۱۹٬۵۱۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| سال نشر =۱۴۰۲ش | | سال نشر =۱۴۰۲ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک =0ـ281ـ290ـ622ـ978 | | شابک =0ـ281ـ290ـ622ـ978 | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
سنت دیرپا و کهن اندرزنامهنویسی در ایران به دوران ساسانی و پیش از آن میرسد و رگههایی از پند و اندرزهای کهن ایرانی در اوستا و کتیبههای هخامنشی هم دیده میشود. اندرز، سخنی حکیمانه است که برای راهنمایی مخاطبان میشود. اندرزنامههای پهلوی دوران ساسانی مهمترین متون اندرزی ایرانی هستند که بعد از اسلام به فارسی و عربی ترجمه شدند و تداوم سنت اندرزنامهنگاری در عهد اسلام به نگارش متون اخلاقی منجر شد که در رأس آنها باید از «[[گلستان|گلستان سعدی]]» نام برد. | سنت دیرپا و کهن اندرزنامهنویسی در ایران به دوران ساسانی و پیش از آن میرسد و رگههایی از پند و اندرزهای کهن ایرانی در اوستا و کتیبههای هخامنشی هم دیده میشود. اندرز، سخنی حکیمانه است که برای راهنمایی مخاطبان میشود. اندرزنامههای پهلوی دوران ساسانی مهمترین متون اندرزی ایرانی هستند که بعد از اسلام به فارسی و عربی ترجمه شدند و تداوم سنت اندرزنامهنگاری در عهد اسلام به نگارش متون اخلاقی منجر شد که در رأس آنها باید از «[[گلستان|گلستان سعدی]]» نام برد. | ||
در میان اندرزنامههای عهد ساسانی، اندرزهای مشهوری به نام خسرو انوشروان بزرگمهر حکیم روایت شده و اندرزنامۀ اردشیر بابکان نیز از این گروه متون بوده است که در درازنای زمان، متن پهلوی آن از دست رفته است؛ اما خوشبختانه ترجمۀ عربی آن باقی مانده است. احسان عباس متن عربی کتاب را در سال 1967 در بیروت منتشر کرد و دو سال بعد در سال 1348، ترجمۀ فارسی زندهیاد | در میان اندرزنامههای عهد ساسانی، اندرزهای مشهوری به نام خسرو انوشروان بزرگمهر حکیم روایت شده و اندرزنامۀ اردشیر بابکان نیز از این گروه متون بوده است که در درازنای زمان، متن پهلوی آن از دست رفته است؛ اما خوشبختانه ترجمۀ عربی آن باقی مانده است. احسان عباس متن عربی کتاب را در سال 1967 در بیروت منتشر کرد و دو سال بعد در سال 1348، ترجمۀ فارسی زندهیاد سید محمدعلی امام شوشتری در تهران منتشر شد. | ||
باید گفت اردشیر بابکان نه از آنرو که بنیادگذار یک دودمان بزرگ شاهنشاهی بوده است که زمان شهریاری آن در ایران بیش از چهارصد سال پاییده، از مردان نامدار تاریخ جهان به شمار میآید، بلکه چون دارای خصلتهای ویژهای از دلیری و پشتکار و پافشاری در کارها و خویشتنداری در برابر دشواریها و خردمندی و هوشمندی است، اگر نام او در ردۀ مردان بزرگ جهان به شمار آید، از راه راست دور نرفتهایم. | باید گفت اردشیر بابکان نه از آنرو که بنیادگذار یک دودمان بزرگ شاهنشاهی بوده است که زمان شهریاری آن در ایران بیش از چهارصد سال پاییده، از مردان نامدار تاریخ جهان به شمار میآید، بلکه چون دارای خصلتهای ویژهای از دلیری و پشتکار و پافشاری در کارها و خویشتنداری در برابر دشواریها و خردمندی و هوشمندی است، اگر نام او در ردۀ مردان بزرگ جهان به شمار آید، از راه راست دور نرفتهایم. | ||