۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
البدر الزاهر في صلاة الجمعة و المسافر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۲۲
، ۱۳ اکتبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - ' ،' به '،'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00042J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از كاوشگران آگاه و نقادان مطلع پوشيده نيست كه علم فقه در اين زمانه با اين كه شاخه‌هاى بسيار پيدا كرده و فروعش ميوه داده و در كمال و گستردگى به آنچه لايقش بوده رسيده و به درختى طيب با ريشه‌اى ثابت و شاخه‌هايى برافراشته مبدل گشته، شاخه‌هايش سبز شده و ميوه‌هايش رسيده و هر كه بخواهد از آن تناول مى‌كند اما با اين همه ميوه‌هايش ميان برگ‌ها و زوائد بسيار گم شد به گونه‌اى كه چيدنش براى طالبان حقيقت سخت گشته، و هر كسى توان دستيابى به مسائل اصلى آن را نداشت، تا اينكه رهبرى شيعه و زعامت حوزه‌هاى علميه به خورشيد آسمان فقاهت و اجتهاد و مركز دايرة بحث و انتقاد، برگزيده فقها و مجتهدين و آية الله عظمى در أرضين، نگاهبان شريعت جاودان و تكيه‌گاه شيعيان، سيد أعظم حاج حسين طباطبائى بروجردى(ت سال 1380 ه) قدس سره رسيد، ايشان در أثناء درس فقه خويش مسائل أصلى و أساسى برگرفته از روايات أئمه عليهم السلام را از فروعاتى كه با دقت و اجتهاد استنباط شده بودند جدا | از كاوشگران آگاه و نقادان مطلع پوشيده نيست كه علم فقه در اين زمانه با اين كه شاخه‌هاى بسيار پيدا كرده و فروعش ميوه داده و در كمال و گستردگى به آنچه لايقش بوده رسيده و به درختى طيب با ريشه‌اى ثابت و شاخه‌هايى برافراشته مبدل گشته، شاخه‌هايش سبز شده و ميوه‌هايش رسيده و هر كه بخواهد از آن تناول مى‌كند اما با اين همه ميوه‌هايش ميان برگ‌ها و زوائد بسيار گم شد به گونه‌اى كه چيدنش براى طالبان حقيقت سخت گشته، و هر كسى توان دستيابى به مسائل اصلى آن را نداشت، تا اينكه رهبرى شيعه و زعامت حوزه‌هاى علميه به خورشيد آسمان فقاهت و اجتهاد و مركز دايرة بحث و انتقاد، برگزيده فقها و مجتهدين و آية الله عظمى در أرضين، نگاهبان شريعت جاودان و تكيه‌گاه شيعيان، سيد أعظم حاج حسين طباطبائى بروجردى(ت سال 1380 ه) قدس سره رسيد، ايشان در أثناء درس فقه خويش مسائل أصلى و أساسى برگرفته از روايات أئمه عليهم السلام را از فروعاتى كه با دقت و اجتهاد استنباط شده بودند جدا مى‌نمودند، و در هر مسأله‌اى به تاريخ و تحولاتى كه در دوران فقه فريقين در آن مسأله پيش آمده اشاره مى‌كردند، سپس در ميان استدلال خويش پايه و اساس مورد اعتماد بزرگان در مسأله را مطرح كرده و امور زائد و بى فايده را حذف مى‌نمودند، ايشان از ابتداى تصدى زعامت حوزه علميه قم به تدريس أبواب فقهى مانند كتاب إجارة و غصب و شركت و وصيت و كتاب صلاة پرداختند، و در تاريخ هفتم جمادى الثانى سال 1367 تدريس كتاب صلاة را آغاز نمودند، أول عنوانى كه در مبحث صلاة مطرح نمودند مبحث نماز جمعه و نماز مسافر بود كه مقرر آن را در دو مسأله عنوان نمود، اما زمان گذشت و مقرر در اين مدت توفيق مراجعه به نوشته‌هايش را پيدا نكرد، تا اينكه برخى از دوستان از او خواستند كه نوشته‌هاى خود را در اين دو مسأله به چاپ برساند، ايشان هم مسأله را با استاد در ميان گذاشته و از ايشان اجازه چاپ و نشر كتاب را گرفتند، و نام آن را« البدر الزاهر فى حكم الصلاة الجمعة و المسافر» نهاده آن را در دو فصل قرار دادند فصل أول در صلاة جمعة، و فصل دوم در صلاة مسافر. | ||
ناگفته نماند كه اكثر رواياتى كه در اين كتاب از مشايخ ثلاثة آمده از كتاب« وسائل الشيعة» گرفته شده. برخى از آنها نيز به دليل بريده بريده بودنشان در كتاب وسائل و يا به دلايل ديگر از كتب أربعة گرفته شده‌اند. | ناگفته نماند كه اكثر رواياتى كه در اين كتاب از مشايخ ثلاثة آمده از كتاب« وسائل الشيعة» گرفته شده. برخى از آنها نيز به دليل بريده بريده بودنشان در كتاب وسائل و يا به دلايل ديگر از كتب أربعة گرفته شده‌اند. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | [[رده:مباحث خاص فقه]] | ||
[[رده:عبادات]] | [[رده:عبادات]] | ||