عریضی، علی بن جعفر

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    بقعه علی بن جعفر(ع) در قم
    نام عریضی، علی بن جعفر
    نام‌های دیگر ابوالحسن عریضی

    عریضی، ابوالحسن

    نام پدر امام جعفر صادق علیه‌السلام
    متولد
    محل تولد عریض در اطراف مدینه
    رحلت 220 ق
    اساتید امام جعفر صادق

    امام موسى کاظم

    امام رضا علیهم‌السلام

    برخی آثار مسائل علیّ بن جعفر و مستدرکاتها
    کد مؤلف AUTHORCODE02365AUTHORCODE

    على بن جعفر عریضی فرزند امام جعفر صادق علیه‌السلام و برادر کوچک امام موسى کاظم‌ علیه‌السلام است، بنابر این، وى از علماى قرن دوم هجرى است.

    او در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمایت برادر بزرگوار خود قرار گرفت و معارف اسلام ناب محمدى صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌و‌سلم را از سرچشمه زلال آن فرا گرفت.

    نسبت

    ایشان را على بن جعفر «عریضى» مى‌گویند. «عریض» نام محله‌اى در اطراف شهر مدینه است که ایشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى‌کرده‌اند و سادات عریضى از طریق وى به امام جعفر صادق علیه‌السلام منسوب مى‌شوند.

    عقیده

    على بن جعفر از یاران با وفاى امام موسى کاظم و امام رضا و امام جواد و امام هادى علیهم‌السلام مى‌باشد. وى پیوسته در خدمت امام موسى کاظم‌ علیه‌السلام بود و در سفرهاى متعددى نیز در کنار ایشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى‌رفت.

    در زمان امامت امام رضا علیه‌السلام همانند سدى آهنین در برابر «واقفیه» که یک فرقه انحرافى بودند ایستاد و از امام رضا علیه‌السلام حمایت کرد.

    در زمان امامت امام جواد علیه‌السلام در حالى که پیر مردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى‌رفت در حالى که آن حضرت کودکى خرد سال بود و بعد از احترام فراوان کفشهاى آن حضرت را آماده مى‌نمود و وقتى مورد اعتراض واقع مى‌شد استناد به امامت و افضلیت آن حضرت مى‌نمود.

    جهاد و مبارزه

    على بن جعفر در سال 203 هجرى همراه برادرش محمد بن جعفر علیه‌السلام در قیام «طالبیین» شرکت کرد و جنگ سختى میان آنان و «هارون بن مسیب»، حاکم عباسى در گرفت.

    فرزندان

    او داراى چهار پسر به نام‌هاى محمد، احمد، حسن و جعفر مى‌باشد که «سادات عریضى» از نسل ایشانند.

    سخنان علما

    شیخ مفید مى‌فرماید: «على بن جعفر از راویان حدیث است و سخنانش بسیار محکم و قابل اطمینان و شخصیتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پیوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى کاظم‌ علیه‌السلام بود و روایات فراوانى را از آن حضرت روایت کرده است.»

    شیخ طوسى مى‌فرماید: «او شخصى جلیل القدر و مورد اطمینان است.»

    علامه حلى نیز مى‌فرماید: «او شخصیتى مورد اطمینان است و کشى روایتى درباره او نقل کرده که خود دلیل بر عقیده درست و ادب او در برابر امام جواد علیه‌السلام مى‌باشد.»

    اساتید

    على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى کاظم و امام رضا علیهم‌السلام بهره برده و از ایشان روایت نقل مى‌کند.

    علاوه بر آن، از حسین بن زید شهید، سفیان بن عیینه، محمد بن مسلم، عبدالملک بن قدامه، معتب و ابوسعید مکى نیز روایت مى‌کند.

    شاگردان

    او شاگردان فراوانى داشته است که اینک به برخى از آنها اشاره مى‌کنیم:

    احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى، یونس بن عبدالرحمن، على ابن اسباط، عبدالعظیم بن عبدالله حسنى، ایوب بن نوح، عمرکى بن على و...

    وفات

    على بن جعفر چهار امام را درک کرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام که سال 148 هجرى است و امامت امام هادی‌ علیه‌السلام که 220 هجرى است او باید بیش از 80 سال عمر کرده باشد. ابن حجر در تقریب التهذیب تاریخ وفات او را 210ق ذکر کرده است.[۱]

    بنابر نقلى پیکر شریف او را شهر قم دفن کردند و هم اکنون نیز داراى گنبد و بارگاه است و زیارتگاه دوستداران و عاشقان محمد و آل محمد صلوات‌الله‌علیهم اجمعین مى‌باشد. البته بارگاه‌هایی در عُرَیض (روستایی در نزدیکی مدینه)، سمنان هم وجود دارد که به او منسوب است.

    آثار

    تنها کتابى که از ایشان به دست ما رسیده، کتاب ارزشمند «مسائل على بن جعفر» است که سؤالات ایشان و جواب‌هاى امام موسى کاظم‌ علیه‌السلام در آن جمع‌آورى شده است.

    پانویس

    1. تقریب التهذیب جلد 2 صفحه 33 رقم 304


    وابسته‌ها