لطائف المنن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهام زدایی)}}
    '''لطائف المنن'''، نوشته صوفی و مفسر مالكى و از مشايخ [[طريقت شاذليه]]، [[ابن عطاء‌الله اسکندری، احمد بن محمد|تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری]] (متوفای 709ق)، با هدف معرفی و شرح مقامات معنوی 2 نفر از صوفیان این طریقت به نام [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]] و [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]].
    '''لطائف المنن'''، نوشته صوفی و مفسر مالكى و از مشايخ [[طريقت شاذليه]]، [[ابن عطاء‌الله اسکندری، احمد بن محمد|تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری]] (متوفای 709ق)، با هدف معرفی و شرح مقامات معنوی 2 نفر از صوفیان این طریقت به نام [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]] و [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]].



    نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۱

    ‏لطائف المنن
    لطائف المنن
    پدیدآورانابن عطاءالله اسکندری (نویسنده) عبدالحلیم محمود (محقق)
    ناشردارالمعارف
    مکان نشرقاهره - مصر
    چاپ2
    زبانعربی
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    لطائف المنن، نوشته صوفی و مفسر مالكى و از مشايخ طريقت شاذليه، تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری (متوفای 709ق)، با هدف معرفی و شرح مقامات معنوی 2 نفر از صوفیان این طریقت به نام ابوالعباس مرسی و ابوالحسن شاذلی.

    ابن عطاءالله اسکندری در این اثر، افزون بر بیان ستایش‌های فراوان نسبت به شخصیت‌های یادشده، برخی از آیات قرآن و روایات را از زبان ابوالعباس مرسی با گرایش باطنی و بر اساس دیدگاه مذکور، تفسیر و شرح می‌کند و به برخی اعتراض‌ها به سخنان صوفیانه پاسخ می‌دهد.

    محقق عبدالحلیم محمود در مقدمه ستایشگرانه‌اش این کتاب را از نفیس‌ترین آثار شمرده و درباره نویسنده‌اش نیز ادعا کرده که او بین ریاست بر علوم شریعت و عالمان آن و همچنین سَروری بر علوم حقیقت و دانشمندان آن؛ جمع کرده است.[۱] او اثر حاضر را مبارک می‌نامد زیرا از 2 شخصیت صوفی سخن می‌گوید که به نظر وی در قلّه برتری روحی قرار دارند: ابوالحسن شاذلی و ابوالعباس مرسی.[۲]

    موضوعات

    این کتاب شامل 10 باب به ترتیب ذیل است:

    1. معرفی ابوالحسن شاذلی
    2. گواهی ابوالحسن شاذلی درباره مقام ابوالعباس مرسی
    3. خاطرات و مکاشفات ابوالعباس مرسی
    4. علم و زهد و ورع و صفات دیگر مرسی
    5. توضیحات مرسی درباره برخی آیات
    6. تفسیر برخی روایات در کلام مرسی
    7. شرح سخنان مشکل صوفیان
    8. سخن مرسی در مورد حقائق و مقامات
    9. اشعار مرسی و یا اشعاری که در حضور او گفته‌اند
    10. ذکر و دعای مرسی.[۳]

    نمونه مباحث

    • محقق عبدالحلیم محمود مناجات‌هایی از ابن عطاءالله اسکندری آورده و آن را بسیار ستوده است.[۴]
    • نویسنده در پایان کتاب وصیت‌نامه‌ای معنوی خطاب به برخی از برادران اهل اسکندریه نوشته و در آن از جمله برخی از نشانه‌های دوستی خدای متعال را بیان کرده است.[۵]
    • ابن عطاءالله اسکندری نوشته است: از ابوالحسن شاذلی پرسیدند چرا کتابی در باب خداشناسی و عرفان نمی‌نویسی؟! او پاسخ داد: کتاب‌ها و نوشته‌های من اصحابم هستند. [۶]

    فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است.

    پانويس

    منابع مقاله

    فهرست مطالب، مقدمه محقق، مقدمه نویسنده و متن كتاب.

    وابسته‌ها