مثنوی طاقدیس

مثنوی طاقدیس
پدیدآوران	نراقی، احمد بن محمدمهدی (نويسنده) نراقی، حسن (مصحح) محقق حلی، جعفر بن حسن (نويسنده)
عنوان‌های دیگر	به همراه منتخبی از غزلیات عالم ربانی حاج ملا احمد فاضل نراقی ** طاقدیس
ناشر	اميرکبير
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1362ش
چاپ	3
شابک	‎964-00-03396-4
موضوع	شعر فارسی - قرن 13ق. - شعر مذهبی - قرن 13ق. - غزل
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‎‏/‎‏ط‎‏2 7464 ‏‎‏PIR‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

مثنوی طاقدیس به‌همراه منتخبی از غزلیات عالم ربانی حاج ملا احمد فاضل نراقی، مشتمل بر مثنوی اخلاقی - عرفانی طاقدیس و 32 غزل از ملا احمد فاضل نراقی (1185-1245ق)، متخلص به «صفایی» است که به اهتمام حسن نراقی منتشر شده است.

مثنوی طاقدیس، منظومه گهرباری است شامل مواعظ عارفانه و روحانی، مشحون از پند و اندرزهای حکیمانه و اخلاقی آمیخته به لطایف و ظرایف ادبی که با زبان شعر و ادب آراسته گشته تا بسیاری از احکام و اوامر الهی و فصولی از مبانی اصول و فروع دین مبین اسلام را با بیانی ساده، قابل فهم و درک خاص و عام آشکار سازد. محتویات آن به‌وسیله بیانی رسا و شیرین، آهنگی جاذب و دلنشین راه و رسم نیک‌بختی بشر را در صحنه‌های گیتی تا وصول به سعادت جاودانی نشان می‌دهد.

در این مثنوی زیبا وقایع و حقایق زندگانی روزمره انسان به‌وسیله داستان‌سرایی‌های مناسب و تمثیل‌های دل‌پسند چنان تجسم یافته که به‌منزله راهنمایی است روشنگر، چون شاخصی فروزنده که خواه‌ناخواه خوانندگان را تحث تأثیرات آموزنده خود قرار می‌دهد.

در ابتدای کتاب، شخصیت علمی، اجتماعی و مرجعیت ملا احمد نراقی و مهم‌ترین منابع شرح احوالات ایشان ذکر شده است.

در مثنوی طاقدیس، به آیات فراوانی اشاره شده که محقق کتاب پس از مثنوی طاقدیس با ذکر ابیات به آیات مورد نظر اشاره کرده است.

در آخر نیز منتخبی از غزلیات نراقی (32 غزل) ذکر شده است.

داستان طوطی و شاه، امر الهی به ملائکه در سجده به حضرت آدم و تمرد شیطان و قصه گرگ و خر از جمله حکایت‌ها و عباراتی همچون «من تقرب إلي شبراً تقربت ذراعا»، «من مات و لم يعرف إمام زمانه» و «موتوا قبل أن تموتوا»، از جمله احادیثی است که در مثنوی طاقدیس به آنها پرداخته شده است.

قابل ذکر است که چون در زمان حیات حاج ملا احمد بیش از دو صفه از چهار صفه طاقدیس از کلک و طبع وی تراوش نکرده بود، پس از درگذشت او دومین فرزند دانشمندش حاج ملا محمدجواد، متخلص به «شفایی» که از ذوق شعر و ادب بهره وافی داشت، برحسب وصیت پدر به قصد اتمام طاقدیس، صفه سوم آن را انشا می‌نماید.

منابع مقاله

پیشگفتار و متن کتاب.