه أن الكرد إذا درسوا بلغتهم سيخرجون من الإسلام؛
مرشد المحتار؛
حول نسب الشيخ عدي بن مسافر مشترک با تحسين دوسكي.