إعراب القرآن الكريم (دعاس): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
    خط ۴۷: خط ۴۷:




    فهرست مطالب هريك از جلدهاى کتاب در انتهاى آن آمده است. کتاب، فاقد پاورقى است.
    فهرست مطالب هریک از جلدهاى کتاب در انتهاى آن آمده است. کتاب، فاقد پاورقى است.





    نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۶

    اعراب القرآن الکریم (دعاس)
    إعراب القرآن الكريم (دعاس)
    پدیدآورانحمیدان، احمد محمد (نویسنده)

    قاسم، اسماعیل محمود (نویسنده)

    دعاس، احمد عببد (نویسنده)
    ناشردار الفارابي للمعارف
    مکان نشردمشق - سوریه
    سال نشر1425 ق یا 2004 م
    چاپ1
    موضوعقرآن - اعراب قرآن - صرف و نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏82‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏7‎‏الف‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    إعراب القرآن الكريم، تأليف احمد عبيد الدعّاس، احمد محمد حميدان و اسماعيل محمود القاسم، به زبان عربى است. در اين کتاب كليه آيات قرآن كريم به لحاظ نحوى مورد مطالعه قرار گرفته است.

    ساختار

    کتاب در سه جلد ارائه شده است كه به ترتيب در جلد اول اعراب قرآن كريم از سوره فاتحه تا سوره توبه، در جلد دوم از سوره يونس تا عنكبوت و در جلد سوم باقى سوره‌هاى قرآن كريم از سوره روم تا آخر قرآن بيان شده است. شيوه نویسنده بدين‌گونه است كه نص چند آيه از قرآن كريم را ذكر مى‌كند و سپس به بررسى اعراب آنها مى‌پردازد.

    گزارش محتوا

    نویسندگان کتاب سعى داشته‌اند كه شيوه‌اى را به كار برند كه خواننده در كمترين زمان بتواند اطلاعات مورد نيازش را به دست آورد؛ لذا در مقدمه کتاب مى‌خوانيم: كتب فراوانى پيرامون اعراب قرآن كريم نگارش شده و در آن‌ها بسيارى از وجوه تفسير و بلاغت و لغتى كه خواننده امروز به تمامى آنها نيازمند نيست ذكر شده است؛ بدين‌جهت تصميم به تأليف اين کتاب گرفتيم، تا در آن اعراب به‌گونه مختصر بيان شود و شيوه ما در اختصار به اين صورت است كه:

    1. به‌جاى به كار بردن لفظ «الفعل الماضى» يا «الفعل المضارع» يا... از لفظ «ماضٍ» يا «مضارع» يا... بدون واژه «فعل» استفاده كرده‌ايم.
    2. به جهت اعتماد به معلومات اوليه خواننده، غالباً حركت اعراب و بناء را حذف كرده‌ايم.
    3. گاه كلمه «جار و مجرور» را حذف كرده و به لفظ «مُتَعَلِّقانِ» يا به عبارت «جار و مجرور، خبر يا صفت يا حال است» [به‌جاى اينكه بگویيم فلان چيز جار و مجرور و متعلق به خبر محذوف است] بسنده كرده‌ايم.
    4. گاه اسم اشاره و اسم موصول را نام نبرده و به ذكر اعراب محلى آن دو اكتفا كرده‌ايم.
    5. در مواردى كه به واو عطف و جمله معطوف يا واو استيناف و جمله مستأنفه برخورد كرده‌ايم، به‌جاى آنكه بگویيم: «واو، عاطفه و جمله، معطوفه يا واو، استيناف و جمله، مستأنفه است»، گفته‌ايم: «جمله، معطوفه يا مستأنفه است».
    6. گاه اعراب ضمائر متصله را به جهت وضوحش ذكر نمى‌كنيم و.[۱]

    وضعيت کتاب

    فهرست مطالب هریک از جلدهاى کتاب در انتهاى آن آمده است. کتاب، فاقد پاورقى است.


    پانویس

    1. برگرفته از مقدمه کتاب، ص5 و 6

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.