آشنایی با علوم قرآنی (رادمنش)

آشنايى با علوم قرآن تألیف سيد‌ ‎محمد رادمنش كه از اساتيد دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و از نویسندگان معاصر مى‌باشد کتاب را دربارۀ مسائل علوم قرآن به رشته تحرير در آورده است. وى در مقدمۀ کتاب(كه مقدمه بر چاپ دوم است) پيرامون هدف خود از نگارش کتاب را چنين بيان مى‌كند: «مجموعۀ حاضر كه تجربۀ سالها تدريس علوم قرآنى در رشته ادبيات فارسی در دانشگاه تهران است حاوى مباحثى مهم است راجع به شناخت مقام والاى كلام الهى و ادراك عظمت این معجزه باقى سعى و همت اينجانب در تهيه این کتاب بر آن بوده است كه یک سلسله مباحث مربوط به علوم قرآنى را كه فهم و تحقيق آنها مورد علاقه فراوان دانشجویان عزيز ماست به ترتيبى صحيح و بيانى روشن و فصيح، با استفاده از منابع معتبر و اصيل به رشتۀ تحرير در آورم...[۱]». سادگى و بيان روش مطالب(همانگونه اشاره نمودند) از خصوصيتهاى مهم کتاب است كه توانسته است خوانندگان آن را به خود جلب نمايد به گونه‌اى كه کتاب تاكنون چهار نوبت به چاپ رسيده و از آن استفاده شده است. از طرف ديگر نظم منطقى مطالب کتاب و پيوستگى آنها با یکديگر خواننده را وا مى‌دارد كه مطالعۀ کتاب را تا حد امكان ادامه دهد و به دنبال فراگیرى بقيۀ و ادامۀ آن باشد.

آشنایی با علوم قرآنی
آشنایی با علوم قرآنی (رادمنش)
پدیدآورانرادمنش، محمد‏ (نویسنده)
ناشرجامى
مکان نشرتهران - ایران
سال نشر1374 ش
چاپ4
موضوعقرآن - علوم قرآنی
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏69‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏آ‎‏5
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

کتاب داراى 13(سيزده)فصل است كه فهرست موضوعات آن چنين است: فصل اول: مسالۀ وحى و کیفیت آن (پديدۀ وحى-کیفیت وحى-مشخصات وحى...) فصل دوم:قرآن و بحث اعجاز (تعريف اعجاز-نياز پيامبر به معجزه-تحدى قرآن جهات مختلف معجزه بودن قرآن-رسالت قرآن-تكياه‌هاى قرآن) فصل سوم:نزول و تنزيل قرآن:(معنى انزال و فرق آن با تنزيل-اثر نزول تدريجى قرآن حكمت‌هاى نزول تدريجى قرآن-...) فصل چهارم:اولین و آخرين آيات نازل شده فصل پنجم:شأن نزول آيات.(معنى شأن نزول-نمونه‌هاى از شأن نزول-فايده و اهمیت آن) فصل ششم:جمع‌آورى قرآن:(جمع قرآن در زمان پيامبر(ص)-معانى جمع‌آورى قرآن...) فصل هفتم: تنظيم آيات و ترتيب سوره‌ها:(معنى آيه و سوره-ترتيب آيات و سوره‌ها...) فصل هشتم:اعراب گذارى كلمات قرآن فصل نهم:آيات مكى و مدنى:(ملاك آيات مكى و مدنى-منابع شناخت آنها...) فصل دهم:ناسخ و منسوخ(معنى آن-موارد و نمونه‌ها) فصل يازدهم:آيات محكم و متشابه:(معنى آن-روش معصومان در باب متشابهات) فصل دوازدهم:علوم قرآنى (تدوین علوم قرآن بعد از رحلت پيامبر(ص)-مفسران نخستين تفاسير مشهور در قرون مختلف-نمونه‌هاى از تفاسير...) فصل سيزدهم:جنبه‌هاى ادبى و جهات بلاغت در قرآن

ویژگى‌ها

  1. در ابتداى هر فصل خلاصه مطالب ذكر شده است.
  2. برای هر فصل نمونه‌اى از آيات را به عنوان مثال ذكر مى‌نماید.
  3. فصل دوم(اعجاز قرآن) وى در این فصل پيرامون تحدّى قرآن سخن گفته و آن را دو قسمت مى‌كند: موضوع تحدى و جهت تحدى.
  4. در همین فصل-پيرامون اعجاز قرآن-وى معتقد است كه تمام آيات قرآن
    معجزه است و لذا وجوه اعجاز به چند موردى كه دانشمندان علوم قرآنى ذكر مى‌كنند، منحصر نمى‌شود
  5. در همین فصل-نمونه‌هاى از كلمات و سخنان دانشمندان جهان در ویژگی‌هاى قرآن آورده شده است.
  6. فصل سيزده (جنبه‌هاى ادبى و بلاغى قرآن)پس از توضيح كاربرد لغات و واژه‌ها و انتخاب آنها در جمله بندى آيات، مواردى از آيات را ذكر مى‌كند كه در آنها یک واژه به چند منظور به كار رفته است
  7. فصل سوم:(نزول تدريجى قرآن) تدريجى بودن قرآن را در سه زمینه مورد بحث قرار مى‌دهد كه عبارتند از: موضوع رسالت-نشر رسالت-روش و سبک قرآن
  8. در همین فصل موارد حكمت نزول تدريجى قرآن را دسته بندى مى‌كند كه عبارتند از:
    حكمت‌هاى كه به پيامبر(ص) اختصاص دارد-حكمت‌هایى كه به قرآن اختصاص دارد و حكمت‌هایى كه به مردم اختصاص دارد.

نسخه شناسى

چاپ چهارم کتاب در یک جلد و متن آن فارسی و داراى 240 صفحه توسط انتشارات علوم نوین و انتشارات جامى در سال 1374ش منتشر گردیده است و دارای فهرست موضوعات کتاب و منابع و مأخذ است. تذكر: با توجه به نكته‌اى كه دكتر محمود روحانى صاحب کتاب المعجم الاحصائى در ج 1 ص696 بيان نموده مبنى بر اينكه کتاب «آشنايى با علوم قرآن» دكتر رادمنش ترجمه کتاب «موجز علوم القرآن» داود العطار مى‌باشد و با توجه به تحقيقات به عمل آمده مشخص گرديد كه کتاب «آشنايى با علوم قرآنى» دكتر رادمنش، بخش زيادى از آن ترجمه کتاب موجز علوم القرآن داود العطار و بخش ديگرى از آن ترجمه کتاب‌هاى ديگرى همچون «مباحث في علوم القرآن» دكتر صبحى صالح مى‌باشد.البته نویسندۀ محترم در بعضى از موارد مطالبى را از کتاب‌هاى فوق كم و يا در بعضى از موارد به آن اضافه نموده است.

پانويس

  1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص3

وابسته‌ها