خزینة الجواهر في زینت المنابر: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR56616J1.jpg | عنوان = خزینة الجواهر في زینت المنابر | عنوان‌های دیگر = خزینة الجواهر ** هو کتاب خزینة الجواهر في زینت المنابر | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نهاوندی، علی‌اکبر (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ن9خ4 10/5 BP | | کد کنگره = /ن9خ4 10/5 BP | ||
| موضوع =وعظ - | | موضوع =وعظ - مجموعهها - اسلام - مجموعهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = اسلامیه | | ناشر = اسلامیه | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الجواهر (ابهام زدایی)}} | |||
'''خزینة الجواهر في زینت المنابر'''، نوشته [[نهاوندی، علی‌اکبر|علی‌اکبر نهاوندی]] (1369-1278ق) است. مؤلف در این اثر تجربه‌های منبری خود را که طی ده‌ها سال فراهم آورده است، دسته‌بندی کرده و در اختیار اهل منبر و مردم گذاشته است. خزینة الجواهر ضمن گستردگی مطالب، از نثر روانی برخوردار است. | |||
این اثر مشتمل بر شرح و تفسیر ۴۰ آیه، ۷۷ روایت، ۸۰ موعظه و ۲۰۰ حکایت است. [[نهاوندی، علی‌اکبر|نهاوندی]] چهار باب را برای هر یک از مبحث‌های آیات، روایات، مواعظ و حکایات باز کرده است و موضوع‌های سه‌گانۀ اصول دین، فروع دین و اخلاق را با نام «عنوان» زیر هر باب نهاده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>همچنین، او از عنوان‌هایی مانند «فایده، معجزه، لطیفه و...» برای توجه خواننده به مطالب بهره گرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص14-13</ref> | |||
در این اثر، آیه‌ها، روایت‌ها، موعظه‌ها و حکایت‌های مندرج به یکدیگر مربوط‌‌اند. نهاوندی برای نشان‌دادن این موارد مربوطه، از شیوه‌های مرسوم پاورقینویسی بهره نگرفته است و برای این منظور، هر یک از آیه‌ها یا روایت‌ها یا موعظه‌ها و یا حکایت‌هایی را که می‌خواهد به آن‌ها ارجاع دهد، ابتدا، عنوان و بابش را ذکر کرده، سپس، شماره هر یک از این موارد چهارگانه را در پرانتز آورده است؛<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص4-3</ref>مثلاً، هنگامی که از آیه «لن تنالوا البر...» در عنوان دوم از باب دوم بحث می‌کند، می‌گوید: ما آیه مبارکه را در عنوان دوم از باب اول (3)... نقل نموده‌ایم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص269</ref> همچنین چنانچه در جایی، از کسی مطلبی را نقل کرده، به نام کتاب نویسنده بسنده کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص8و14و103</ref> | |||
در این اثر، آیه‌ها، روایت‌ها، موعظه‌ها و حکایت‌های مندرج به یکدیگر مربوط‌‌اند. نهاوندی برای نشان‌دادن این موارد مربوطه، از شیوه‌های مرسوم | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلیات]] | [[رده:کلیات]] | ||
[[رده: | [[رده:داستان‌های دینی، قصه‌های مذهبی، مقاله‌ها و سخنرانی‌ها، مجالس و منابر، متون وعظ و خطابه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۵
| خزینة الجواهر في زینت المنابر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نهاوندی، علی‌اکبر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | خزینة الجواهر ** هو کتاب خزینة الجواهر في زینت المنابر |
| ناشر | اسلامیه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 9 |
| شابک | 978-964-481-139-5 |
| موضوع | وعظ - مجموعهها - اسلام - مجموعهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9خ4 10/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
خزینة الجواهر في زینت المنابر، نوشته علی‌اکبر نهاوندی (1369-1278ق) است. مؤلف در این اثر تجربه‌های منبری خود را که طی ده‌ها سال فراهم آورده است، دسته‌بندی کرده و در اختیار اهل منبر و مردم گذاشته است. خزینة الجواهر ضمن گستردگی مطالب، از نثر روانی برخوردار است.
این اثر مشتمل بر شرح و تفسیر ۴۰ آیه، ۷۷ روایت، ۸۰ موعظه و ۲۰۰ حکایت است. نهاوندی چهار باب را برای هر یک از مبحث‌های آیات، روایات، مواعظ و حکایات باز کرده است و موضوع‌های سه‌گانۀ اصول دین، فروع دین و اخلاق را با نام «عنوان» زیر هر باب نهاده است.[۱]همچنین، او از عنوان‌هایی مانند «فایده، معجزه، لطیفه و...» برای توجه خواننده به مطالب بهره گرفته است.[۲]
در این اثر، آیه‌ها، روایت‌ها، موعظه‌ها و حکایت‌های مندرج به یکدیگر مربوط‌‌اند. نهاوندی برای نشان‌دادن این موارد مربوطه، از شیوه‌های مرسوم پاورقینویسی بهره نگرفته است و برای این منظور، هر یک از آیه‌ها یا روایت‌ها یا موعظه‌ها و یا حکایت‌هایی را که می‌خواهد به آن‌ها ارجاع دهد، ابتدا، عنوان و بابش را ذکر کرده، سپس، شماره هر یک از این موارد چهارگانه را در پرانتز آورده است؛[۳]مثلاً، هنگامی که از آیه «لن تنالوا البر...» در عنوان دوم از باب دوم بحث می‌کند، می‌گوید: ما آیه مبارکه را در عنوان دوم از باب اول (3)... نقل نموده‌ایم.[۴] همچنین چنانچه در جایی، از کسی مطلبی را نقل کرده، به نام کتاب نویسنده بسنده کرده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقىمه مؤلف و متن کتاب.